WIE ZIJN WIJ? SNITT is een nevenafdeling van de Sint-Niklase Tafeltennisclub. 'n Veertigtal gehandicapte sporters, zowel fysisch, mentaal als rolstoelers, maken dat we een van de grootste tafeltennisclubs voor gehandicapten zijn in België. Enkele Noorderburen hebben ons eveneens ontdekt en zijn al sedert enkele jaren lid. Gouden medaillewinnaar op de paralympics in Athene, Nico Vergeylen, is de grote mentor. Daarnaast laat Myriam Muylaert geregeld van zich spreken op internationale tornooien. Onze gehandicapten zijn zowel actief op de tornooien van de Vlaamse Liga voor Gehandicapten (VLG) als in de Vlaamse Tafeltennis Liga. Onder leiding van Raf Hagens is er op vrijdag, vanaf 20 uur, geleide training. Geïnteresseerden zijn tijdens de openingsuren van de club altijd welkom in de Nijverheidsstraat in Sint-Niklaas (boven brandweerkazerne). We zijn open op dinsdag, donderdag en vrijdag, vanaf 19.30 uur.
Net voor het Belgisch Kampioenschap trokken onze SNITT'ers naar Elsenborn voor een VLG-tornooi. Omdat Elsenborn niet bj de deur ligt, werd opnieuw gekozen voor een lang weekend. Het oog van Nico viel op een oud hotel in Coo. Vroeger heette het Hotel de Liège, maar de nieuwe eigenaars, de fam. Gijsens uit Zele, doopten het om tot Le vieux Chêne of De Oude Eik. Ze maakten er een vakantiewoning voor ongeveer 34 personen van. Het is een prachtwoning met alle specifieke eigenschappen van een oud herenhuis: prachtige gesculpteerde plafonds met rozenmotieven, antieke parketvloeren, maar wat vooral héél mooi oogt, is de living met oranjerie. Alle comfort is aanwezig. Ons weekend kon niet meer stuk. De eerste delegatie van SNITT arriveerde rond de middag om alles klaar te maken voor de rest van de groep (boodschappen doen, kamerverdeling enz.). Wat ons opvalt is het feit dat Coo twee watervallen telt: de echte op de Amblève, die we allemaal kennen, de tweede is mevr.Gijsens. Een hele lieve en hulpvaardige vrouw die ons alles van naaldje tot draadje uitlegt. Een echte spraakwaterval waar geen speld tussen te krijgen is. Na drie kwartier uitleg krijgen we toch de kans om mevrouw duidelijk te maken dat we omvallen van de honger. Even later schuiven we onze benen onder tafel in eennabijgelegen restaurantje. Prompt werd het terras gebombardeerd tot ons hoofdkwartier. Bij het nuttigen van de vele streekbieren werd de nodige informatie ingewonnen. Tergelijkertijd is het ee strategische plek om de rest van de groep te verwelkomen en te begeleiden naar ons tijdelijk stekje ( een kleine moeite, nietwaar?) Onze laatste gasten arriveren omstreeks 19 uur. Na het vullen van de magen is er een kleine bewonersvergadering die moet dienen om enkele afspraken te maken en om de planning van onze eerste avond mede te delen. Bij het winkelen in Trois Ponts viel ons een taverne op waar elke vrijdagavond de mogelijkheid tot karaoke wordt gegeven. Iedereen, behalve Jacky en Ludo, rijdt hier naartoe, een gezellige avond tegemoet. In Le Tourniquet is het eerst maar een trieste bedoening, maar omstreeks 23 uur bieden zich de eerste zangers aan. Ook in onze groep wordt er wat over en weer geplaagd. Wie dierf als eerste de micro te nemen? Na nog een paar extra biertjes is het uiteindelijk onze Jef, gesteund door Nico en Rudy, die de nodige moed bijeenraapt. Ze zullen eens wat laten horen, al die franstalige liedjes komen ons allang het strot uit! Er wordt gekozen voor het Engelstalige Summer of 69. Benieuwd wachten we het optreden van onze mannen af. Uiteindelijk moeten we teleurgesteld vaststellen dat onze aanvraag genegeerd wordt en dat die Walen alsmaar valser beginnen te kwelen.' t Is dankzij onze mannen en een lege colafles als micro dat er , voor we naar huis gaan, alsnog een wiele-Waal geholpen wordt om zijn versie van Reviens (Gilbert Bécaud) tot een goed einde te brengen. Niettegenstaande het late (of vroege) uur op zaterdagmorgen (3 u.) worden we tussen 9 en 10 uur aan de ontbijttafel verwacht. Vaste plannen zijn er niet, iedereen krijgt de vrije keuze om zijn dag door te brengen. Frederik, Marleen en Jacky kiezen voor een fikse wandeling, de anderen blijven dichter in de buurt en ontdekken, soms voor het eerst, de waterval en even verder PlopsaCoo., De kabelbaan, de splash en de rollercoaster worden vereerd met ons bezoek. 