In het algemeen worden ervaringen door persoonlijke emoties gekleurd. Gebeurtenissen en de beleving daarvan vormen ons tot wie we zijn. Sommige gebeurtenissen hadden zodanige impact, dat deze zijn vertaald naar een gedicht. Evenzo spontane gedachten of oude verzen die boven komen drijven.

INHOUD
12.1 HET KIND
12.2 DROOMLAND
12.3 HARTSVRIENDIN
12.4 CELIBAAT IN BERAAD
12.5 ONTMOETINGEN
12.6 BESCHOUWING
12.7 BRIEF AAN VADER (PRIVÉ)

01-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

Mijn ouders; mijn keuze om te ervaren. De geboorte van een kind; een schitterend moment en teken van een nieuw begin. Vroeg of laat komt er voor ieder van ons een moment waarop we ons afvragen waar het eigenlijk om draait en wat het doel van ons bestaan is. In ieder geval waren ervaringen nodig om 'Mijn Wereld' in breder perspectief te zien.

• Oorlogsdreiging, mobilisatie, troepenverplaatsing, consternatie. Hij, een knappe huzaar, zij, jong met prachtig haar. Standplaats Rotterdam, beiden in vuur en vlam. Op een mooie dag in mei, vogeltjes leggen hun ei. Aan de Maas of aan de zee, liefdesbootje deinde mee. Snel was ik onderweg, in die tijd een reuze pech. 
  
  
• Al of niet gewenst, ook wel eens verwenst. Mijn ouders weten het wel, moeilijke tijd, kommer en kwel. 2 januari 1941, ben ik geboren, wist niet allen te bekoren. Grootmoeder vond mij lelijk, later speet haar dit vreselijk.
  
  
• Donkere, sombere oorlogsjaren, waren mijn kleuterjaren. Zorgen van ouders en landgenoten, kinderen onbekommerd, die genoten. Vreugde en verdriet toen ze kwamen, langverwachte Amerikanen. Door de druk van geallieerden, Duitsers die ons evacueerden.
  
  
• Vernietigend was het lood, dertien mensen vonden de dood. Bevrijding, soldaat, daar stond hij dan, in uniform, een zwarte man. Do you like it, een hele reep, chocolade en een stuk zeep. Schooljaren in de vlucht, leerkrachten, strenge tucht. Indien men niet wilde horen, flinke draai om de oren.
  
  
• Hard het houten liniaal, op je vingers was hun taal. Geraniumpotten, echt waar, in de handen, ó wat zwaar. Aandacht vragen aan je ouders, voor een klopje op je schouders. Moeilijk konden ze zich uiten, aan ondeugende schavuiten. Ontluikende seksualiteit, niet over praten, realiteit.
  
  
• Geloven in de ooievaar, kan geen kwaad, nietwaar. Steeds werd het verzwegen, ook Rome gaf geen zegen. Schuldgevoel, hel en vagevuur, bijgebracht vanaf het eerste uur. Met geweld, of non verbaal, geloven maar het verhaal. Indoctrinatie was de leus, belevingen desastreus.
  
  
• Werkgelegenheid, van vader op zoon, ongezond en zeker niet schoon. Mijnen werden onrendabel, omstandigheden miserabel. Gebakken wordt ons dagelijks brood, overal, daarom geen nood. Verknocht aan stad of streek, huis en haard lieten we in de steek.
  
  
• Ervaringen om te leren, 'To Be or not to Be', waarderen. Gehandeld naar beste vermogen, maar ook door onvermogen. Ik plaats het in de tijd, lieve ouders, geen verwijt. Onbegrijpende kinderogen, smachtend, zéér bewogen. Nooit gevraagd aan het kind, wat het ervan vindt. Uiteindelijk ben ik geboren, om mijzelf te laten horen. Daarom heel gezwind, luister naar: "Ikke...het Kind."

02-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

03-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

Ruim 25 jaar hebben wij naast elkaar gewoond. In haar ouderlijk gezin was Annie de jongste; in ons gezin ik de oudste. Vandaar een sterke broederlijke zorg voor Annie. Wij groeiden op in de Koestraat; een eenvoudige omgeving. Geen materiële rijkdom; wel grote sociale saamhorigheid. Er werd gelachen en gehuild, maar ook gezongen. Normen en waarden vanzelfsprekend.

