Wie zich kwetsbaar opstelt, wordt vaak teleurgesteld.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Maar al die teleurstellingen wegen niet op tegen de mooie momenten.

**

Gisteren, zaterdag 13 september, had ik weer een dergelijke dag. Ik had zo ontzettend veel te doen maar kwam niet verder dan hangend voor de TV.

In m'n pyjama.

Was het donkere, saaie weer ook wel zat desondanks lag het niet alleen daar aan. Lag ook aan het feit dat ik het zat ben alleen beslissingen te moeten nemen. Zonder feedback, zonder visie en inzicht van een vriend of vriendin die een andere kant van het euvel kan belichten.

Op zulke momenten besef ik dat al mijn vrienden en vriendinnen zoveel ouder zijn dan ik. Niet alleen in jaren maar ook in hun leven. Ze zijn weg van de arbeidsmarkt en doen alleen maar dingen die zij leuk vinden. De één klust bij, betaald of onbetaald, de ander doet wat met de kleinkinderen. Een andere reist op dit moment de wereld rond. Mijn balans opmakend sta ik voor een dilemma welke ik niet alleen kan oplossen. Hoe verder? Ik weet het niet.