|
In België breekt men zich het hoofd over de vraag welke regeringsvorm de onoverkomelijke communotaire problemen nog onoverkomelijker kunnen maken. Op de jaarlijkse bijeenkomst van de regeringsleiders van de Europese Unie heeft men een luchtfietserijakkoord bereikt over hoe, met eenn allegaartje verschillende landen en dito tegenstrijdige belangen, Europa toch slagvaardiger kan worden. De welstellende inwoners van de rijke landen op deze wereld maken zich op om in de vakantiecentra van de arme landen, met hun door hard werken verdiende euros, grote sier te gaan maken.
In Israël, de Gaza-strook en de Westelijke Jordaanoever heeft men de voorbije vijftig jaren ietwat andere zorgen. De islamitische terreurbeweging, Hamas, heeft met een blitzkrieg de Gaza-strook ingenomen. De Gaza-strook, een gebied westelijk door de zee, zuidelijk door Israel en oostelijk door Egypte begrensd is volledig afgesloten. In feiten heeft Hamas, een staatsgreep gepleegd tegen de president van de Palestijnse gebieden gepleegd. De fundamentalistische organisatie Hamas was al enorm machtig en probeert nu kennelijk haar ene grote concurrent uit te schakelen. Dan staat haar niets in de weg om heel Palestina te regeren. En dat zal ze doen met een harde fundamentalistische vuist.
Ondertussen staat Israël met gekruiste armen en opgetrokken wenkbrauwen naar Europa en Amerika te kijken, als het ware zeggende: kijk, dit is wat er gebeurt als Israël niet tussenkomt, dit is wat er gebeurt als je een terroristische organisatie zijn gang laat gaan.
Voor Israël, West-Europa en Amerika en de UNO zijn er nu twee keuzes. De eerste keuze is, wat Europas en UNOs specialiteit is: niets doen. Dan wordt Gaza een strengislamitische enclave waar geen informatie binnenkomt of buitengaat. Een dictatuur gebaseerd op terreur waar vrouwen die buitenshuis komen worden verkracht en vermoord, waar iedereen die niet akkoord is met de harde lijn een kogel in de kop krijgt, en waar de middeleeuwse versie van de Sharia geldt. En Hamas bestaat natuurlijk ook in de andere Palestijnse gebieden, de Westoever. Daar zullen de gevechten iets langer duren, maar Hamas zal triomferen. Als noch Israël, noch Amerika, noch Europa Hamas iets in de weg leggen, dan kan Fatah dat ook niet, simpelweg omdat zij daar de middelen niet toe hebben.
In de voorbije decennia is bewezen dat in dit gebied onderhandelingen en praten niets opleveren, zolang fundamentalistische groepen de macht ondermijnen of ze zelfs nog maar gedeeltelijk bezitten.
Het alternatief is dus een militair ingrijpen. VN-blauwhelmen met een stevig mandaat, steun van de V.S. én van Israël. Hamas moet ontwapend worden en er moet eindelijk eens aan statenbuilding worden gedaan. Infrastructuur, onafhankelijke politie en justitie, in plaats van de willekeur die er ook onder Fatah heerste. In dat geval zien doemdenkers echter een herhaling van wat op dit ogenblik in Irak (en stilaan ook in Afghanistan aan het gebeuren is: een guerrillaoorlog. De militante groeperingen moeten dan worden opgespoord en ontmanteld, bij voorkeur samen met Israëlische troepen die daarin de beste ter wereld zijn. Dan kan tijdens de bezetting de orde worden hersteld, een regering worden verkozen, en kan dat bezet gebied langzaam aan worden losgekoppeld van Israël.
Maar traditiegetrouw, als het om hete hangijzers gaat, doet de VN waarschijnlijk helemaal niets. Dan gaat Israël waarschijnlijk de kastanjes uit het vuur halen om te zorgen dat Hamas niet oppermachtig wordt.
En dan gaan wij, traditiegetrouw, waarschijnlijk weer kritiek uiten als Israël weer de zware middelen inzet
02-07-2007 om 00:00
geschreven door Renaat 
|
