Ik ben romina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam miente.
Ik ben een vrouw en woon in roeselare (oekene) (belgie) en mijn beroep is binnen interieur van auto onderdelen controleren in de vaste nacht .
Ik ben geboren op 21/08/1987 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: world of the warcraft spelen en bloggen.
Toch even opmerken dat 13 niet universeel negatief is. Zeus troonde vaak temidden van twaalf andere goden. Voor de Maya's was het een heilig getal. Ze kenden 13 kosmische punten: het centrum van de wereld, vier windrichtingen op aarde, vier in de hemel en vier in de onderwereld. Hun dagen werden genummerd van 1 tot 13 en hun ingewikkelde kalenderberekeningen zijn gebaseerd op combinaties van dat getal.
Hoe dan ook, 13 is wellicht het meest bekende voorbeeld van bijgeloof in de moderne wereld. Als u een vliegreis maakt, zal u in het vliegtuig meestal geen plaats op rij 13 krijgen, want die rij bestaat gewoonlijk niet. Veel ziekenhuizen en hotels hebben geen kamer met nummer 13, in veel sporten - vooral gevaarlijke races - is er geen deelnemer met nummer 13 en in de Verenigde Staten vind je heel wat gebouwen waar de twaalfde verdieping meteen gevolgd wordt door de veertiende. Dat is geen bijgeloof van de bouwers: het is gewoon niet zo gemakkelijk, en dus niet zo interessant, om appartementen op een dertiende verdieping te verkopen of te verhuren. Er zouden zelfs hele steden bestaan zonder huizen met huisnummer 13 en er zijn gevallen bekend waarbij bewoners van huizen met nummer 13 bij de gemeente procedeerden om dat nummer te veranderen.
Vroeger gold de 13de van de maand als onheilsbrengend. Zeker om te trouwen en op reis te gaan. Op het einde van de 19de eeuw constateerde men die dag een duidelijk lager gebruik van het openbaar vervoer. Dit brengt ons op vrijdag de 13de.
Waarom vrijdag? In onze christelijke wereld wordt verwezen naar de dood van Jezus, maar ook hiervoor zijn er sporen in de Germaanse mythologie. Vrij-dag is Freya's dag, de dag van de godin van de liefde, de vrouw van Odin en de moeder van Balder (equivalent met Venus, vandaar Vendredi). Volgens een legende beschouwden de eerste christenen haar als een heks en werd zij verbannen naar een berg, waar ze elke vrijdag vergaderde met elf heksen en de duivel (samen dertien dus). Vaak werd dan ook gezegd dat de heksensabbat op een vrijdag valt. Alhoewel de vrijdag op zich geen funeste betekenis heeft in de christelijke liturgie, werden in de Middeleeuwen de meeste onaangename gebeurtenissen uit de gewijde geschiedenis op die dag gesitueerd: de verdrijving van Adam en Eva uit het Paradijs, de moord van Abel door Caïn, de plagen van Egypte, de moord op de Onnozele Kinderen enz.
Vrijdag de dertiende is gewoon een combinatie van de beide vormen van bijgeloof, niet meer en niet minder. Eigenlijk ken ik weinig catastrofes die op een vrijdag de 13de plaatsvonden. Een treurige gebeurtenis in de muziekgeschiedenis: Rossini stierf op die dag, maar een ramp was dat niet, want hij schreef toen al lang geen muziek meer.
Toch zijn er af en toe berichten dat er die dag meer ongevallen zouden gebeuren of meer mensen ziek zijn. Een studie uit 1993 sprak zelfs van een toename van meer dan de helft van hospitalisaties, hondebeten, vallen en dergelijke. Dat lijkt mij overdreven. Misschien is er een neiging om sneller ongevallen op die dag te rapporteren. Anderzijds zijn er die dag minder verkeersongevallen, omdat minder mensen zich op straat wagen. Het ware nadeel van vrijdag 13 is de nefaste invloed van het bijgeloof van miljoenen mensen op de op de economie. In de Verenigde Staten verzuimen die dag opvallend veel mensen hun werk, worden zakelijke transacties uitgesteld en is het opvallend minder druk in warenhuizen. Het lijkt bijna op een staking of een epidemie. Elke vrijdag 13 zou een nadeel van een kwart miljard dollar betekenen. Om het bijgeloof te bestrijden, bestaan er al sinds de negentiende eeuw Vrijdag 13-clubs, die op deze dag banketten houden, liefst met zijn dertienen, als het kan met dertien gangen, en om helemaal goed af te zijn betreden de leden het gebouw met openstaande paraplu's, gaan ze onder een ladder door en breken ze nog wat spiegels. Ook skeptici en andere vrijgevochten geesten houden die dag demonstraties van hun afkeer voor oud en modern bijgeloof.
Kijk alleen maar naar de familie drama's de laatste tijd...naar de kinderen die vermoord zijn door hun eigen ouders...
Het geweld op straat....
in huizen...uitgaansgelegenheden....oorlog...vreselijk.
