Door ons zwerversbestaan vaker de opmerking gehoord dat wij beter een woonwagen konden nemen. Veel verhuizingen liggen inmiddels achter ons. Waar dan ook; familie wist ons wel te vinden. Regelmatig bezoek van broers en zussen met hun aanhang. De drie jongste zusjes verbleven zelfs hun vakanties bij ons. We stonden steeds voor hen klaar. Na het overlijden van ouders was Claire regelmatig het vangnet en vraagbaak voor broers en zussen.

KERKRADE - KOESTRAAT, 61 (1941-1966)
Na het verlaten van de ouderlijke woning in de Koestraat werd het huwelijkse leven gekenmerkt door vele verhuizingen. Onze blik is hierdoor verruimd; vriendschappen en contacten werden opgebouwd. Omgevingen zijn ons vertrouwd geraakt; echter elke keer weer deed afscheid nemen pijn.

KERKRADE - ZONSTRAAT, 254 (1966-1966)
Claire en ik hadden al enige tijd verkering; uiteraard hadden we zo onze dromen. We waren dan ook in de zevende hemel toen we uiteindelijk in aanmerking kwamen voor een woning. Een mooie moderne woning in een Torenflat aan de Zonstraat in Kerkrade. Voorzien van centrale verwarming en standaard voorzien van linoleum vloerbedekking. Vanaf de derde verdieping hadden we ruim uitzicht over de wijk. Spannende tijd om ons voor de eerste keer in te richten. Echter het huwelijksgeluk in deze woning was van korte duur. Door sluiting van de mijnen was er in Limburg geen of weinig vervangende werkgelegenheid. Elders in het land was de vraag naar personeel groot. Volksverhuizingen werden een feit. De toekomst zou ons leren dat er nog vele verhuizingen zouden volgen.

BREDA - TEMSESTRAAT, 45 (1966-1968)
Een prachtige nieuwe woning in een buitenwijk van Breda; veel woningen waren bewoond door Enka werknemers. Toen de verhuiswagen klaar stond voor vertrek, stond schoonmoeder ons uit te zwaaien; allen met tranen in de ogen. Na enkele weken kregen we van schoonouders een mooi ijzeren hekwerk om de voortuin. Eveneens een smeedijzeren trapleuning, kapstok en paraplubak. Alles vervaardigd in de werkplaats van schoonouders. Schoonvader kwam op bezoek om het geheel in ogenschouw te nemen. Even later moest hij glimlachen; een onbekende man was het hekwerk aan het opmeten. De eerste sneeuw was inmiddels gevallen. Achter in de tuin probeerde ik een vink te vangen. Had een lade van de koelkast opgesteld, met een touw naar de keuken. Uiteraard geen vangst; wel veel plezier. Helaas kwam in deze perioden mijn moeder en schoonvader te overlijden. Heimwee en wederom een verhuizing.

KERKRADE - HERTOGENLAAN, 358 (1968-1968)
Een woning in een torenflat op de vierde verdieping. Deze woning was reeds eerder bewoond geweest; schoonmaak en opnieuw in de verf zetten bleek noodzakelijk. Echter het wonen was van korte duur. Werkgelegenheid was dun gezaaid; in principe zou ik van Enka Breda overstappen naar een dochterbedrijf in Duitsland. Werd op een wachtlijst geplaatst; als overbrugging ging ik in een Duitse mijn werken. Enerzijds gevaarlijke en onveilige werksituaties; anderzijds zeer lange reis en werktijden. We waren snel van het heimwee genezen; na vier maanden terugkeer naar Enka Breda.

BREDA - OUDERGEMSTRAAT, 41 (1968-1969)
Deze keer een oudere woning in een buitenwijk van Breda; kort bij de wijk waar we voorheen hadden gewoond. Helaas was de woning totaal uitgeleefd; nodige werk moest verricht worden. Enka was wel in Prinsenbeek een aantal woningen aan het bouwen; we kregen toezegging dat we hier de eerste keus zouden krijgen.

PRINSENBEEK - VAANDELSTRAAT, 38 (1969-1973)
De toezegging werd nagekomen; uit de ruim 70 woningen maakte we de keus voor een hoekwoning met garage. Naast de garage bevond zich een tweede garage; haaks op deze twee garages een viertal overige garages. Door deze situatie hadden we aan de linkerzijde een lange muur en zaten heerlijk vrij. Wonen in een dorpse sfeer met leuke contacten.  De wijk lag  aan de rand van een tuinbouwgebied. Bij een welwillende tuinder kochten we vaker aardbeien. Een heel veilingkistje vol voor twee gulden vijftig. Wij moesten ze  wel zelf plukken. We woonden er graag; echter het lot besliste weer anders. Door onzekere tijden bij Enka werd weer omgezien naar enige zekerheid in onze bestaansbron. Deze keer ging de reis naar Eindhoven.

