Met belangstelling heb ik het boek ´Zingeving voor Alledag´ van Karen Wassink, gelezen. Het boek spreekt mij enorm aan, prettige en duidelijke leesstijl. Het geeft exact aan hoe ik deze materie ervaar. Het boek is een inspiratiebron voor iedereen die op zoek is naar zingeving. De auteur put uit oude en eigentijdse bronnen, uit filosofie, psychologie, christendom en andere religies. Met toestemming van Karen Wassink heb ik een aantal citaten of passages uit dit boek mogen gebruiken. Uiteraard met grote dank en bronvermelding. ISBN: 978 90 209 6641 1

ZINGEVING
Onze dagen zijn gevuld, we hebben het druk. Wij doen veel, hebben veel en worden overspoeld met informatie. Vaak verlangen we te midden van de overvloed naar rust en verdieping, ons bezig te houden met wat echt belangrijk is. Soms zijn de dingen vanzelfsprekend, als het leven ons goed gezind is. Vaak vergeten wij na te denken over wat we doen met onze tijd, onze ogen zijn gesloten voor de grotere werkelijkheid. Maar soms opeens dringt het besef door dat het leven een mysterie is.

Op momenten dat we onze tijdelijkheid beseffen, staan we stil bij de zin van ons bestaan. Waar gaat het nou echt om, wat is belangrijk en wat willen we met ons leven? We kunnen grote gedachte vormen over de zin van het bestaan, het wordt gevormd door de momenten en dagen die zich aaneenrijgen. De zin van het leven is dan ook niet ver weg te vinden, maar in de gewone dingen, in het leven van alledag, in het hier en nu. De kwaliteit van ons bestaan wordt bepaald hoe wij ons dagelijks leven leiden.

AANVAARDEN
Aanvaarden is het leven in hier en nu. Ja zeggen tegen het licht én de duisternis. Niets afwijzen, alles erbij laten horen. De waarheid onder ogen zien. Vaak gaan we uit van hoe het leven moet zijn, in plaats van hoe het is. De realiteit wijkt af van ons ideaalbeeld. We willen dat de wereld anders is, mooier en vreedzamer. We zouden willen dat we andere keuzes hadden gemaakt of dat bepaalde dingen ons niet waren overkomen. We willen onze zwakheden niet onder ogen zien, ons verdriet en onze pijn. Aanvaarden is alles toelaten en aanwezig zijn in het hier en nu.

VERLANGEN
Alle grote daden zijn begonnen met een verlangen. Verlangen geeft aan waar we heen willen en doet voelen wat we missen. Vaak durven we onze verlangens niet onder ogen zien en stoppen we ze liever weg. Wij zijn vol dromen en wensen, grote en kleine, materiële en immateriële. Verlangen staat voor alles wat we willen, maar nog niet hebben bereikt.

HOOP
Waar leven is,is hoop. Hoop is nodig om onze dromen werkelijkheid te laten worden. Hopen is uit handen geven, wachten en niet weten of de vervulling ooit zal komen. We hopen heel veel op een dag, sommige van onze verlangens kunnen we realiseren met ons verstand. Bijvoorbeeld de trein kun je halen, als je op tijd van huis gaat. Andere dingen hebben wij niet in de hand. Of morgen de zon schijnt, daar hebben we geen invloed op. Wij willen graag het leven onder controle hebben, hebben verleerd het stuur uit handen te geven.

VERTROUWEN
Wat vaststaat geeft houvast. Datgene waaraan we niet hoeven te twijfelen, zorgt voor zekerheid. Vanzelfsprekende wetmatigheden, orde en structuur, zijn de ankers in ons bestaan. Allemaal hebben wij talenten, er is wel wat waar we goed in zijn. Vaak doen we dingen omdat de omgeving van ons verwacht. Als we eenmaal een bepaalde richting zijn opgegaan, blijven we daar vaak in zitten. Toch blijft het verlangen te doen wat echt bij ons past soms knagen. Er is moed voor nodig om trouw te zijn aan onze innerlijke stem, Als we ons eigen spoor volgen, doen wat uit ons hart komt, geeft dat vertrouwen.

LOSLATEN
Een herfstblad leert je de kunst om los te laten. Loslaten is de leegte toelaten. Nee zeggen tegen wat geen betekenis meer heeft. Voor loslaten is moed nodig. Leven is verliezen. Veel van wat we vasthouden, is overbodig en heeft geen betekenis meer voor de dag van vandaag. We houden niet alleen spullen vast, maar ook gewoontes, gedachten, herinneringen, oordelen en vooroordelen. Wij houden de beelden vast die we van onszelf en het leven hebben gevormd. Weggooien, loslaten is belangrijk, kan een bevrijding zijn. Maar soms ook moeten we loslaten wat voor ons betekenis heeft, waarvan we nog lang geen afscheid willen nemen. Loslaten is een worsteling, doet soms pijn, maar we hebben geen keuze.