's Middags komt bijna iedereen naar "huis" om te eten en in de namiddag wordt beslist om met de hele groep te gaan minigolfen (alleen Sylvie en Thomas willen wat bijslapen) . Negentien SNITT'ers die , soms vloekend of juichend een balletjes slaan.... ons bezoek gaat niet onopgemerkt voorbij! Ze moesten ons zelfs attent maken op het sluitingsuur of we waren nog bezig. Toch slaagden er enkelen nog in om de bobslee uit te proberen, een foto mee te pikken bij Bumba en nat te worden bij de fonteintjes (vraag het maar aan Isabel, onze Jef is dolverliefd!) Een uurtje later dan verwacht , schuiven we allemaal aan tafel voor goulash met frietjes (mmm... en lekker dat het is). 's Avonds staat er een quiz op het programma. 't Wordt een spannende strijd, 40 vragen en 3 extra ronden. De Decibellekes (onze vrouwenploeg), de Cootjes, de Johnnies en Wij zijn bezet presteren uitstekend! Van 'n quiz steek je nog wat van op: wisten jullie dat James Bond in Casino Royale vertolkt wordt door nen snelle blonde Jef Vercauteren, Dat Keizer Karel een Franse Keizer was in 1798, dat Cherokee een oude hit was van The Shadows en dat er maar 2 van de 4 ploegen de enige tafeltennisvraag juist beantwoord hebben? Ja, ja wij hebben nogal krakken bij de SNITT, hé? Even voor middernacht en onder oorverdovend gejuich winnen de Decibellekes 95 p. De Johnny's zijn tweede (94 p.) dan volgen de Cootjes (89 p.). ,,Wij zijn bezet'' is de hekkensluiter met 86 p. Ook de strijd voor de eerste plaats in minigolf was ongemeen spannend. Marco en Nico delen de eerste plaats. We moeten wel eerlijk toegeven dat vooral het benenwerk van Isabel en het schudden van het achterwerk van de dames ons het beste bijblijft van deze golfnamiddag. Na zo'n vermoeiende tweede dag zijn er toch nog enkele die de auto inspringen in de hoop om nog een danske te placeren in één of andere dancing (ze rijden zelfs tot in Malmedy!), maar de meesten gaan doodmoe slapen. Ge zoudt het bijna vergeten, maar er moet 's anderendaags ook nog gesport worden. 't Is dus vroeg opstaan die zondagochtend: ontbijt om 7.30 u. en vertrek om 8.15 u. Alleen de dames blijven achter om de lunchpakketten klaar te maken, het huis te inspecteren en de spraakwaterval een laatste keer te trotseren bij het afsluiten van het huis. Het kleine autootje van Veerle brengt ons, mits een tussenstop bij een plaatselijke en stomverbaasde boer, omstreeks 11.30 u. in Elsenborn (GPS en vrouwen, hé) waar onze mannen hongerig staan te wachten op de broodjes. We hebben er een ontzettend vermoeiend weekend opzitten en dat kun je merken aan ieder van ons. Tim beseft niet eens dat hij eigenlijk in zijn rolstoel zit om te tafeltennissen, zijn reactievermogen laat het serieus afweten en hij is zelfs te moe om er zich druk over te maken. Anderen slepen zich zuchtend en blazend voort en er zijn er zelfs twee die uiteindelijk een plekje zoeken in het gras en het presteren om een serieus namiddagdutje te doen. Niettemin zijn onze SNITTers er toch ingeslaagd om enkele prijzen in de wacht te slepen. l bij al kunnen al onze SNITTers terugblikken op een uiterst geslaagd weekend ( we kijken al uit naar 't volgend seizoen!) Tevens willen we iedereen bedanken voor de geboden hulp en de fijne verstandhouding waardoor dit weekend vlekkeloos kon verlopen. Ook nog onze welgemeende dank aan de Fam.Gijsens voor de fijne ontvangst. Met dank aan Erika voor het verslag en de portrettentrekkers Nico, Marleen en Jacky.