EINDHOVEN - SLANGENBURG, 27 (1973-1980)
Een leuk baan en een mooi huis; wat wil je nog meer. Een nieuwbouwwijk; de woningen werden beheerd door Philips Woning en Grondbedrijf. Het spreekt voor zich dat de woningen voornamelijk verhuurd werden aan Philips personeel. Het was dan ook een drukte van belang als het personeel zich op weg begaf naar de werkplekken in de regio. In beginsel werkte ik in onregelmatige diensten, had er als zodanig minder hinder van. Anderzijds woonden we enigszins ingesloten aan een groot woonerf.  Na enige tijd werd er pal voor onze deur een speelfort voor de  jeugd gebouwd. Nu was het afgelopen met de rust. Wederom bood zich een oplossing aan. Door een sociale woningstichting waren knusse huizen in aanbouw in een parkachtige omgeving. Philips bemiddelde in een woningruil. Het waren inderdaad gouden tijden.

EINDHOVEN - GUESSELT, 2 (1980-1983)
Het kon niet op; alweer een mooie woning. Een hoekhuis met een garage. Al snel bewonderende blikken uit de buurt voor onze mooie voor- zij- en achtertuin. De zijgevel begroeid met  een prachtig geleide vuurdoorn.  Deze keer gingen we er vanuit dat dit de laatste woning zou zijn. Een promotie droeg bij aan de klim op de maatschappelijke l adder. Deze keer ging de reis naar het Noordoosten van het land.

ALMELO - ABBINGASTATE, 1 (1983-1985)
Door Philips was in beginsel een hotel geregeld. Uiteraard in de weekeinden op reis naar het thuisfront. Het was steeds een flinke rit; was naarstig op zoek naar een geschikte woning. Een collega stond mij met raad en daad terzijde in de mogelijkheden. Uiteindelijk stuitte ik op een bestaande woning die op korte termijn vrij kwam. Middels makelaar en bemiddeling van Philips werd een huurovereenkomst aangegaan. Wij woonden buiten de stad in een zeer groene omgeving; hoorden de vogeltjes fluiten.  Hadden aangenaam contact met onze buren. Hadden inmiddels de tuin opnieuw aangelegd. De jonge coniferen groeide snel en binnen de familie rees de vraag wanneer de volgende verhuizing een feit werd. We zouden hen niet lang op de proef stellen.

VENLO - LAURIERSTRAAT, 1 (1985-1987)
Overplaatsing in dienst van dochterbedrijf Pope in Venlo in combinatie met Philips in Deurne. Werkzaamheden in een zogeheten verdeelsleutel. Echter de sleutel van de woning liet enige tijd op zich wachten. Deze keer een koopwoning in aanbouw.  Wederom een hotel met pendelen in het weekeinde. Aangezien de woning niet voor het schoolseizoen opgeleverd kon worden, regelde Philips een tijdelijke woning in bungalowpark Blitterswijk. Elke dag voor en na mijn werk de kinderen brengen en ophalen. Na acht weken was het zover, weer stond er een droomhuis klaar. De woning lag in een buitenwijk. Zoals vanouds weer een hoekwoning met garage en op den duur weer een mooi aangelegde tuin. Het fenomeen van de coniferen werd alweer van toepassing. We verkochten de woning en kozen deze keer voor een huurappartement.  in het centrum van Blerick. Alle voorzieningen dicht bij de deur.

VENLO - WITHERENSTRAAT, 156
Een mooi appartementin het centrum van Blerick; alle voorzieningen dicht bij de deur.  Wandelend door Blerick of op weg naar de Maasoever;  steeds links en groeten van bekenden. Veel leesgenoegen door bezoek aan de nabij gelegen bibliotheek. Na verloop van tijd werd mogelijkheid geboden om het appartement te kopen. We hadden inmiddels de nodige renovaties uitgevoerd en besloten tot aankoop. Deze keer gingen we er van uit dat het onze laatste woning zou zijn.

KERKRADE - HERTOGENLAAN, 34A
Vroegtijdig vertrek uit het arbeidsproces en familiebinding waren de oorzaak  om terug te keren naar onze geboortestreek. Nostalgie en realiteit; de cirkel is rond. Deze keer een koopappartement in het Rolduckerveld van Kerkrade; dichtbij onze eerste woning. Uiteindelijk is de tijd aangebroken om de vruchten te plukken van al datgene wat gezaaid is.

SAMENVATTING
Behoud van werk het lot; verhuizingen verliepen vlot. Naar hier, naar daar, naar waar? Al met al, soms heel erg zwaar! Familie wist ons wel te vinden; voor goede raad of welbevinden. Steeds weer een openhuis; zomer en winter; vakantiehuis. Nooit hebben we ons verveeld; lief en leed, samen gedeeld. Zo zijn de jaren weggespoeld; tijd die men duidelijk voelt. Soms gaan de dagen vliegensvlug; nee, er is geen weg terug. Wij proberen ernaar te streven; elk moment bewust te leven. CARPE DIEM.