over de sociale en politieke actualiteit en gebeurtenissen Kom meer te weten op http://www.rvp.be
30-08-2007
Banken voortaan straffeloos zwart-gelddepots
Voortaan kunnen incivieke burgers met hun zwart geld dat de vrucht is van doordeweekse belastingontduiking, zoals het ontwijken van successierechtenof gesjoemel met een belastingaangifte probleemloos en zonder risico terecht bij de banken, de verzekeraars advocaten, notarissen, beleggingsinstellingen, diamantairs en gelijk welke andere tussenpersoon, met de bedoeling het daar te deponeren en zo mogelijks een aardig interestje op te leveren. Met het gewijzigde artikel 505 van het strafwetboek in de hand mag eeniedervoortaan zwart geld aannemen zonder een vervolging wegens heling te riskeren. Althans, enkel als het gaat om zwart geld dat dus afkomstig is van 'huis-tuin-en-keukenbelastingfraude'.Wie de opbrengsten van bijvoorbeeld een btw-carrouselfraude aanneemt of bewaart, riskeert daarentegen, nog steeds een vervolging voor heling, maar wie 'doordeweeks' zwart geld aanneemt, riskeert helemaal niets. De financiële parketmagistraten betreuren de wetswijziging en vrezen dat het een pak lastiger wordt om zelfs grote helers te laten veroordelen. Het gewijzigde artikel 505 van het Strafwetboek is van toepassing op iedereen, alle beroepsgroepen en rechtspersonen, dus ook op U en ik!
Artikel 505 gaat over heling. Het bestraft iedereen die illegale opbrengsten - van pakweg een gestolen auto tot verduisterde geldbedragen - koopt, ruilt, ontvangt, bezit, bewaart of beheert. Daarop staan celstraffen tot vijf jaar en boetes tot een half miljoen euro. Door de wetswijziging bestaat dat op fiscaal vlak nog enkel de heling van zwart geld afkomstig uit ernstige en georganiseerde fiscale fraude waarbij 'bijzonder ingewikkelde mechanismen of procedés van internationale omvang' zijn gebruikt.
De wetswijziging komt tegemoet aan een verzuchting van Febelfin, de belangenvereniging van de financiële sector. Volgens de oude wettekst kondenzelfs loketbediendenvervolgd worden voor heling als ze zomaar het zwart geld van hun klanten aanvaardden. Met de afschaffing van de papieren kasbons, obligaties en andere effecten aan toonder vanaf 1 januari volgend jaar zou dat risico zich voor het eerst op zeer grote schaal voordoen omdat veel van het spaargeld dat in papieren effecten steekt fiscaal niet helemaal zuiver op de graat is.
Met de afschaffing van de papieren geldwaarden aan toonder trachtte men het opbergen van zwart geld te bemoeilijken en het verwerven of bezitten ervan te ontraden. En dat kon volgens de financiële sector natuurlijk niet, want daardoor zouden al die financiële instellingen heel wat inkomsten aan hun neus zien voorbijgaan omdat een aanzienlijk deel van de brave burgers hun zwart geld elders zou laten witwassen
Eén en ander bewijst nog maar eens dat in ons kapitalistisch systeem de werkelijke macht niet bij de politiek licht maar bij de financieel-economische wereld. Als de politieke regelgeving wat te veel in hun vaarwater terecht komt wordt zij onmiddellijk teruggefloten.
