Heel lang geleden, in de tijd toen het mobiel bellen, de computer, de PC, de WIFI, en dee-mail nog niet bestonden, schreef ik al, van op de camping in het buitenland, hilarische brieven naar mijn bedlegerig vriendinnetje in de hoop haar wat mee te laten genieten van mijn vakantie.

Telkens als mijn andere wederhelft, zonnekloppend, met een long drink in de hand, blik op nul, zich weeral afvroeg, wat de zin van het leven was, voelde ik allerlei verhaaltjes opborrelen, die hoognodig richting België gestuurd moesten worden.

Ik stuurde zelfs eens een omslag vol fijn zand, met op de achterkant de verwittiging “opgepast gevaarlijke inhoud”,(iets wat je nu dezer dagen waarschijnlijk niet meer ongestraft zou kunnen doen) Hopend op alweer een plezant verhaaltje, scheurde mijn geadresseerde, gretig de enveloppe open, maar alleen een minuscuul stukje Frans strand, kwam in haar bed terecht.

Aan mijn ontluikende schrijverstalent kwam abrupt een einde, toen ik van partner verwisselde en de tijd van vervelen voorgoed voorbij was.

Maar toen we dit jaar, een minder actieve vakantie planden, kreeg ik er weer zin in.

Alles was voorhanden, PC meegenomen, gratis WIFI in de caravan, mailadressen, om de twee avonden voor manlief voetbal op één of ander satelliet kanaal, en dus twee maal 45 minuten om ongestoord verhaaltjes in elkaar te draaien.

Al na de eerste mailtjes kwamen de reacties; “superleuk” want iedereen kent ons, en ziet onze belevenissen als in een stripverhaal voorbijgaan. Iedereen heeft wel ergens een hardhorig familielid of een verloren artikel op camping of hotel.

Een ex collegaatje schreef even ludiek terug, dat onze vakantieverhalen voor haar en haar man heel herkenbaar waren. Nog andere schreven, dat toen ze het aan iemand voorlazen, deze bijna van het lachen van de stoel viel. Dat ze met plezier het vervolg zouden lezen…Eén familielid mailde zelfs, dat hij al die soap-verhaaltjes afdrukte, om ze dan ’s avonds nog eens glimlachend terug te lezen, veel leuker dan de eindeloze herhalingen op de TV.

Je laat de zon schijnen in het grijze België, dus meer, meer…..wij hebben er zo van genoten !

Door deze fanclub aangemoedigd, doorstond ik elke voetbalmatch, vrolijk typend

Toen we terug in het Belgenland kwamen, droogte mijn fantasie enigszins wat op en stopten mijn vakantie-epistels.

Maar manlief had ook al heel snel op de Belgische televisie de voetbalgekte terug gevonden.

Na een avondje voetbal kreeg ik ’s anderdaags onmiddellijk een mailtje van een ex-collegaatje  “Helaba… ’t was gisteravond voetbal, waar blijft het ?????”

Dus terwijl de Rode Duivels zich Brazilië binnenschopten, heb ik zonder morren entypend, alle corners, strafschoppen en goals doorstaan. Viva gelijkspel met verlengingen;

Dus zo lang ik het leuk vind en jullie vinden het leuk, zal ik proberen jullie een glimlach op het gezicht te toveren.

Er zal nog heel veel voetbal op de televisie zijn. En voor diegene die het stoort, bovenaan jullie mailbox staat een groot rood kruis. Eén klik hierop en mijn verhaaltjes gaan ongelezen naar de mailtjes hemel.

Sim

10-10-2013 om 00:00 geschreven door Sim  

Toen wij hier vorige zondag aankwamen, moesten wij even slikken. De ganse camping staat vol Duitsers ! Nog nooit meegemaakt.

Twee dagen hebben wij al tegen elkaar gezegd, zijn we nu in Duitsland of in Frankrijk. i.p.v de melodische zangerige franse taal, horen wij hier constant de harde afgekapte Duitse klinkers.

Als we ‘s morgens op het strand komen, lijkt het wel of ze opnieuw een bunkergordel langs de middellandse zee gegraven hebben.  Daar valt ons fort,  het putteke en bergje met omgedraaide emmertjes zand, in het niet.

Maar na het weekeinde begint in Bayeren ook de school terug en druppelsgewijs beginnen die schweinefleiss dikke spekbuiken, hun lawaaierige tieners en hun grote ego's in hun super BMW's en Audi's te proppen. De heimat roept !!!! Dus nog enkele dagen geduld en dan zullen de geallieerden de camping terug van de vijandige troepen terugwinnen !

Dan keert de rust terug... enfin, de campingleiding veronderstelt nog steeds dat wij tot 23.30 u moeten geanimeerd worden... maar tot vandaag valt dat reuze mee.  We staan op de langste afstand denkbaar van het hele podium gebeuren.  Geen Tommorowland bass-beats tot hiertoe!

De zee is knalblauw, het zonnetje schijnt, maar bij jullie blijkbaar ook   ....moeten wij daar nu 1000 km voor rijden ? Maar wij hebben wel zuurstof bij 30 gr en jullie lekker niet,  troosten wij ons dan maar.

Nee hoor voor de thuisblijvers, geniet nog lekker van de laatste zomerdagen.

Wij zijn reuze blij met onze nieuwe rijdende villa (in onze ogen een kasteel) Alleen toen wij hier aankwamen was het bloedheet en dan moet je eens een nieuwe nog nooit opgestelde voortent proberen op te zetten....het zweet liep langs mijn oren in mijn hals en in mijn ogen.  Een sauna was er niets tegen.

Maar al lekker langs het strand gewandeld, een fietstocht gedaan langs Canal du Midi, marktje meegepikt waar nu alles 50 % goedkoper lijkt dan in het voorseizoen !

Enfin voor de rest al lekker gegeten en gedronken, Tielles de Sète enz  Vive la France

Sim

08-09-2013 om 00:00 geschreven door Sim