Wat schaft de pot? Koud buffet bestaande uit: vijf vleessoorten vijf vissoorten
saladbar en consumptie aangeboden door de club
In de namiddag gaan we op zoek naar de
Koning of Koningin van de volksspelen.
We sluiten de namiddag af met gebak en koffie of thee.
Deze spetterende dag kost slechts 15 euro.
Interesse? Schrijf je voor 1 juni in bij Marleen Schalck en vergeet de centjes niet. De inschrijving is pas geldig als er is betaald. Wacht niet tot het laatste moment om u in te schrijven.
Wie eerst komt, eerst maalt is het devies.Omwille van organisatorische redenen wordt het aantal beperkt tot veertig
Lag het nu aan de paasvakantie of boezemden we onze Gentse vrienden schrik in, wie zal het zeggen. Ze gaven alvast forfait. Onze SNITT'ers hinkten zowat op twee gedachten. Aan de ene kant sprokkelden ze punten, maar aan de andere kant hadden ze de twee punten liever gewonnen achter de groene tafels. Voor de kalendermakers is er werk aan de winkel. Bij het overlopen van de uitslagen zag ik dat heel wat ploegen niet op hun volle sterkte stonden. De paasvakantie is daar niet vreemd aan. Voor onze G-ploeg is het doek over de competitie gevallen. Eddy, Jef, Frederick, Kevin, Jonas en Erwin mogen tevreden terugblikken op de competitie 2006-2007. Kapitein ad interim Jef Vercauteren zet dan ook een fiere borst op. ,,De twee veteranen, snellen Eddy en ikzelf werden prima gesteund door onze jongeren Kevin, Erwin, Frederic en Jonas; Ze zijn echt gegroeid in de competitie. Hun wilskracht en inzet op trainingen en tijdens de competitie bleken lonend te zijn. We mogen terecht fier zijn op ons prestatie als team. Hopelijk valt er volgend seizoen nog een rijpe appel uit de kast, je weet maar nooit. We mogen ook onze supporters niet vergeten die ons altijd door dik en dun hebben gesteund tijdens onze thuismatchen. Het is nu tijd om wat vakantie te nemen en onze batterijen op te laden voor het volgend seizoen! Hopelijk blijven we volgend jaar samen. Niet alleen de prestatie telt, maar ook de vriendschap binnen de ploeg'', zegt een gelukkige Jef Vercauteren.