Als je geen hoop meer hebt, en je zit in een situatie waarin je niet meer verder kunt...zoek hulp..praat erover met mensen die ook daadwerkelijk hulp kunnen bieden.
Praat erover...maar blijf er niet mee rondlopen...je bent niet alleen...
Wat is er mis met Liefde hebben voor elkaar...
Daarom voelt dat lied van Black eyed Peas zo goed aan bij mij.
Waar is de liefde gebleven...Where is the Love...
Ik ben voor de liefde en laat ondanks alles mijn liefde zien aan iedereen.
Wat moet een mens zonder Liefde...Niets toch...
Dit is een gedachten gang van mij en alles voelt momenteel heel zwaar..
Ik brandt een kaars voor de wereld en de mensheid en vraag Licht en Liefde aan de engelen om ons heen.
Ik geloof in een wereld die men niet ziet, maar ook in de wereld waarin wij leven.
Maar toch de trilling van de aarde maakt dat ik ze soms niet goed voel...niet goed hoor...
Ik steek een kaars aan omdat ik besef dat Licht heel erg nodig is..
Donker en Licht....het hoort bijelkaar...
De zon is ook Licht en doet zijn best en laat zich zien....zodat alles milder wordt....
Een glimlach tovert op de gezichten van de mensen...meer vriendelijkheid...
Meer Licht doet een mens goed.
De warmte ontvangen van de zon verwarmt ook de harten weer.
Kinderen die weer buiten gaan spelen
De zon doet de mens goed en brengt Licht in het hart.
Kom je iemand tegen....kijk hem of haar eens aan en glimlach dan...
Dat is al een klein voorbeeldje om Licht te brengen naar elkaar...
Gewoon een simpele glimlach...brengt zoveel geluk in iemand die dat nodig heeft.
Ik probeer op mijn manier mensen te laten zien dat Liefde in de wereld nooit zal vergaan.
Liefde is oneindig en het zal het donker om je heen weer Lichter maken.
Om het Licht te kunnen zien in iemand hoef je geen toestanden uit te halen. Want je bent al Licht...weet ook dat je Licht bent..
Gewoon een glimlach...een knipoog...is vaak al genoeg.
Elkaar aan kijken en beseffen dat we al Licht zijn...
Licht en Liefde brengen naar mensen kost geen energie en geen geld, je krijgt er veel voor terug.
Denk bijvoorbeeld maar eens aan een echoput
Als je hierin zegt....ik haat je...
Wat krijg je dan te horen...ik haat je...
Zeg je...ik hou van jou...
Krijg je terug te horen...ik hou van jou...
Accepteer jezelf zoals je bent en accepteer een ander hoe hij of zij is.
Gewoon om wie je bent en om hoe de ander is. Het moet niet uitmaken hoe je eruit ziet...
Waar het werkelijk om gaat is de inhoud...de binnenkant...
Jouw innerlijk is wat telt en belangrijk is.
Laat je niet beinvloeden door allerlei uiterlijkheden die ons aangepraat worden door de media en door mensen om je heen.
Ware schoonheid zit van binnen. Een rijkdom in je hart.
Heb jezelf Lief...wees een engel voor jezelf en anderen... Dan zal jouw omgeving ooit de Liefde oppikken die bedoeld is zoals het bedoeld is.
Ik wens iedereen heel veel vrede...Liefde en Licht in je hart
Een heks? Dan denk je al snel aan een oud, lelijk vrouwtje (met een zwarte muts), die samen met haar kikkers en zwarte raaf diep in het bos woont. Maar wist je dat mensen echt in heksen hebben geloofd? Heel wat vrouwen zijn onterecht op de brandstapel beland. En tegenwoordig zijn er nog steeds mensen die zich met de natuur bezig houden. Dat noem je geen hekserij, maar wicca.
Slechte naam
Het woord 'heks' betekende lang geleden: oude, wijze vrouw. In elke streek woonde wel zo' n oude, wijze vrouw. Ze wist veel meer over de natuur dan andere mensen. Vaak woonde een heks in de buurt van een bos. Daar zocht ze naar bessen, kruiden of paddestoelen. Ze wist dat sommige planten zieke mensen konden genezen. Als mensen ziek waren, gingen ze naar de heks toe. Die maakte dan een kruidendrankje of een zalfje. Zo hielp ze de mensen.
Zo'n 500 jaar geleden veranderde dit. Er was soms veel honger, armoede en oorlog. Of er heerste een vreselijke ziekte. Een ziekte waar niemand iets aan kon doen. Mensen wilden iemand de schuld geven van die narigheid. Ze geloofden dat er een duivel was, een boze geest. En ze dachten dat er mensen waren die de duivel hielpen. Mensen die dingen wisten, die gewone mensen niet wisten. Steeds vaker kregen die oude, wijze vrouwen de schuld. En zo kwam de boze heks in de wereld.
