De vredesduif vliegt van site naar site, door zo veel te landen als maar mogelijk is. Alsjeblieft, help de duif om een lint te maken, rond de wereld. door hem mee te nemen naar jouw site, of om hem aan iemand anders te geven voor hun site, door hem een plaats te geven in een ander werelddeel of in die delen van de wereld waar strijd en chaos heerst
Het denken maakt onophoudelijk lawaai. Hoe zou het stilte kunnen begrijpen?
Het denken houdt van oordelen. Hoe zou het vrede kunnen begrijpen?
Het denken splitst en verdeelt. Hoe zou het eenheid kunnen begrijpen?
Het denken is onvrijwillig en dwangmatig. Hoe zou het vrijheid kunnen begrijpen?
Denken is een activiteit van streven en worden. Hoe zou het Zijn kunnen begrijpen?
Pas wanneer het denken beseft dat het niet in staat is iets écht wezenlijks te begrijpen, is er een opening naar werkelijk Inzicht.
De voor-herinnering.
05-08-2006
Vrijwilligerswerk.
Werken doe ik al vanaf mijn vierde jaar. In die tijd noemde men het geen kinderarbeid. Het was normaal dat kinderen met van alles en nog wat meehielpen. Een heel groot verschil tussen arm en rijk was niet te zien en was vooral geen maatschappelijke issue. Zeker niet als je als kind geboren was in een gekoloniseerd land. De boeren, Hollandse immigranten, hadden zich massaal gevestigd in Suriname. Weg van de oorlog en verweg van de kou. Een van die Hollanders was Evert, mijn pleegvader. Als kind van vier jaar werd ik, de basale reden van afstand door mijn moeder is mij nooit verteld, opgenomen in het gezin. Daavòòr had ik een heerlijk leven gekend. Nadat mijn moeder besloot, rond mijn tweede jaar, me te dumpen heeft mijn peetmoeder mij opgenomen in haar gezin. Maar een gelukkig leven was mij niet gegund. Vandaar dit Hollandse gezin in Suriname. Arbeidsethos stond hoog in het vaandel. Was ´t wel dat ik meer te doen had dan de dochter des huizes. Mijn arbeidsleven kent vele pieken en dalen: of zoals ik ze noem, plusjes en minnetjes! Op mijn zestiende hielp ik vrijwillig de kinderen van de buurt met het maken van huiswerk. Ook hielp ik, al dan niet vrijwillig, de tuinen schoonhouden van ooms en tantes. Deze gaven als dank meestal iets te eten of wat snoep. Toen mijn dochter naar groep 3 ging (voorheen de eerste klas) werd ik leesmoeder. Kort daarop oppasmoeder. Daarna sportmoeder op de zaterdag. Alsof dat niet genoeg was werd ik avond-vierdaagse-moeder. En geloof me, leesmoeder leuk. Oppasmoeder met nog een andere ouder, leuk maar sportmoeder.......neen, niet leuk. Ik moest dan heel vroeg uit bed op de zaterdagmorgen. De actievelingen dumpten de tassen voor m'n voeten en schreeuwden me wat toe als ze die weer nodig hadden. Al gauw bedankte ik als sportmoeder. Ik werd secretaris bij de Surinaams/ Antilliaanse vereniging. Wat een boel werk. Maar wel altijd leuk. Met name het organiseren van activiteiten in een chaotische omgeving was een enorme uitdaging. Secretaris bij een regionale organisatie voor emancipatiezaken bracht me dichter bij mijn nieuwe beroepskeuze. Een nog grotere uitdaging. Ik raakte al gauw bekend met de vele organisaties en haar medewerkers(sters) en kwam dus ook bij de vakbond terecht. Ik scheen een goede vangst te zijn. Maar ik wilde natuurlijk meer dan alleen maar mijn reiskosten vergoeding. Dus naast al dat vrijwillige werk en "vrijwillig" leren besloot ik te leren een rekening te zenden voor mijn diensten. De jaren verstreken, ik werd ouder en mijn vrijwilligerswerk paste zich aan. Ondersteuning bieden aan nieuwe Nederlanders. Taaltrainingen. Schrijven en spreken. Ondersteuning bieden aan jongeren die het maar moeilijk hebben met het schrijven van een goede skriptie. De computer was een welkome aanvulling. De vele stukken die verbeterd moesten worden kwamen massaal binnen. Weekenden ben ik zoet. Ik lees, verbeter, adviseer. En nu. Nu ik ouder wordt zoek ik 't in eigen gelederen. Mentorschap. De Stichting Mentorschap heeft dringend vrijwilligers nodig. Via zakelijke kring kom ik aan deze informatie. Een gedegen training, zwaar gesubsidieerd en financieel mogelijk gemaakt door vele organisaties in de zorgsector, moet ons voorbereiden op deze taak. Dementerende ouderen die vaak geen kinderen om zich heen hebben,of Überhaupt geen kinderen hebben, familie die het te druk heeft met andere maatschappelijke en sociale verplichtingen, daar moeten wij de voornaamste taken voor gaan uitvoeren. Geld beheren, zorgdossiers inzien, inschakelen van professionals, begrafenis voorbereiden en veel meer. Deze training is voor iemand die niet uit de zorgsector komt, zoals ik dus, een flinke bijt. Wetgeving in de praktijk, wilsonbekwaam? belevingsgerichte zorg bij dementerenden, client en zorgplan, allemaal terminologie die je oren doen klapperen. Ethische vraagstukken, een van de onderdelen die ik heel fijn vind. En dan de praktijk in! Dementerende ouderen zijn voor mij nog effe te zwaar. Ik kies voor een andere ondersteuning en wordt als 'maatje' geplaatst bij dhr. BB (wordt zo genoemd vanwege zijn dubbele achternaam) die voor 99 procent blind is. Hij is nog relatief jong (67) om in een verzorgingshuis te wonen maar gezien zijn visuele handicap kan ie niet anders. Na de eerste kennismaking samen met de maatschappelijk werkster, de coördinator van de St. Mentorschap en ik, pak ik mijn werkzaamheden na een weekje op. Het gaat goed. We gaan voortaan een eindje verder lopen en ook zelf een aantal boodschappen doen. De administratie doen we eenmaal per maand en praten doen we non-stop. Vrijwilligerswerk is iets terug geven aan de maatschappij. Aan hen die het nodig hebben. Die ooit ook een bijdrage hebben geleverd aan de opbouw van Nederland.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Hart
Wanneer het hart iets in bewaring heeft blijven de beelden héél een leven ongeschonden. Jouw eerste glimlach heb ik zo vaak herbeleefd, wel duizend maal heb ´k jou opnieuw gevonden.
Generaties.
Jong mensen protesteren Roepen ´t is een treurig zootje en al ben ik niet meer zo jong ik zit toch in hetzelfde bootje.
Zij verwijten deze wereld een geweldig aantal floppen ´t klopt want in mijn jonge jaren, was ie ook al naar de knoppen
Wil je veel meer foto's zien of info lezen neem dan een kijkje in mijn archief.
http://www.bloggers.nl/Mildredenzo
WIL U EEN BERICHTJE ACHTERLATEN KLIK DAN ONDER EEN ARTIKEL OP 'REAGEER'. KAN ONDER IEDER WILLEKEURIG ARTIKEL, FOTO, BERICHT OF GEDICHT.
