Dit mannelijk damhert (= bok) bleef ons stoïcijns aankijken en maakte geen aanstalten om het op een lopen te zetten. Wij dus ook niet, want ik wilde de confrontatie niet aangaan gelet op zijn gewei
't Was niet plezant wandelen deze morgen in het bos: regen, regen en nog eens regen.
Ik had er mij wel op voorzien (= regenkledij), maar tegen dat we terug aan de wagen waren, waren we kletsnat.
Mijn hond Chaka kon er ook niet mee lachen en eens in de wagen schudde ze de regen van haar lijf, weeral extra kuiswerk
En als je je afvraagt, "Waarom ga je in hemelsnaam wandelen bij zo'n weer"? dan antwoord ik gewoon met een andere vraag: "Ken jij een hond die geduldig kan wachten op haar wandelingetje?"
Als je goed kijkt zie je een plas water in het midden van het gangpad.
Dit was wel effekes verschieten toen ik met mijn viervoeter een zijweg van het bos naar het veld wilde inslaan.
Ik begrijp dat men de fietsers wil beletten om langs welke kant dan ook in het bos te komen crossen, maar ik vraag me af bij een mogelijke calamiteit indien iemand dringend dient geëvacueerd hoe dit in zijn werk kan gaan.
Met een brancard kun je er niet door en boven deze palen lukt het ook niet om het slachtoffer erover te tillen.
Deze reegeit stond er maar wat beteurerd bij. Ik had deze gespot in de wei en ze wist zo niet goed wat doen: weglopen of toch maar blijven staan. Ze besloot dan maar schoorvoetend het bos iets verder in te trekken, maar er was geen haast bij.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
