Na een nachtje heerlijk geslapen te hebben, ontwaken we in alle vroegte, het is 07.30 uur. Het eerste dat ik doe is door het raam kijken. Het is stralend buiten, de zon schijnt volop, de Semois stroomt zoals vanouds door haar rivierbedding, vroege vissers werpen hun vliegenlijntje steeds heen en weer, Godfried houd nog steeds trouw de wacht, aan de overkant vlijen twee huisjes met leien daken zich tegen de achttiende eeuwse kerk en slaan er de kerkklokken acht maal. Ik ontwaak uit mijn dagdromerij...het is al acht uur, kijk naar beneden en zie Fien al buiten staat...sigaretje aan't roken. Zo snel als ik kan wurm ik mij in mijn kledij en begeef mij ook naar buiten. De thermometer aan de ingang van ons hotel geeft 12° aan. Het is frisser dan ik dacht. Ik steek een sigaret op en voeg mij bij haar. Samen kijken we in het kristalheldere water van de Semois. Terwijl we zo wat futloos liggen rond te kijken naar de prachtige architectuur van deze stad en genieten van ons sigaretje, komt ons gesprek automatisch op de mooie wandeling van gisteren. We waren het er beiden over eens dat het een toffe wandeling was. Moe waren we niet meer, alléén onze benen verraden ons dat we een stevige wandeling achter de rug hadden.
21-05-2007 om 00:00
geschreven door Papa Rie
|
Ik ben Risse