Heksenjachten
Als je dacht dat iemand een heks was stapte je naar de rechter om het hem te vertellen. Die liet de vrouw dan ophalen. De beul kwam er ook bij en hij martelde de vrouw tot ze toegaf dat ze een heks was. Vervolgens werd ze verbrand op de brandstapel. Want men dacht dat een heks haar boze toverkracht pas verloor, als ze verbrand werd.
De heksenwaag
Die heksenjacht duurde wel tweehonderd jaar. Er zijn duizenden vrouwen, mannen en zelfs kinderen verbrand. De rechters bedachten allerlei proeven om te bewijzen dat iemand een heks was. Zo werd gebruik gemaakt van een heksenwaag. Dat was een grote weegschaal, waarop mensen gewogen konden worden. Men geloofde dat een heks op een bezem kon vliegen. Dus dacht men dat een heks wel heel licht moest zijn. Daarom werden de beschuldigde mensen gewogen. De beschuldigde werd in haar hemd gewogen. Als ze minder dan vijftig kilo woog, was ze een heks. Maar als ze meer dan vijftig kilo woog, was ze geen heks.
De waterproef
Omdat heksen met de duivel samenwerkte beschikten ze over duivelse krachten, waarmee ze mens en dier konden betoveren of schade toebrengen. Op hen paste men vaak de zogenaamde waterproef toe. De ongelukkige vrouw werd met de linker duim aan het rechterbeen gebonden en zo in het water gegooid. Bleef ze drijven, dan werd ze schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Men noemde dit een godsoordeel. God zou aanwijzen wie schuldig en wie onschuldig was.
Er was eens een beeldschoon, lief meisje. Ze woonde met haar gemene stiefmoeder en pesterige stiefzusters in een groot kasteel. De lelijke, luie vrouwen lieten het meisje al het vuile werk in huis doen. Ze noemden haar Assepoester.
Op een dag gaf de prins van het land een groot feest. Die hele dag waren haar stiefzusters en stiefmoeder druk bezig met de krullen in hun haar en de kantjes en ruches aan hun japonnen, aan Het maken "Och", mijmerde Assepoester, "kon ik maar mee naar zo¹n mooi bal..." De zussen en stiefmoeder brulden van het lachen. "Jij! Mee? Kijk eens naar je haar! En die vodden die je Aan hebt! Die nagels!"
Gillend van het lachen stapten ze in een koets en lieten Assepoester alleen achter. Verdrietig keek Assepoester hen na. Plotseling hoorde ze een lief stemmetje: "Assepoes!" Voor haar stond een mooie, vriendelijke dame. "Huil maar niet, Assepoes", zei ze. "Ik ben je petemoei. Jij gaat naar het feest!"
Met een tikje van haar toverstokje toverde ze Assepoester in een wonderschone baljurk. Haar haar was plotseling getooid met veren en aan haar voeten prijkten twee glazen muiltjes. Nog een tikje met het toverstokje... en een grote pompoen veranderde in een gouden koets, en zeven muizen werden raszuiverende paarden
"Ga en geniet", sprak de toverfee. "Maar luister goed: vóór 12 uur 's nachts moet je het feest verlaten. Dan is de betovering verbroken!" Even later betrad Assepoester aarzelend de balzaal. Ze kende niemand. Eventjes voelde ze zich heel alleen... Maar hoor, plotseling stopte de muziek. Als in een droom zag Assepoester de prins op haar aflopen. Zou hij...? Met een sierlijk knikje vroeg hij haar ten dans. Weldra zwierden ze over de dansvloer..
Ze dansten en dansten en dansten... tot ze opeens de zware slagen van de kerkklok hoorde.
Oh nee! Het was bijna twaalf uur. Assepoester snelde de danszaal uit,
de trappen af naar beneden. Onderweg verloor ze een van haar glazen muiltjes.
Vlug schoot ze haar koets in. Pfff... net op tijd.
Verbaasd stond de arme prins op de trappen, met haar muiltje in zijn hand. hij was verliefd. Smoorverliefd!
De volgende morgen was het hele land in rep en roer.
Er was iets bijzonders aan de hand.
Alle ongetrouwde dames van het land moesten een glazen muiltje passen.
En... wie het muiltje zou passen, zou de koningin worden!
Natuurlijk pasten ook de lelijke schoonzusters het tere muiltje. Maar hoe ze ook
persten en wrongen; hun voeten waren veel te groot, te grof en te breed.
De lelijke zusters hadden Assepoester verstopt in de keuken.
Gelukkig ontdekte een van de lakeien haar toen hij een glaasje water ging drinken. Hij wenkte haar dichterbij. Onder het honende gelach van haar stiefzusters paste Assepoester het muiltje. Ze stak haar slanke voetje naar voren... En...'tjoeps!' het muiltje zat als gegoten
Een week later was het groot feest in het land. Onder luid klokgelui en trompetgeschal,
trouwde Assepoester met haar prins. Trots stond ze op haar glazen muiltjes voor het altaar.
Gelukkig keek de prins haar aan. Zijn droomprinses... Hoe dit sprookje eindigt? Je raadt het al... ze leefden nog lang en gelukkig.
Ik ben romina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam miente.
.
