Nog steeds donderdag de 11de september, Weet niet hoe dit loopt of verder moet, wie kan je dit laten weten. Een dagboek is persoonlijk, jezelf op beschreven foto in een niet-te-bekijken album en in een dag-na-dag eigen leven, vermengd met anderen. Een dagboek ken ik sinds ik 14 was, enige tijd geleden dus, zut, 40 jaar wordt dat binnenkort plus een jaar (ha, minder oud dan je dacht hé). Ik loop al de ganse tijd nerveus. Doe ik dit nu wel of niet. En na verhaal van echtgenoot over vrouw die hij kent en wier dochter serieus ziek is, 27 jaar en met twee kinderen... toen wist ik gelijk over wie hij het had, want ik ken haar en ken haar blog. Ga maar es langs, kennismaken met Mieke op http://argos-mieke.blogspot.com Ze is ziek en verdient beter(schap), want nu had ze in Kroatië horen te zitten, liggen, hangen, slapen, wandelen, eten, drinken, genieten met Didier. En ik maak me zorgen om een pasgestarte blog, shame on you, espeel! Let go... and see. Slaapwel and g-riet-ings.
