Hier zijn we dan terug.Ik heb het hier gemist.Het heeft een mooi verlof geweest.Al liet het weer het de laatste week afweten.Verleden week dinsdag, kregen we dan ook nog een telefoontje van mijn schoonzus.Die verzorgt de poezen en"Koko"altijd als wij weg zijn.Het ging heel slecht met ons "Kootje".Ik kreeg de dierenarts aan de telefoon.Die vertelde mij dat het beter was om hem te laten inslapen,omdat hij pijn had.Ik heb dan mijn toestemming gegeven.Ik heb niet geweend,maar gehuild.En mijn ventje was er helemaal het hart van in.Hij kon met" Kootje" alles doen.Ik daarentegen kon er niet aankomen.Maar ja....als je zo'n beestje bijna 25 jaar hebt,mis je daar wel aan.Hoe oud hij juist was weten we niet,want wij waren al de vierde eigenaar.Ik weet niet of ik nog een papegaai ga nemen.En dan.........gisteren,komen wij thuis.Lap den diepvriezer kapot.Hebben alles kunnen wegkieperen.Maar dan denk ik altijd bij mezelf:"och mens....til daar toch niet te zwaar aan.Er zijn ergere dingen".Nu ben ik blij dat ik mijn hart eens heb kunnen luchten,op mijn blogje....bij mijn vrienden.