Wat Quick Step-Energetic is voor de wielersport, zo is SNITT voor het tafeltennis bij de mindervaliden. Op de Vlaamse kampioenschappen in de SNITT-thuishaven waren ze de grote slokop en graaiden ze het leeuwendeel van de medailles mee. Er heerste een leuk sfeertje in de club. In een poging om Vlaams kampioen te worden, schreven ongeveer 30 spelers in. Marleen leidde alles opnieuw in goede banen. De barmeisjes en -jongens zijn heel de dag druk bezig geweest om iedereen te voorzien van eten en drinken. Het was schitterend weer maar dat weerhield de spelers er niet van om het beste uit de kast en hun trukendoos te halen. Op een bepaald moment leek het eerder een strijd tussen België en Nederland dan op een Vlaams kampioenschap. Uiteindelijk na een zeer lange dag was iedereen tevreden met wat ze hadden bereikt. In klasse C zorgde Fréderic Lanoy voor de verrassing. In de halve finale versloeg hij groot favoriet en ploegmaat Jef Vercauteren met 3-2. De man in vorm Kevin De Meirichy had minder moeite met Erwin Decort. Erwin moest met een droge 3-0 afdruipen. Heden ten dage is het geen schande om van Kevin te verliezen. In de finale deed Kevin het tegen Frederic nog eens over. Het goud was voor de sterkste man in de C-klasse. In de B-klasse haalde Kelly Van Zon het als laagst geklasseerde. Ze moest daarvoor wel tweemaal een vijfsetter winnen. In de D-klasse won Jerry Wallenberg zonder een setje te verliezen en in klasse E en NG wonnen Thomas Schreyen en Levi Valle zonder grote problemen. Tim Vinck had voor het goud bij de zittenden geen problemen met Eric Verlinden. In de open klasse moest Nico Vergeylen op weg naar goud slechts één setje prijsgeven. Zijn ploeggenoten Branko en Kelly maakten het schavotje vol. In de dubbelreeksen was het al SNITT wat de klok sloeg. Alle ereplaatsen werden door de lokalen bezet. DE RESULTATEN STAANDEN Klasse A: 1. Nico Vergeylen (SNITT). Klasse B: 1. Kelly Van Zon (SNITT); 2. Branko Puskaric (SNITT) Klasse C: 1. Kevin De Meirichy (SNITT); 2. Fréderic Lanoy (SNITT); 3. Erwin De Cort (SNITT). Klasse D: 1. Jerry Wallenberg (SNITT); 2. Tom Van Luchene (Thumbs Up). Klasse E: 1. Thomas Schreyen (Thumbs Up). Klasse NG: 1. Levi Valle (St.-Jan Brugge). Enkel Open: 1. Nico Vergeylen (SNITT); 2. Branko Puskaric (SNITT); 3. Kelly Van Zon (SNITT). Dubbel Open: 1. N. Vergeylen-S. De Jonckheere (SNITT); 2. R. Smeets-H. Van Zundert (SNITT). DUBBEL/KLASSE Klasse A-B: 1. N. Vergeylen/S. De Jonckheere (SNITT); 2. M. Verdeyen/K. Van Zon (SNITT). Klasse C-D-NG: 1. J. Vercauteren-E. De Cort (SNITT); 2. K. De Meirichy-J. Steels (SNITT); 3. F. Lanoy-L. Waterschoot (SNITT).
ZITTENDEN Klasse A: 1. Bart Brands (Schoten). Klasse B: 1. Tom De Grauwe (Thumbs Up). Klasse C: 1. Fred Spiessens (Thumbs Up). Klasse NG: 1. Tim Vinck (SNITT).
Was het te wijten aan de paasvakantie of dachten sommige ploegen dat het een aprilgrap betrof, maar er kwamen slechts een veertigtal spelers naar ons lokaal.Toch werden enkele spannende wedstrijden betwist. Enkele bereidwillige handen hadden opnieuw voor iedereen een koude schotel klaargemaakt.
