Was/is bericht via Netlog aan iemand die ik daar leerde kennen. Geeft mijn antwoord weer op zijn bericht van gisteren: "Mijn culturele niveau schapt zich op een aantal graden lager, geschiedenis was nooit echt m'n ding en dat verwijt ik onze onderwijsinstellingen. Kinderen zijn sponzen, die kennis en weten opzuigen vooropgesteld dat ze goed zijn aangebracht. Heb mijn kinderen altijd warm proberen te maken daarvoor, en heb urenlang verteld over wat ik wist en aangemoedigd te zoeken voor wat ik niet wist. Geschiedenis is ons levensverhaal op dit moment, maar de leraars die ik had, zelfs de leraars van mijn kinderen, verwens ik veelal hun bestaan. Omdat ze me dat vak hebben ontnomen met data en namen, zonder lijn, zonder verhaal, zonder coherentie, zonder mijn-nu-bestaan.
Buurvrouw gaf me een biezonder kado: ik gaf haar een snelkoker, gekocht maar nooit gebruikt en vanmorgen kwam ze me vertellen dat ik vier lessen schilderen in groep van Menen terugkrijg. Ze was ook bijzonder in de wolken over laatste werk en zei dat ik goed vooruitging, evolueerde. Fijn om horen, maar weet dat smaken en kleuren verschillen van persoon tot persoon. Maakt het leven boeiend en voor elk wat wils. 
Al sinds gisteren drukkend gevoel: zit in moeilijke periode met mezelf, emotioneel, relationeel, fysisch, psychisch... menopauzetoestanden?, ik weet het niet. Enige uitlaat is schrijven en schilderen. Maar daar blijft vaak te weinig tijd voor over om weegschalig te leven, met onze rechtspraakmadam als hét voorbeeld van het tegendeel, ongeacht de tegenspraak op zich.
Ga kamer van zoon verder opruimen, want die totale rommel ergert me. En ik kan het hem niet kwalijk nemen, want voor hem en zijn vriendin is het elke dag werken, huis op poten zetten, en tot een leefbaar thuis maken met de gestelde financiële beperkingen... en toch nog helpen bij zus waar verdieping dit weekend werd afgebroken en bouwploeg vanmorgen is gestart met houten bovenverdieping. Schoonzoon houdt vandaag nog toezicht en was blij met gesprekje op de middag. Zut, al bij al: dochter heet Laika, getrouwd met Kenny en ouders van tweeling Jules en Arthur; zoon is Elias, woont met samenleefcontract bij Eva en zij hebben nog heel veel te doen voor hun huis echt een thuis wordt (vandaar dat ik de tuin probeer te doen; momenteel 16 grote zaken tuinafval al bij mekaar, en ik denk dat ik zowat halverwege ben...).
Gisteren in Sluis nieuwe acrylkleuren gekocht. Benieuwd, geprikkeld en kriebelig om nieuw doek te nemen, maar... opruimen gaat nu even voor, dan strijken en dan gras afrijden in tuin (80 m diep, maar heel leuk ingedeeld) plus rode sla uit serre halen, vijgen nakijken, noten rapen en snoeiafval in tuincontainer kieperen. Ik ga dus beter aan de slag, anders sta ik morgen opnieuw met te lange lijst aan de start. Geen goed gevoel voor mij, heb dan zin om nacht door te werken en slaap kom ik nu eigenlijk al tekort.
Wishing you a nice day, g-riet-ings.
Mieke, Kroatië zou jou bezoeken als het je kende, dus rust nu maar goed uit, bekom, verras ze morgen in jouw voordeel bij dat onderzoek en waarom zou Kroatië weglopen? Dit land blijft gewoon wachten tot jij kans ziet het te bezoeken, reken maar.