Op 10 juni jl. zijn wij dus enkel de marionettenvan de macht gaan kiezen
Op Het kasteel Hertoginnedal trachten een stelletje partijvoorzitters te beslissen welke regering, welke ministers en welk beleid de komende jaren over ons doen en laten zal sturen. Welke regering en welke programma daar uiteindelijk ook zal van voortkomen, het zal hoogstwaarschijnlijk niet diegene en/of datgene zijn waarvoor wij twee maand geleden hebben voor gekozen. Wij konden op 10 juni jl trouwens niet voor een bepaalde regering, minister of beleid kiezen. Met onze stem hebben wij hoogstens mede-bepaald hoe de machtverhoudingen liggen tussen de Vlaamse partijen. Voor wat Waalse partijen betreft hadden wij daar geen inspraak in, en visa versa. Gevolg is dat de helft van de partijen die mee aan de tafel zitten mede over ons beslissen, partijen zijn waar wij niet eens hebben kunnen voor kiezen. Alsof het al niet erg genoeg is dat de benoeming van diegenen die de belangrijkste invloed hebben op de uitvoering van wetten en beslissingen: de ministers, gouverneurs, voorzitters van Kamer en Senaat, Burgemeesters en Schepen, allemaal afhankelijk zijn van onderlinge afspraken en koehandel tussen de partijen die de regering vormen. Inspraak van de burger: nul. Ondertussen breien de, vooral Vlaamse, partijen, onder het mom van 'beter bestuur' en 'vrijwaring en verbetering van onze welvaart' rustig verder aan de feitelijke splitsing van België. Of daar al dan niet een meerderheid voor bestaat bij de bevolking zal hen worst wezen. En dat noemt men dan democratie...
De jaren 60 was een periode waarin wij ons kunnen bevrijden hebben van, wat we toentertijd als oubollige maatschappelijke instituten omschreven. Vandaag is het echter twijfelachting of ons dat de beoogde vrijheid gebracht heeft. Daarentegen heeft de mondiale groeispurt een massa nieuwe economische en sociale geplogenheden gecreëerd die zowel een culturele als structurele stempel drukken op onze niet-zakelijke instellingen. Door het wegvallen van de oude instituties is de samenleving onstabiel en sociaal versplinterd. Het nieuwe kapitalismesysteem, waar sociale status is gebaseerd op verdiensten heeft het stilaan gewonnen van de bureaucratie.
Om succesvol te zijn in deze nieuwe tijden, moeten men de volgende drie problemen op kunnen lossen. Men moet ten eerste in staat zijn om zelf zijn levensverhaal te improviseren, of het zonder stevig zelfbewustzijn stellen. Ten tweede moet men potentiële talenten kunnen aanboren, want deze worden geacht meer waard te zijn dan de bewezen prestaties uit het verleden, en men moet ten derde zijn verleden, zijn drang tot behoudsgezindheid, los kunnen laten. Door het nieuwe kapitalisme zijn instellingen, vaardigheden en consumptiepatronen veranderd.
Of deze veranderingen de beloofde vrijheid brengen, is nog maar de vraag. Het type van mens met de ideale' eigenschappen die het nieuwe kapitalisme nodig heeft, is in feiten onmenselijk. Bovendien is dat in een sociale samenleving, waartoe wij van nature gedwongen worden, eigenlijk ook niet wenselijk. Enkel een heel kleine groep beschikt over de nodige capaciteiten om in deze omstandigheden succesvol te zijn en te blijven. Een overgrote meerderheid zal hoe dan ook in de moderne kapitalistische vrije structuren nog meer gevangen zijn dan het ooit het geval was in de oude bureaucratische instituten.
Het westerse staatssocialisme van de jaren vijftig-zestig mag dan niet de bevrijding van de bureaucratische instituten gebracht hebben, ze was en blijft voorlopig de enig werkbaar systeem om de nodige continuïteit te geven aan de samenleving.
Eigenlijk was de bevrijdingsbeweging in de 60-er jaren slechts een 'ijzeren kooi', voor velen zowel een gevangenis als een thuis, welke ons, nu verwoest door onze welvaarts - consumptiemaatschappij, overlaat aan het naakte kapitalisme.
Toegegeven, het klinkt niet erg origineel, maar misschien is het de hoogste tijd dat wij terug meer oog krijgen voor de werkelijke menselijke behoeften. Door creatie van nieuwe instituten of het laten herleven van oude, moet het individu weer een levensverhaal kunnen maken, waarin niet alleen talent, maar ook vaardigheden weer belangrijk zijn. Ook vakmanschap, toewijding en duurzaamheid verdienen herwaardering ten opzichte van potentiële en latente capaciteiten. Enkel onder die voorwaarden krijgt iedereen de mogelijkheid zijn nuttigheid in de samenleving te bewijzen.
Ondanks bureaucratie, meritocratie, nieuw of oud kapitalisme, zijn wij nog steeds sociaal levende zoogdieren. Daar zal wetenschap,noch economie iets wezenlijk aan kunnen veranderen. En dat is maar goed ook!