G-ploeg finisht vijfde Onze G-ploeg ging zwaar ten onder tegen een sterk TTC Merelbeke, maar toch is er reden voor tevredenheid. De beoogde vijfde plaats kunnen de discipelen van Eddy De Meester niet meer mislopen. De dichtste achtervolger Lobos Lochristi kijkt tegen een quasi onoverbrugbare vier puntenkloof aan. De ploeg uit de begoniagemeente heeft weliswaar één wedstijd minder gespeeld, maar moet nog tegen de fiere leider SNTTC H en Knal Deinze I. Als de logica gerespecteerd wordt, krijgen ze het aartsmoeilijk om nog een puntje binnen te rijven. Zelfs indien ze voor een verrassing zorgen en op gelijke hoogte komen van onze G-ploeg dan blijven we nog op de vijfde plaats. Eddy en de zijnen waren tweemaal sterker in de onderlinge confrontatie. In onze voorlaatste wedstrijd was geen kruid gewassen tegen TTC Merelbeke D. Ze kwamen afgezakt naar de Nijverheidsstraat met een E0, 2x E6 en NG. Wij traden aan met 3x E6 en NG. Jef Vercauteren bevestigde nog eens zijn grote vorm door twee wedstrijden te winnen. Hij mag voor het eerst ook een E0 op zijn kaart bijschrijven. Het werd 3-1. Proficiat Jef. Kevin, Fréderick en Jonas vochten tot de laatste druppel zweet, maar helaas voor hen zat er geen overwinning in. Hier en daar werd wel een setje gepakt, maar winnen was andere koek. Toch mag ons viertal, samen met Eddy en Erwin, terugblikken op een geslaagd seizoen. Een dikke proficiat.
Het criterium in Profondeville bij Namen kende een magere opkomst. Wegens een internationaal tornooi in Jordanië waren de grote kleppers Nico Vergeylen, Marc Ledoux en Mathieu Lhoicq afwezig, maar toch ging het er spannend aan toe. In de A-reeks werden we vertegenwoordigd door Jef Vercauteren, Fréderic Lanoy, Danny Rombaux en Branko Puskaric. Jef The Fighter stoomde door tot in de halve finale. Voor de derde en vierde plaats moest hij de duimen leggen tegen Eric Filee. Voor de vijfde en zesde plaats troefde Branko Danny af. Dame Fortuna was Fréderic niet gunstig gezind. In zijn poule moest hij optornen tegen de twee finalisten Ben Despineux en Arnaud Duquesne. Hij moest zich tevreden stellen met een zevende plaats. De overwinning was voor Arnaud die in een vijfsetter Ben versloeg. In de B-reeks was het al SNITT wat de klok sloeg! Kevin en Jonas moesten onder elkaar uitvechten wie op het hoogste schavotje mocht staan. Kevin stuurde zijn ploeggenoot en vriend met 3-1 naar de kleedkamer. Een zelfzekere Erwin moest voor de derde en vierde plaats met 2-3 de duimen leggen voor Jerry Wallenburg. Die laatste speelde een dijk van een wedstrijd. Erwin Van de Abeelle viel juist naast het podium. Els Meul en Rudi De Corte besloten de B-reeks op een 11de en 12de plaats. SNITT greep juist naast de wisselbeker Profondeville. Die ging naar het Brusselse ASCTR. Met dank aan Jef Vercauteren voor het verslag en Anita Bruggeman die haar debuut deed als blog-fotografe.
De SNITT kan niet zonder de vele helpers. Ouders en sympathizanten die steeds bereid zijn een handje toe te steken. Iedere maand nodigen we iemand van hen uit in De Praatbarak voor een babbel over hun hobby's en interesses. Onze tweede gast is Marleen Schalck uit Wachtebeke. Of moeten we zeggen Wabeke, Marleen?
