Door de dichte begroeiing in het bos is het niet gemakkelijk meer om een dier te spotten. Dit jong reekalf liet zich evenwel toch verleiden om zijn kopje even boven te steken en dus kon ik hem/haar op de gevoelige plaat vastleggen.
Elk moment in de mooie, vrije natuur koester ik. Voor personen die het Raspaillebos (grens Geraardsbergen/Galmaarden) niet kennen wil ik dit mooie bos warm aanbevelen want er zijn talrijke wandelpaden en met een beetje geluk spot je een ree of ander wild dier dat de oversteek waagt.
Ook het bos op zich is de moeite waard. Getuige hiervan volgende foto.
Het was al een tijdje geleden dat ik nog damherten had gezien in het Raspaillebos, maar deze morgen kon ik er toch een paar spotten tussen de bomen. De blauwe boshyacinten op de voorgrond geraken stilaan uitgebloeid.
Deze reebok heb ik betrapt toen hij een groene twijg van een struik had gepikt en aan het verorbenen was. Ondanks onze aanwezigheid knabbelde hij lustig door.
Soms zie je alleen maar damherten en dan kan het zijn dat je dagen na elkaar of meerder keren tijdens je wandeling één of meerdere reeën spot. Het is al een paar dagen geleden dat ik nog een damhert heb gezien, dus nog maar eens een reegeit.
Kan iemand me zeggen welk wild dier ik gespot heb in het bos (zie onderstaande foto)? Deze keek ons dreigend aan, we zijn dan ook niet dichter durven gaan en hebben ons vlug uit de voeten gemaakt.
Jullie kennen het liedje wel van Christoff hé: "Als ik in je blauwe ogen kijk, is het net of ik de hemel zie ...".
Wel in dit geval waren het reebruine ogen, maar ze keken ons zo verliefd aan, dat ik niet kon weerstaan om een foto te nemen van het beestje en de blauwe hyacinten op de voorgrond deden de rest
Sommige dieren kijken recht in de camera. Niet dat ze poseren, maar ze kijken je verwonderd aan in de zin van "wat komen jullie hier in het bos doen, dit is namelijk onze habitat.
Af en toe moet je ook eens omhoog kijken om de pracht van de natuur te bewonderen in het bos. Hierna een foto van de toppen van een aantal bomen. Nu zie je nog de blauwe lucht, maar binnen een paar weken zal dit moeilijker lukken.
Hij lag wellicht af tussen het groen want ik had hem niet opgemerkt, maar plotseling stond hij recht. In de verte naderden twee loopsters en hun keffer met veel lawaai.
Hij kon het vermoedelijk niet verkroppen dat ze hem kwamen storen in zijn rust en liep al blaffend weg.
Spijtig, want ik had graag nog een paar foto's van hem gemaakt.
Iedereen kent "mauve et blanc", de clubkleuren van Anderlecht en als ik zeg "blauw-zwart" denken we allemaal aan Club Brugge.
In het bos kwam ik gisteren uit op onderstaande kleurencombinatie.
"Blauw en wit" dat kunnen dan niet anders dan de kleuren van AA Gent en van Racing Genk zijn of kennen jullie nog andere eersteklassers met deze kleuren?
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