LIEFDE
Liefde is de basis, de kracht die uit niets iets maakt. Als je de liefde niet hebt, ben je niets. Maar het woord liefde heeft heel betekenissen en wordt zo vaak gebruikt dat het is gaan slijten. Fundamenteel is ons verlangen naar liefde. Wij willen gezien, gekend en gewaardeerd worden. Vaak verwachten wij we veel van elkaar in relaties. Liefde is de centrale kracht die overal tot uiting komt, in de liefde voor jezelf en voor de ander, voor de hele schepping. Als je deel hebt aan de liefde,is die overal terug te vinden, te geven en te ontvangen.

WILLEN
Waar een wil is, is een weg. We willen veel, doen veel. Soms willen we te veel, onze agenda staat vol afspraken. Willen wordt moeten. Wat willen we echt? Echte wil begint bij zijn. Iedereen heeft het altijd druk, we willen veel en doen veel. Tijd hebben is het belangrijke van het onbelangrijke onderscheiden en achterwege laten wat niet de moeite waard is. Tijd hebben betekent keuzes maken. Kiezen is moeilijk in deze tijd met een veelheid aan mogelijkheden. Een besluit brengt verantwoordelijkheid met zich mee. We leven onze dagelijks leven, houden ons bezig met allerlei beslommeringen, en soms breekt daarin het besef door dat het leven een mysterie is. Ervaringen van wat boven de dagelijkse werkelijkheid uitstijgt. Het mysterie van het leven, het wonder.

GROTE EN KLEINE WERELD
In de afgelopen decennia, misschien al wel in de afgelopen eeuwen, is een belangrijke ontwikkeling aan de gang met betrekking tot de wereld om ons heen. Honderd jaar geleden bestond de wereld voor veel mensen nog vooral uit hun eigen dorp of wijk en uit familie: wat daarbuiten viel, was onbekend.

Tegenwoordig is dat anders. Wie dat wil, kan van Zuid-Amerika tot aan Azië in de gaten houden wat voor weer het is en op webcams kun je precies zien wie er tweeduizend kilometer verderop over straat loopt. De wereld is dus aan de ene kant veel groter geworden. Tegelijkertijd is de wereld ook veel kleiner geworden: was een afstand van vijftig kilometer vroeger nog een hele reis, tegenwoordig baal je als je er langer dan een halfuur over doet.

Dezelfde internetverbindingen die ons perspectief op de wereld zoveel breder maken, maken de wereld ook kleiner. Ook de ontwikkelingen als migratie en toerisme maken dat de wereld voor veel mensen dichterbij komt.

De wereld wordt dus groter en komt dichterbij. Een van de gevolgen daarvan is, dat we ook steeds meer in contact komen met andere religieuze tradities. Sommige mensen gaan daar bewust naar op zoek. In ons land leven we met steeds meer nationaliteiten en godsdienstige tradities bij elkaar. Het verrijkt onze samenleving en stelt ons tegelijk voor vragen: Wat houdt andere mensen bezig, en hoe moet ik opstellen tegenover de ander?

Het feit dat dit soort vragen gesteld wordt, is een zeer logisch gevolg van het feit dat de wereld tegelijk groter en kleiner wordt. Dat we bij het omgaan met die vragen soms fouten maken is ook helemaal niet erg. Wij kunnen niet van elkaar verwachten dat iedereen altijd van te voren al rekening houdt met de vraag of de ander wel of niet een hand wil geven, en of de ander het wel of niet ergerlijk vindt als je op zondag je gras maait.

SPANNINGSVELD
De spanningen die dit soort gewoonten en ideeën oproepen, horen bij het samenleven. Wat wel ergerlijk is, de totale desinteresse van veel mensen om ook maar iets te weten over waarom een ander doet wat hij of zij doet. Deze desinteresse leidt al bij voorbaat tot onbegrip en irritatie; twee begrippen die een grote bedreiging vormen voor de manier waarop we als mensen samenleven Aan elke ontmoeting, interreligieus of niet, gaat de bereidheid vooraf om van elkaar te horen wat je belangrijk vindt. In onze multiculturele samenleving komt de wereld vol geloof steeds dichterbij. Wij zullen daarmee om moeten gaan, of we dat willen of niet.

Als we willen voorkomen dat Nederland een verzuilde samenleving wordt, zullen we de medemens moeten ontmoeten. Niet om zoveel mogelijk op elkaar te gaan lijken, wel om samen uit te vinden wie we zijn en hoe we met elkaar kunnen samenleven. Een goede ontmoeting leidt niet alleen tot meer begrip voor elkaar, maar helpt ons ook in het vormen van onze eigen identiteit. Pas in de ontmoeting met de ander kom je er achter wie jezelf werkelijk bent. 