Bijna 40 jaar ben ik uit Kerkrade weggeweest; werkomstandigheden de oorzaak. Onze contacten werden minder; maar élke verjaardag hingen wij aan de telefoon. Bijpraten of herinneringen ophalen. Annie was mijn hartsvriendin. Veel hebben wij met elkaar gedeeld; als kleuter, als tiener, maar ook als twen. Vaak namen wij elkaar in vertrouwen; soms met een lach, soms met een traan. 

MEMORIES

• 9 December 1940 werd Annie geboren; haar omgeving wist ze te bekoren. Een verleden is er nog niet; de toekomst in het verschiet. Samen hebben we gespeeld; nooit hebben wij ons verveeld. Als kind hield ik haar hand; dat schiep een bijzondere band. Ik zag haar als een zusje; soms stal ik een kusje. De buurt was sociaal; die behoefte hadden ze allemaal.
  
  
• De Kerstman, Sint of Zwarte Piet; dure cadeaus kenden wij niet. Snoep, appel of een ijsje; deelde ik met dat meisje. Spelend op haar gitaar; trof ze menige snaar. Drie vrienden en een meisje; zongen als een sijsje. Zwemmen, vissen of roeien; jongens wist ze wel te boeien. Aan vrienden had ze geen gebrek; met haar verschijning niet zo gek.
  
  
• Vriendinnen kwamen na elkander; de een nog leuker dan de ander. Annie vertelde ik verlangens en dromen; die later, gedeeltelijk uit zouden komen. Onze wegen zijn zich gaan scheiden; hetgeen niet was te vermijden. Verknocht aan stad en streek; huis en haard lieten wij in de steek. Gebakken wordt ons dagelijks brood; overal daarom geen nood.
  
  
• Beschouwend ervaren; hoe haar bootje is gevaren. Soms kwamen wij elkander tegen; dan weer zon, dan weer regen. Veel heeft zij geleden; helaas hielpen geen gebeden. Het meisje van weleer; is nu bij Onze Lieve Heer. Jaren zijn vergaan; een verleden is ontstaan. Lief en leed is ondergaan. Echte vriendschap zal nimmer vergaan.

04-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

Naar aanleiding van een veelvoud van incidenten binnen de R.K. Kerk zijn er onder andere discussies gaande met betrekking tot het celibaat. In de loop der tijd is veel bedekt met de mantel der liefde. Geleidelijk worden wantoestanden aan de orde gesteld. Intussen is gebleken; tienduizenden zijn misbruikt door 'Geestelijke Herders'. Op kostscholen of internaten maar ook vele malen daarbuiten

ONVOORWAARDEKLIJKE LIEFDE
In de Christelijke leer een hoofdthema. Jezus Christus onderwees zijn discipelen met de boodschap: 'Gaat heen en vermenigvuldig U'. Hierbij werden geen voorwaarden gesteld. In later eeuwen werd het celibaat opgelegd. Steeds weer is gebleken dat het voor velen een worsteling tegen de natuur blijkt te zijn. Veel is er over gezegd en geschreven. Door keuze van priesterschap én de druk van het celibaat komt hun 'kuisheid' in gevaar.

• Normen en waarden, celibatair; niet de opdracht van Onze Lieve Heer. Boodschap was veelvuldig; gaat heen en vermenigvuldig. Het dogma van kerk en celibaat; niemand is hierbij gebaat. Verlangens werden ontdekt; met mantel der liefde bedekt.
  
  
• Steeds werd het verzwegen; ook Rome gaf geen zegen. Schuldgevoel, hel en vagevuur; bijgebracht vanaf het eerste uur. Met geweld of non verbaal; geloven maar het verhaal. Indoctrinatie was de leus; belevingen desastreus. Geestelijke herders zijn óók mensen; met verlangens en wensen. Maak hen eindelijk vrij; uit het geniep; gelukkig en blij…!!!

05-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

Toeval bestaat niet in het Universum. Wie er ook op je pad komt, hij of zij komt altijd met een boodschap of een les. Ontmoetingen zijn verhalen; je moet er oog voor hebben. Soms moet je doen wat het beste is voor jouw leven en jezelf. Niet wat het beste is om het iedereen naar de zin te maken. Kennis maken met jezelf en de ander.