Marleen Schalck: een boekenworm als hoofdscheidsrechter
Enkele dagen nadat ze de kaap van 45 jaar genomen heeft, is Marleen Schalck onze eerste vrouw in De Praatbarak. Ze is een graag geziene figuur op vrijdagavond en tijdens de diverse tornooien voor gehandicapten. Niet alleen als supporter van Jonas, maar ook als hoofdscheidsrechter. Ze lijkt in de wieg gelegd voor deze ondankbare taak. Haar vroegere job als bediende is daar wellicht niet vreemd aan. Bij Total Fina Aquitaine was ze twintig jaar zowat het manusje van alles. In de lijmfabriek was ze niet zomaar 'n secretaresse. Tegelijkertijd was ze receptioniste, directiesecretaresse en nog zoveel meer. Kortom een onbetaalbare kracht. Door de komst van de euro sloot het bedrijf de deuren omdat de producten te duur werden en Marleen stond op straat. Sindsdien is ze een werkzoekende huisvrouw, zoals ze zelf omschrijft. Ze kwam in de tafeltenniswereld terecht door haar zoon Jonas. Die geraakte op de schoolbus in gesprek met Tom De Grauwe. Tom maakte Jonas warm voor de tafeltennissport. Zijn eerste club was het Gentse Thumbs Up. Daarna leidde haar zoon een dubbelleven. In de week ging hij spelen bij TTC Stekene en op vrijdagavond kwam de familie afgezakt naar de Nijverheidsstraat. Ze voelden zich in Sint-Niklaas zodanig goed, dat ze definitief voor SNITT kozen. Zij en de club hebben zich die keuze nog geen moment beklaagd. Marleen is van vele markten thuis. Op 1 april kruipt ze voor het SNITT-tornooi opnieuw achter haar computer als hoofdscheidsrechter. De mythe dat de hoofdscheidsrechter meestal een man is, wordt door Marleen naar het rijk der fabelen verwezen. De gehandicapten zochten een heldere stem voor de aankondigingen. Na links en rechts te hebben gepolst, kwamen ze bij Marleen terecht. Van de micro verzeilde ze vlug achter de computer en dat tot eenieders tevredenheid. Pierre Wuytack is haar steun en toeverlaat bij eventuele computerproblemen. ,,Ik heb nog geen noemenswaardige problemen gekend,'' zegt ze. ,,Behalve in Malle toen de computer het vertikte om mijn gegevens te bewerken. Een telefoontje naar Pierre volstond om het probleem op te lossen.'' Onze praatgast is ook een enorme boekenworm. Vooral thrillers en detectiveverhalen dragen haar voorkeur weg. ,,Pieter Aspe, Stan Laureyssens en vele andere,'' zegt ze. ,,In de bibliotheek kennen ze me al. Soms sta ik op de wachtlijst vooraleer het boek in de winkel is. Het is al gebeurd dat ik de vijfentwintigste in de rij was voor een boek.'' Daarnaast is ze ook actief in de KAV. ,,Niet als bestuurslid. Ik moet ook nog wat tijd vrijhouden voor mijn gezin,'' zegt ze als een bezorgde moeder. Vooral de kooklessen, het knutselen en juwelen maken, dragen haar voorkeur weg. ,,Kijk, deze krans dat ik nu draag, heb ik vandaag nog gemaakt,'' zegt ze met twinkelende oogjes. Ze is ook de Piet Huysentruyt van de familie. Vooral cakes, taarten en andere zoetigheden dragen haar voorkeur weg. En dan is er tenslotte nog het wandelen langs de Moervaart met haar man en Boo. Deze laatste is een Engelse jachthond. ,,Kilometers hebben we al met het beest gewandeld. Als je weet dat die pas moe wordt na een veertigtal kilometer, dan weet je het wel, hé,'' zegt ze. · Marleen Schalck leidt op zondag 1 april in de Nijverheidsstraat (boven de brandweerkazerne), vanaf 10 uur, het mindervalidentornooi van SNITT. Iedereen welkom.
