Toeval bestaat niet in het Universum. Wie er ook op je pad komt, hij of zij komt altijd met een boodschap of een les. Ontmoetingen zijn verhalen; je moet er oog voor hebben. Soms moet je doen wat het beste is voor jouw leven en jezelf. Niet wat het beste is om het iedereen naar de zin te maken. Kennis maken met jezelf en de ander.

Er zijn verschillende definities van toeval. Maar wat in het dagelijks leven meestal onder toeval wordt verstaan, is een opzienbarende samenloop van omstandigheden die schijnbaar zonder opzet, aanleiding en zonder enige logica tot stand komt. Synchroniciteit is het gegeven dat niets zomaar gebeurt. Aanboren van onze Innerlijke Bron; een en al verwondering.

We zien dat in alle culturen met gidsen wordt gewerkt. Gidsen helpen en begeleiden je op jouw pad. Iedereen heeft een of meerdere gidsen en zij zijn degenen die jou door en door kennen en onvoorwaardelijk zorg voor je dragen. Zij geven ons inzichten en helpen ons onder andere om spiritueel in het leven te staan. We mogen ons realiseren dat er een moment komt waarop we onze gidsen tegenkomen.

• Het is een mooie zonnige dag en ik loop rustig in mijn eigen tempo over een bospad. Ik voel de warmte van de zon op mijn huid en hoor de vogels fluiten. Het gras onder mijn voeten voelt nog vochtig van de dauw. Mijn lichaam vult zich met de energie van de warmte van de zon en ik kijk naar de bomen. Op korte afstand zit een merel op een tak en zing zijn lied. Vol bewondering blijf ik staan en dank voor het mooie concert.
  
  
• Ik loop verder het bos in, steeds verder weg van de bewoonde wereld. De bomen staan steeds dichter bij elkaar en het zonlicht dringt nog amper tussen de bomen door. Er hangt een mysterieuze sfeer door geuren en kleuren, en de energie in en rondom al het groen, geeft mij het gevoel dat ik een andere wereld kan betreden, de zielenwereld.
  
  
• Ik zie een gouden lichtschijnsel dat mijn richting opkomt. Het licht wordt sterker naarmate het dichterbij komt. Het geeft een gevoel van veiligheid en schoonheid. Vanuit dit licht zie ik een gestalte opdoemen en vaag kan ik het gezicht onderscheiden dat mij toelacht. Mijn gids neemt mij rustig bij de handen en samen knielen we neer.
  
  
• Langzaam voel ik hoe de erkenning uit mijn onbewuste omhoog komt: deze gids ken ik al jaren. Ik herinner mij hoe ik deze gids als klein kind al vaker heb gezien. Ik voel dat er onvoorwaardelijk van mij gehouden wordt. Het is de gids die mij door en door kent, waarbij ik geheel mijzelf kan zijn. Er is communicatie van hart tot hart, van ziel tot ziel. Ik weet dat ik alles kan bespreken en vragen. Samen blijven we aanwezig om elkaar te vinden.
  
  
• In de wetenschap dat ik mijn gids ieder moment van de dag kan bereiken neem ik voor dit moment afscheid. In het besef dat wij het leven samen delen keer ik terug in het alledag bewustzijn. Bron: Mediumschap van aanleg tot beroep.
  (Bewerkt RS).