Deze paddenstoel is gesneuveld op het veld van eer.
Vraag me niet of het door de wind kwam, door een onvoorzichtige wandelaar, door het feit dat er veel bosklassen worden georganiseerd de laatste tijd of door een wild dier.
Het feit is, de stam is afgeknakt en dat komt nooit meer goed.
Wat een rotweer vandaag. Deze morgen overvloedige regen en deze namiddag stormwind.
Tussen de buien door heb ik toch volgend tafereel kunnen vastleggen aan de rand van het bos. Een aantal damherten maakten de oversteek van de weide naar het bos.
Hopelijk hebben jullie zich niet laten vangen aan de titel. In het Raspaillebos is er geen waterplas waar palingen kunnen zwemmen, noch een restaurant waar je deze kunt eten.
Het reetje op volgende twee foto's geniet echter wel van de groene omgeving.
Alles is aanwezig op volgende foto om van een herfsttafereeltje te kunnen spreken.
Boomstam en takken op de grond, houtsnippers en/of krullen, verschillende soorten paddestoelen, bolster van kastanje en bladeren in groen, geel en bruin.
En nee, ik heb er niet om gedaan, dit is geen geënsceneerde fotografie, maar blijkbaar waren alle ingrediënten aanwezig.
Het gras op de achtergrond past er wel niet echt bij, maar dat moeten jullie er maar bijnemen.
Aan de voet van de Bosberg, dus vlak naast het Raspaillebos staat er een kapel.
Deze kapel, 't Zielkappeleke of ook kapel Onze-Lieve-Vrouw van het Raspaillebos genoemd, maakte samen met de naastgelegen hoeve deel uit van een klooster (eind 17e eeuw).
De volgende afbeelding (zwartwitfoto) is van het Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE).
Bronvermelding (licentie AOE)
Menig wielrenner die aan de voet van de Bosberg komt is wellicht bereid om hier een kaarsje te branden om veilig en wel de top van deze kuitenbijter te bereiken
De kleurenfoto's hierna zijn wel eigen materiaal.
Zicht bij afdaling Bosberg (richting Geraardsbergen)
idem dito
Zoals je kan zien op deze foto en deze hierna heeft de kapel ook
een serieuze impact van een vierwieler moeten trotseren.
Foto's binnen in de kapel heb ik niet kunnen maken, want deze wordt momenteel gerestaureerd.
Zie ook een eerdere bijgrage op mijn vorig blog over het Raspaillebos: klik hier
Gisteren poste ik een artikel over kastanjes. Vandaag toon ik jullie wie o.a. die kastanjes met veel smaak opeet.
Ik heb één van beide dieven kunnen vastleggen op de gevoelige plaat want ze waren, jawel met twee. De andere ree was onmiddellijk rechts het struikgewas ingerend.
Ze noemen het Raspaillebos soms ook het kastanjebos. Naast beuken, eiken en andere bomen, herbergt dit bos ook veel kastanjebomen zowel wilde als tamme.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
