Op woensdag 16 juli 1958 is mijn zusje Tineke geboren. Ik was ruim 17 jaar. Aan moeder had ik duidelijk gezien dat er een baby op komst was. Ik geloofde niet meer in de ooievaar. Ik kon nog steeds niet bevatten dat ze het 'deden´. Mijn eigen biologische gevoelens raakte in conflict met opgelegde dogma's. Schuldgevoelens ten spijt! Thuis werd veel gekaart; tijdens zo'n avondje werd ik met mijn broertje Willy al vroeg naar bed gestuurd. Gezien het vroege tijdstip wist ik dat er iets ging gebeuren. Vol spanning wachtte ik de gebeurtenissen af.

DROOMLAND
Willy was al spoedig in diepe slaap verzonken. Aanvankelijk kon ik de slaap niet vatten en lag tegen het plafond te staren. Even later zag ik in het schemerdonker, allerlei figuren in het gewolkt behang. Uiteindelijk waren het de Engelen die mij naar het land der dromen leidde. Midden in de nacht werden we wakker gemaakt en hoorden we dat er een zusje was geboren. We dansten rond het bed van blijdschap. Twee dagen vóór de verjaardag van moeder is Tineke geboren. Vader en moeder hadden een grote wens in vervulling zien gaan. Ik was erg blij met het zusje; het was zo'n schat en het zonnetje in huis. Regelmatig stonden tienermeisjes aan de deur die met haar wilde wandelen. Trots liepen ze dan achter de kinderwagen te paraderen!

VERTIER
Bezoeken aan het zwembad, hertenpark of speeltuin. Volop genieten op de schommels of de wip. Maar ook uitrusten op een bank en kijken naar de kinderen in de zandbank. Spelen met emmertje en schep. Moeder altijd in dichte nabijheid van Tineke en een bezorgde levensvervulling. Haar ernstige ziekte; mogelijk ruim van te voren aangevoeld. Wie zal het zeggen?

LIEF EN LEED
Enerzijds werd Tineke omringt met liefdevolle zorg, anderzijds werd Tineke al op jonge leeftijd geconfronteerd met verdriet. Tineke was acht jaar toen moeder overleed en 12 jaar toen vader overleed. In goed overleg met familie en de Raad van Kinderbescherming werd Tineke opgevangen in het gezin van een oudere nicht, die zelf ook een dochter had van die leeftijd. Een bewogen periode; emoties  door verlies van ouders, opkomende pubertijd, maar ook wennen aan nieuwe huisregels. Ruim anderhalf jaar verbleef ze in het gezin.

INTERNAAT
Hierna kwam Tineke enige tijd in huis bij broer Wiel die inmiddels getrouwd was. Diverse oorzaken waren het gevolg dat Tineke een brief schreef aan de Kinderrechter. Uiteindelijk kwam ze in het internaat ´Dennenheuvel´ in Heerlen. Van haar vijftiende tot haar achttiende jaar verbleef ze bij de nonnen Franciscanessen. Hier bezocht ze de huishoudschool waarna ze intern doorstoomde naar de verzorging in het ziekenhuis. Zelf omschrijft ze dit als een prettige en zeer leerzame periode.

POESIE ALBUM
Veel meisjes vroegen aan familieleden, vrienden en vriendinnen of ze een stukje in de poesiealbum wilden schrijven. Vaak werden versjes overgeschreven uit een andere album, een bekend gedicht of levenswijsheid. In principe kwam het gedichtje op de rechter pagina en op de linker pagina een poesieplaatje of een andere leuke versiering.

GEDICHTJE VADER (1907-1971)
Vader was dol op Tineke; gaf haar de ruimte. Schreef in haar poesie album het volgende gedichtje: "Tineke zat in vaders wagen, tussen kool en biet. Alles te koop", riep vader. "Maar mijn Tineke krijg je niet!"

GEDICHTJE MOEDER (1921-1967)
Toen Tineke met haar poëziealbum begon, was onze moeder reeds overleden. Onvergetelijk; spontaan en oprecht. Op maandag 18 juli 2016, de 95ste geboortedag van moeder. Op deze dag op een of andere wijze naar een pagina geleid met nostalgische versjes. Onderstaande gedachten zouden zo maar van moeder kunnen zijn… 
“Ik ken een aardig meisje. Wil je haar graag zien. Kijk dan in de spiegel Dan zie je haar misschien. Ik zou je willen wensen. Blijf als een spiegel rein. En vang de warme stralen. Van 's levens zonneschijn. Geef dan aan je omgeving. Iets van die milde gloed. Een mens die zo kan leven. Doet in de wereld goed. Langs de sloot of waterkant. Waar men zelden bloemen plant. Waar men zelden bloemen ziet. Bloeit de bloem "Vergeet Mij Niet."

GEDICHTJE VAN RENÉ
"Durven" is een machtig woord. Zolang je durft zoals het hoort. Weet je wat je durven moet. Alles wat rein is, braaf en goed. Echter als iemand je iets vraagt, wat de naam van laagheid draagt. Zeg dan wat er ook geschiedt. Flink en welgemoed: "Dat durf ik niet!"

ESPANJA OLÉ
In de zomer van 1995 was Tiny met zes vriendinnen op vakantie in Malgrat de Mar, gelegen aan de zonnige Costa Brava. Gezellig shoppen, maar ook genieten van zon, zee en strand. Op een gegeven ogenblik bevond het uitgelaten damesgroepje zich in een ouderwetse danskelder waar ze de jaren 70 liedjes draaiden. Uiteraard hadden ze veel plezier, hetgeen onderstaande foto dan ook illustreert. In later jaren kreeg haar man Ger ook vakantiekriebels. Samen meerdere malen naar vakantielanden Spanje en Turkije.

GEZINSLEVEN
Intussen zijn er vele jaren vergaan; lief en leed is ondergaan. Het meisje van weleer; nu een dame met een heer. Vanaf 1980 is Tiny getrouwd met Ger Epping. Samen hebben zij een zoon Tim.