Een mooi verhaal dat aantoont dat kritiek krijgen soms in je voordeel kan zijn.

Er was eens een restaurant met de naam "Zevenster". Ondanks alle moeite kreeg de waard

weinig gasten.

Hij maakte het restaurant gezellig, zorgde voor een vriendelijke, prettige bediening en hield

de prijzen binnen redelijke grenzen. Maar er kwamen haast geen gasten. 

Vertwijfeld vroeg hij een wijze om raad. Toen de wijze man het verdrietige verhaal van hem

hoorde, zei hij: Het is heel eenvoudig. Je moet de naam van je restaurant veranderen.

Onmogelijk, zei de waard. Al generaties lang heet het 'Zevenster' en onder die naam is het

overal bekend.

Nee, zei de wijze, noem het vanaf nu 'De vijf klokken', en hang boven de ingang zes klokken op.

Zes klokken? Dat is toch absurd. Wat moet dat betekenen?

Probeer het maar en bekijk het zelf, zei de wijze glimlachend en vertrok.

De waard waagde een poging en het volgende gebeurde: iedere reiziger die voorbij kwam ging naar

binnen om de fout onder de aandacht te brengen, in de veronderstelling dat er nog niemand was die

het bemerkte. En, eenmaal binnengekomen in het restaurant, kwamen ze onder de indruk van de

vriendelijke ontvangst en bleven er om iets te nuttigen. Dat was de kans waar de waard zo lang op

had gewacht. Er is niets wat het eigen ik meer behaagt, dan fouten van anderen te kunnen corrigeren.

                                                                            solitude

Mens, luister eens naar mij … Tijdens de koude november nachten geef ik warmte in je huis.

Het is door mij te verbruiken dat je je kan verwarmen. Ik geef je verfrissende schaduw onder

de brandende zon in de zomer. Ik ben het geraamte van jouw huis en geef je een dak waaronder

je kan schuilen. Ik ben het blad van jouw tafel en de stoel waarop je je kan uitrusten.

Ik ben het gewelf van jouw kerken en kathedralen. Ik ben het bed waarin je kan rusten na een

dag van zwaar werken. Ik ben de levende materie waardoor de harmonieuze klanken van de viool

en de fluit ontstaan. Ik ben het hout waarmee je jouw boten maakt. Ik ben het handvat van jouw sikkel,

de schaats van jouw slede en het hekken van jouw omheining. Ik ben de koffer met jouw bezittingen,

de rol die jouw deeg kneedt en de lepel die jouw soep omroert. Ik ben de wieg van jouw kind en zal jouw

kist zijn als je deze wereld verlaat.

Wil je dan asjeblieft stoppen met steeds tegen mij te pissen !!! 

De auto's kruipen met een slakkengangetje voort door de dichte mist. Een automobilist neemt het zekere voor

het onzekere en rijdt heel voorzichtig achter zijn voorganger aan. Vaag ziet hij zijn achterlichten nog net

opgloeien in de dichte mist. Plotseling trapt de bestuurder van de voorste auto op zijn rem. De bestuurder van de

tweede auto maakt een noodstop, hij springt uit zijn auto en vraagt aan zijn voorligger: Bent u wel goed bij uw

hoofd om zo plotseling te remmen?

De voorste bestuurder blijft heel kalm en merkt op: Ik weet niet of u er erg in hebt, maar u staat hier wel in

mijn garage!

Door uit je comfort zone te komen, doe je iets waar je onzeker over zou kunnen zijn.

Je komt namelijk op onbekend terrein. Hoe vaker je kleine uitdagingen aangaat,

op welk gebied dan ook, hoe gemakkelijker je jezelf voelt in ongewone situaties.

Er was eens een prachtige vogel, hij vloog blij door de lucht

Hij genoot van zijn vrijheid en genoot van zijn vlucht

Op de aarde keek naar deze vogel een eenzame, verbitterde vrouw

Die toen ze de vogel zag enkel maar kon denken: Wat ben ik jaloers op jou.

Jij kunt gaan en staan in de wereld, zonder grenzen, waarheen je maar wil

Kijk eens naar mijn leven, ik voel me beperkt, mijn leven staat stil

Ik voel me begrensd, afgewezen, jaloers op jou en erg alleen

Ik heb helemaal niemand meer op de wereld, ik kan nergens heen.   

De Agent: De bestuurder antwoordt “Maar dat kan niet, ik had de cruise-control aan op 110,

misschien is uw radar niet accuraat” Zijn vrouw ernaast kijkt niet eens op van haar breiwerk terwijl

ze zegt; doe niet zo mal lieverd, je weet best dat deze auto geen cruise-control heeft … 

Terwijl de bekeuring wordt uitgeschreven zegt de man tussen zijn tanden, kun jij niet gewoon eens een

keertje je mond houden?

De vrouw glimlacht minzaam en zegt : Wees blij dat je radarverklikker op tijd afging ..