MYSTERIE VAN HET LEVEN
Vaak is geprobeerd het mysterie te vangen en uit te drukken, in kleuren en in woorden. In filosofie, verhalen, in kunst en in poëzie. Het mysterie is beschreven in vele talen. Ook godsdiensten zijn talen waarin het mysterie van het leven tot uitdrukking wordt gebracht.Wie of wat is God? Een man met een lange baard die vanaf zijn troon in de hemel op de aarde toekijkt? De bron van je bestaan of de stem in de diepte van je hart? Het woord God roept bij iedereen andere associaties en reacties op. Er zijn evenveel beelden van God als er mensen zijn.

Mensen willen de wereld indelen in gelovigen en niet gelovigen. In sommige kringen is God taboe, zoal s bij de intellectueel bij wie honderden boeken in de kast staan, maar de Bijbel, een van de cultuurbronnen ontbreekt. Een mens is volgens hem niet meer dan moleculen en atomen, een gevolg van de oerknal in het heelal. Maar waar komen die atomen en oerknal vandaan?

Religie is beladen. Het geloof is zowel verheerlijkt als verguisd. Godsdienst heeft niet alleen veel steun, troost en inspiratie gebracht, maar ook veel leed veroorzaakt. Het geloof is voor mensen soms een verstikkend keurslijf geweest, dat hen bang maakte, hun altijd het gevoel gaf schuldig te zijn.

Mensen hebben zich losgemaakt, bevrijd uit beknellende vormen van hun traditie en daarmee godsdienst afgezworen. Godsdienst was volgens marxisten opium voor het volk, verboden bij socialisten, achterhaald volgens aanhangers van de wetenschap. Al het leven is immers verklaarbaar uit atomen, moleculen en de oerknal van het heelal.

Er is een verschil tussen wat godsdienst in essentie is en wat de mensen ervan gemaakt hebben, met dogma´s, regels en intolerantie. Maar al te vaak zijn de meest vreselijke dingen gedaan uit Gods naam. Er zijn oorlogen gevoerd over opvattingen en geloof. Nog steeds leidt godsdienst tot spraakverwarring, onbegrip,oorlog en geweld. Het probleem ontstaat wanneer mensen exclusief de waarheid willen claimen, het alleenrecht op de waarheid denken te bezitten.

Het kan toch niet zo zijn dat de ene helft van de mensheid het bij het rechte eind heeft en de ander niet? Al de waarheden zijn vormen van de enen waarheid en bestaan naast elkaar. Niets of niemand heeft het alleenrecht op de waarheid, zoals niemand het alleenrecht heeft op de zon, de wind of de aarde. De waarheid heeft vele gezichten.

Godsdienst is in een slecht daglicht komen te staan door alle benauwdheden die eromheen hingen, alle misverstanden en misbruik, door wat de mensen ermee gedaan hebben. Maar met het wegdoen van alle belemmeringen is ook de inspiratiebron weggegooid. Ondanks de ballast is de kern van de religies verborgen: de schoonheid, wijsheid, geestelijke rijkdom, de prachtige verhalen.

De Bijbel is de taal van onze cultuur, die eeuwenlang geworteld is. In deze tijd, waarin we met zoveel culturen samenleven, kunnen we ook andere godsdiensten ontmoeten. De kleurrijkheid van de religies is overal om ons heen. Dat wordt soms als een bedreiging gezien, maar brengt niet alleen problemen met zich mee, maar ook kansen.

De uitwisseling van culturen en achtergronden kunnen we benutten als verrijking. Door te luisteren naar elkaars verhalen, elkaars bronnen leren kennen, kunnen we elkaar inspireren met de rijkdom van de vele talen. De ontmoeting met de ander en andere culturen laat ons zien we zelf zijn en helpt ons onze identiteit te ontwikkelen en te versterken.

Wij kunnen dankbaar gebruikmaken van wat is overgeleverd, van kennis en inzichten, van het werk dat onze voorvaderen en tijdgenoten hebben gedaan, de inzichten die zij hebben gehad. De Waarheid die zij hebben verkondigd,is opgeschreven en overgeleverd.

Filosoferen is niet voorbehouden aan filosofen en andere geleerden. Iedereen die leeft, heeft de waarheid in pacht. De waarheid is voor iedereen, als de lucht die iedereen vrij in- en uit kan ademen.

Wij allen hebben een bron van kennis in ons. Het gaat erom die aan te boren en zelf de verhouding te vinden tot wat is overgeleverd. Filosoferen is vragen stellen. Belangrijker dan de antwoorden van anderen, zijn onze eigen vragen. Het laatste woord is nooit gezegd. Bron: ´Zingeving voor Alledag´(Karen Wassink).