G-ploeg gaat nipt kopje onder Voor de tweedee keer in enkele dagen trok de G-ploeg naar Deinze zonder Eddy De Meester . De kapitein wordt volgende week geopereerd aan zijn meniscus. De G-ploeg en haar entourage wenst Eddy veel sterkte. Knal J verscheen slechts met drie spelers achter de tafel, maar ze konden die numerieke meerderheid niet benutten. Het werd een nipte 9-7-nederlaag. Kevin had een zware werkdag achter de rug en dat liet zich voelen. Hoe hard hij ook vocht, hij slaagde er niet in om een wedstrijd te winnen. Bij de tegenspelers was er immers geen enkele dame. De ontgoocheling was dan ook groot, maar niet getreurd. Iedereen weet dat Kevin tot de laatste druppel zweet vecht. Dit seizoen heeft hij ons meer dan eens over de streep getrokken. De spelers van Knal zijn gewaarschuwd, want onze Kevin is er op uit om volgend seizoen weerwraak te nemen... Ook Erwin had zijn dag niet. Het was telkens net niet. Bij Erwin ligt het probleem duidelijk in de balans tussen aanvallen en verdedigen. Eens hij het juiste moment gevonden heeft om aan te vallen, wordt hij voor iedereen een te duchten tegenstander. Dit neemt niet weg dat Erwin enorm is gegroeid. Volgend seizoen moeten we ons aan een sterk gemotiveerde Erwin verwachte die iedereen eens wil laten zien dat er een verschil is tussen Club Brugge en den Erwin, want dit seizoen lopen de prestaties opvallend gelijk. Jef The Fighter had het voor één keer moeilijk en het mag worden gezegd: hij had het geluk niet aan zijn kant. Tegen Maarten kwam hij telkens iets te kort. Maarten had bij elke set op het einde wel een net- of kantballetje. Om je palet op te eten, ware het niet dat je daarna nog moet spelen... Tegen Geert vocht Jef als een tijger. In vijf sets met twee puntjes verschil moest hij het loodje leggen. Uiteindelijk slaagde Jef er in om zijn laatste match te winnen tegen een E4-speler. Jef is bezig aan een ijzersterk seizoen, maar had net vandaag niet zijn dag.... Fréderic was vrijdag tegen Knal I in mindere doen. Heeft hij gerust? Heeft hij zich laten soigneren door een mooie dame? Joost mag het weten, maar vandaag was hij ech tin vorm. Hij klopte een goede E6-speler en een E4, telkens met een droge 3-0! Vor hem is dit een bekroning van een mooi seizoen, wetende dat het volgend jaar net iets betr moet om naar een hoger klassement te mikken. Uiteindelijk verloren we met 9-7. Volgende week moet iedereen zich nog eens extra opladen om Palet Merelbeke een puntje te kunnen afpakken en hopelijk kunnen we zo onze H-ploeg een handje toesteken om kampioen te worden. Dat zou echt een stunt zijn...
De spelers van onze G-ploeg vochten in Deinze als leeuwen, maar het mocht niet baten. Ze verloren met zware 15-1-cijfers. Kevin De Meirichy bewees nogmaals zijn goede vorm en redde de eer voor onze ploeg. Hij versloeg een goed spelende E6-dame. Jonas speelde bijwijlen erg sterk en was de enige die de sterk verdedigende E2-speler van Knal I het vuur aan de schenen kon leggen. Met een E2, twee E4-spelers en een goede E6 was Knal I veel te sterk om met kans op succes naar het Waasland terug te keren. Greet was de depanneur van dienst en slaagde er tot drie keer toe om een mooie voorsprong uit te bouwen tegen de E2-speler van Deinze. Indien zij de opslag van de tegenstander beter had kunnen retourneren, had zij zeker kans gemaakt op de overwinning. Bedankt voor de inzet Greet. Fréderic kwam na een lichte rugblessure terug in actie en had niet zijn beste avond. Wat hij ook deed, op het einde ontbrak hem telkens wat geluk en scherpte om de buit binnen te halen. In de heenronde bleek al dat de spelers van Knal Deinze sympathieke mensen zijn die sportieviteit hoog in het vaandel dragen. Zij voelden de vechtlust en de goede sfeer van onze G-ploeg perfect aan. Zij wensten ons proficiat met de manier waarop we de nederlaag aanvaarden. Het was dan ook een fiere kapitein die huiswaarts trok. Misschien zet er dinsdag tegen Knal J iets meer in. Alhoewel de heenronde ons hier ook geen goede hoop geeft, het zal niet zonder slag of stoot zijn dat ze de twee punten zullen krijgen. Ze zullen ze moeten verdienen.