Er zijn verschillende definities van toeval. Maar wat in het dagelijks leven meestal onder toeval wordt verstaan, is een opzienbarende samenloop van omstandigheden die schijnbaar zonder opzet, aanleiding en zonder enige logica tot stand komt. Synchroniciteit is het gegeven dat niets zomaar gebeurt. Aanboren van onze Innerlijke Bron; een en al verwondering.

We zien dat in alle culturen met gidsen wordt gewerkt. Gidsen helpen en begeleiden je op jouw pad. Iedereen heeft een of meerdere gidsen en zij zijn degenen die jou door en door kennen en onvoorwaardelijk zorg voor je dragen. Zij geven ons inzichten en helpen ons onder andere om spiritueel in het leven te staan. We mogen ons realiseren dat er een moment komt waarop we onze gidsen tegenkomen.

• Het is een mooie zonnige dag en ik loop rustig in mijn eigen tempo over een bospad. Ik voel de warmte van de zon op mijn huid en hoor de vogels fluiten. Het gras onder mijn voeten voelt nog vochtig van de dauw. Mijn lichaam vult zich met de energie van de warmte van de zon en ik kijk naar de bomen. Op korte afstand zit een merel op een tak en zing zijn lied. Vol bewondering blijf ik staan en dank voor het mooie concert.
  
  
• Ik loop verder het bos in, steeds verder weg van de bewoonde wereld. De bomen staan steeds dichter bij elkaar en het zonlicht dringt nog amper tussen de bomen door. Er hangt een mysterieuze sfeer door geuren en kleuren, en de energie in en rondom al het groen, geeft mij het gevoel dat ik een andere wereld kan betreden, de zielenwereld.
  
  
• Ik zie een gouden lichtschijnsel dat mijn richting opkomt. Het licht wordt sterker naarmate het dichterbij komt. Het geeft een gevoel van veiligheid en schoonheid. Vanuit dit licht zie ik een gestalte opdoemen en vaag kan ik het gezicht onderscheiden dat mij toelacht. Mijn gids neemt mij rustig bij de handen en samen knielen we neer.
  
  
• Langzaam voel ik hoe de erkenning uit mijn onbewuste omhoog komt: deze gids ken ik al jaren. Ik herinner mij hoe ik deze gids als klein kind al vaker heb gezien. Ik voel dat er onvoorwaardelijk van mij gehouden wordt. Het is de gids die mij door en door kent, waarbij ik geheel mijzelf kan zijn. Er is communicatie van hart tot hart, van ziel tot ziel. Ik weet dat ik alles kan bespreken en vragen. Samen blijven we aanwezig om elkaar te vinden.
  
  
• In de wetenschap dat ik mijn gids ieder moment van de dag kan bereiken neem ik voor dit moment afscheid. In het besef dat wij het leven samen delen keer ik terug in het alledag bewustzijn. Bron: Mediumschap van aanleg tot beroep.
  (Bewerkt RS).

06-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

Onze ervaringen kunnen we zien als het lesprogramma op onze Aardeschool. Ervaringen worden altijd door persoonlijke emoties gekleurd. Door het gebruik van onze zintuigen kunnen we beelden uit het verleden oproepen. Met een reis ´Terug in de Tijd` kan men deze beelden herbeleven en eventueel vanuit een ander perspectief benaderen. Ieders leven wordt in meer of mindere mate gekenmerkt door een rode-, zwarte- en zilveren draad. Een proces van hollen, vallen en opstaan.

• De rode draad is een term die slaat op een belangrijk onderdeel in ons leven, dat telkens terugkeert en dat alle gebeurtenissen met elkaar verbindt.
  
  
• De zwarte draad bestaat uit gebeurtenissen met een negatieve lading. Het overlijden van ouders, familieleden, vrienden en bekenden is helaas de zwarte bladzijde van mijn boek. Maar ook afscheid nemen van vertrouwde situaties. Vriendschappen en contacten die elders zijn opgebouwd. Loslaten; afscheid nemen doet pijn!
  
  
• Het totale leven is als een zilveren draad. Steeds meer knoopjes komen erin die je moet zien te ontwarren. Ben je daarin geslaagd dan heb je een waardevol sieraad.

07-10-2006, 00:00 geschreven door schupp

22-10-2007, 00:00 geschreven door schupp