Terwijl de agent een tweede bekeuring schrijft voor de illegale detector, kijkt de man zijn vrouw aan

en gromt. Verdomme mens, hou asjeblieft je kop dicht ! De agent fronst zijn wenkbrauwen en merkt op dat

de bestuurder zijn veiligheidsgordel niet om heeft.

De bestuurder legt uit dat hij deze heeft losgemaakt op het moment dat hij aangehouden werd, zodat hij

zijn rijbewijs uit zijn kontzak kon pakken.

Zijn vrouw zegt onverstoorbaar : Maar schat, je weet best dat je je gordel niet om had. Je doet hem toch

nooit om als je rijdt?

Terwijl de agent de derde bekeuring uitschrijft, kijkt de man verwilderd zijn vrouw aan en schreeuwt :

Wil je dan nu alsjeblieft eens een keer JE MUIL HOUDEN !!!! ?? De agent kijkt de vrouw aan en vraagt :

Praat uw man altijd zo tegen u mevrouw? Ach welnee agent, alleen als ‘ie gedronken heeft .

Als je denkt dat je er bent, ben je er net niet.

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat

Een ongeluk zit in een klein hoekje, het geluk zit in de rest

Even stilstaan…, een hele vooruitgang

Beter spijt van wat je hebt gedaan, dan van wat je niet hebt gedaan.

Het is veel belangrijker om geïnteresseerd, dan interessant te zijn

Mensen struikelen niet over bergen, alleen over molshopen

Winnaars hebben een plan, verliezers een excuus

Succes gaat van mislukking naar mislukking, zonder verlies van enthousiasme

Tegen de stroom ingaan is de enige manier om bij de bron te komen

Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren

Zij die het opgeven weten nooit hoe dicht ze bij hun doel waren.

Je zit op je fiets, en terwijl je naar school of werk fietst wordt je begroet door het gebrul van

een oude 8 cilinder Amerikaanse bak die langs komt rijden.

Gedrapeerd met chromewerk en een kofferbak van het formaat waar een warenhuis zich in kan

huisvestige 

Op dat moment komt de gedachte in je kop: “Mijn eerste auto wordt een oldtimer”

Oma heeft zin in een ijsje. Opa biedt heel lief aan om dat te halen. Wat voor ijsje ze dan wil.

Een bolletje vanille, chocolade en aardbei.

Zal ik het even opschrijven? Vraagt ze lief. Nee, hoeft echt niet. Echt niet? Nee, echt niet.

Hij hield bij hoog en bij laag vol dat hij dat heus nog wel kon onthouden.

Komt ie terug met 2 zakken patat. Foetert oma: Zie je nou wel! Ben je toch nog de mayonaise

vergeten!

Een man wil een huis laten bouwen. Vraagt de architect hem hoe de woning er uit moet zien.

Antwoordt de man: Rond!

De architect : Ja maar mijnheer hoe moet bijvoorbeeld uw woonkamer er uit gaan zien?

De man: Rond! 

Architect: Mijnheer, ik begrijp u niet goed en uw wc dan?

De man: Rond!

Architect: Hoe moet uw gang er dan uitzien?

De man: Ook rond, ROND, ALLES rond!!

Architect: Mijnheer, dat is niet te realiseren, hoe komt u hier nu bij. Legt u me dat eens uit!

De man: Nou, ik hoorde mijn schoonmoeder gisteren tegen mijn vrouw zeggen: Als je toch gaat bouwen,

dan kun je toch hier of daar wel een hoekje voor mij vinden, om te wonen?”

Begroet de dag met blijdschap zonder zorgen, en denk bij het opstaan het wordt

een goede morgen.

Genieten gewoon van elke dag die je zomaar beleven mag.

Geniet van alles wat komt op je pad, aan het eind heb je een schitteren dag gehad.

Wat je ook doet, doe het goed,

Zit ik laatst rustig op de bank televisie te kijken…gaat de bel.

Staat er een Jehova’s getuige voor de deur.

Kom binnen, nodig ik hem uit, gaat u zitten.

Wilt u ook een kopje koffie? Nou graag zegt die man.

En dan mag u me nu vertellen wat u te zeggen heeft, zeg ik.

Zegt die Jehova: Ik heb geen idee, ik ben nog nooit zo ver gekomen.

Gisteren liep ik langs het gemeentehuis in Assen waar de Nederlandse driekleur 

vrolijk wapperde.

Er stond een Amerikaanse toerist in alle ernst naar die vlag te staren.

Hij vroeg me wat nu de betekenis is van de kleuren rood, wit en blauw.

Ik zei tegen hem: Dat heeft alles te maken met de belastingen in Nederland.

Als we de belastingaangifte in de bus krijgen, worden wij rood van woede.

Als we het te betalen bedrag lezen, trekken we wit weg, om vervolgens ons blauw te betalen!

De Amerikaan knikte begripvol en antwoordde: Bij ons is dat precies het zelfde alleen zien

wij er nog sterretjes bij