Guacamole tegen politieke misselijkheid (recept)
Zon nieuwe regering, immer meer naar de overkant van links, is steeds zwaar om te verteren.
Vandaar dat ik u dit opluchtende Mexicaans gerecht, mij verstrekt door een begrijpende dochter, kan aanbevelen.
Zoals men politici (tegenwoordig is dat erfelijk aan het worden) ook voor bijna alles in staat moet achten, kan men Guacamole voor veel zaken (maar dan enkel goede) gebruiken. Zo is het uitstekend als tongzinderende dipsaus voor rauw gesneden worteltjes, selderstekjes, gefrituurde chips, enz.
Je kan het genieten als een pikante mayonaise zonder vet, bij geroosterde vis of vlees.
Maar als ware afkikker van een grauw politiek beleid, raad ik het aan als royaal, kleurrijk en zinnenprikkelend beleg op Marokkaans plat brood, of Vlaamse ovenkoeken, op Frans brood is het ook te doen als men dit overlangs doorsnijdt.
Mexicaans ja, maar iedereen kan het maken:
Neem een grote platte glazen kom, leg een foto voor u (nee, niet in die kom!) van een heimelijke politieker keus genoeg en plet dan met een aardappelstamper een rijpe geschilde en ontpitte avocado, liefst een bruin-zwarte (ha ja!) tot moes. Blik steeds op het portret, het pureren gaat dan vanzelf. Een grote tomaat mix je, een zacht ajuintje hak je, en neem gerust twee teentjes look die je fijn kunt persen. Voor de straffen onder ons, mag er nog zon klein Spaans pepertje, zonder de pitjes, bij. Dat moet allemaal in die kom terecht komen, samen met het sap van een halve citroen. Draai door de pepermolen stevig wat verse peper. Meng dit nu goed en laat een kwartiertje rusten in de ijskast.
Als het werk goed gedaan is moet die papieren politieker helemaal mottig zijn, net zoals in het echt, maar nu kunt ge die met gerust gemoed gewoon wegkieperen.
Zoek enkele gelijkgestemden, giet voor elk een kelk frisse droge witte wijn goeie hete koffie is ook lekker beleg en eet het brood met dit pittig opwekkend beleg, en gegarandeerd dat het leven weer zo pril en prikkelend voorkomt als de natuur in de zon na een zwaar onweer.
Natuurlijk zul je nog vloeken op de stoten van het zogenaamd 'goed bestuur', maar echt, dat gaat nu vlotter, luchtiger, zou ik haast zeggen.
Uwe Jef de Chef
|