Ik kreeg gezelschap...

Zekere dag in april merkte ik twee merels die met vereende krachten een nestje bouwden in een klimopplantje op mijn terras. Ze brachten graspijltjes, stukjes plastiek, stokjes en allerlei droog bouwmateriaal aan en weldra zag ik het moedertje langdurig blijven zitten in het warme nestje. Als ze eventjes eten zocht keek ik vlug: al drie eitjes! Enkele dagen later...vijf eitjes ! Dat zou een vol nestje worden daar zo hoog tegen mijn muur... 

Vóór twee jaar was het nogal gebeurd ...zouden deze vogels teruggekomen zijn? Men zegt wel eens dat ze elk jaar naar hetzelfde plekje terugkeren niet? Vorig jaar woonden er namelijk vlak hiernaast ook een merelkoppeltje op het terras !

Eind april zag ik met mijn camera vijf piepkleine, naakte vogeltjes die amper bewogen in het nestje liggen...Ik stelde het toestel strategisch op en het lukte me vanop afstand enkele mooie stukjes film en ook foto's te maken.

Moeder en vader merel vlogen af en aan en brachten honderde piertjes naar hun kroost. Zodoende groeiden en groeiden de jongen en weldra puilde het nestje uit! Mama of papa moesten op het randje zitten, dat alras begon af te brokkelen! Tijd om uit te vliegen wist ik...Maar ook vogeltjes vliegen niet zomaar weg...Vliegen is moeilijker dan je denkt, om nog maar te zwijgen van de durf die nodig is om van drie hoog naar beneden te strijken...

Na iets meer dan drie weken, op een zonovergoten dag waren er nog slechts twee donzige bolletjes over. De oudsten waren waarempel al uitgevlogen, maar 't moedertje liet haar kleinsten niet in de steek, ze bleef eten brengen tot de laatste minuut !

Eindelijk waagde het voorlaatste zijn duik en kort daarna zakte het jongste tot in mijn ficus en bleef zitten, ineengedoken en bang! Het duurde nog een hele poos eer het op de vloer raakte en gehoor gaf aan het geroep van moeder. Ze verdwenen in het groen van de bomen en de haag, waar ze hopelijk niet door een van de poezen gevangen worden.

Ja, die kleine en grote mormels lieten wel 't één en 't ander achter...Maar ach het was zo mooi om zien, ook de kleinkinderen vonden het geweldig ! Ikzelf had er een middagje kuisen wel voor over en alles is nu weer netjes. De muur, de vloer en de ballustrade zijn weer geschrobd en de bloemen kunnen in alle rust staan pronken.

Toch mis ik ze de eerste dagen en als ik vader merel zijn liedje hoor zingen, dan kijk ik toch nog wel eens rond, maar de kleintjes hoor ik niet meer, ze zitten nu aan de overkant in de bomen of vliegen op de nogal zotte wind rond. Heel misschien zoeken ze met hun blauwe kraaloogjes nog wel eens naar hun oude plekje hogerop, maar ik denk dat dát alleen maar "wishful thinking" is van mijn kant.

 .
.
.
.
.

25-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

16-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

16-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Holland,waterland! En dat zullen we geweten hebben....
Samen met mijn kleindochter Romy, mijn zoon Robin en mijn schoondochter Ann ben ik de Maaslandse plassen rondgevaren nabij Roermond. Het weer was prachtig : Staalblauwe lucht met witte stapelwolkjes, mooier weer om foto's te maken is er niet! De oevers puilden uit van het groen : Bomen, gras, bloemen en jawel: Picknickers en barbecuers.
Op de grote vaart hebben we de motor  eens goed uitgetest ! Hij vloog en botste over de kleine baren van de Maas. De adrenaline vloeide rijkelijk en we voeren daarna rustig een plas binnen,waar iedereen zijn plasje deed in de koeienwei. Geen probleem, de koeien zelf hadden voor de rest gezorgd...
Ja, zo'n dagje varen beviel me wel...rusten, genieten, bewonderen en dromen...wat was de hemel toch dichtbij !!!
.
 .

.

12-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

12-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Strootjes van het leven...
weggeblazen door het tij !
Heel even blijven ze nog hangen,
en dan is 't ál voorbij.
Geen strootje dat nog vastzit,
geen enkel kent een ommekeer.
Want de dingen in het leven,
gaan,en keren nooit meer weer...

12-05-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Wat heb ik nou toch vandaag met spiegels
met ogen,de spiegels van de ziel
Die hebben toch nog nooit gelogen
nog nooit is ook hun glans vervlogen

Kijk in die kijkers,die zeeën van blauw
kijk in die diepte van innige trouw
Volg wat ze zoeken en kijk er dan naar
En wees maar zeker, alles is waar

Alles wat je erin ziet kan niet liegen
Ook al zou je jezelf willen bedriegen
Ook al zie je geen vreugde of ander gevoel
Toch is er altijd een sprankje hoop,een doel

Om door te gaan en weer te leven
Liefde en ook vriendschap te geven
Om alle mensen te verblijden
Ze te verlossen van hun lijden

Genoeg gezeur,genoeg gezever
Er ligt nu niks meer op mijn lever
Ik heb het er allemaal uitgesmeten
Amen en uit, het is vergeten.... 

04-04-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Er leefde eens, heel lang geleden,
een boertje werkzaam en tevreden.
Van weelde was hij niet gewend,
een spiegel had hij nooit gekend.

Eens toen hij aan het spitten was,
vond hij een stukje spiegelglas.
Hij nam 't in zijn vereelde hand,
't zat onder 't vuil en onder 't zand.

Hij veegde 't aan zijn broekspijp af,
en keek er in en stond toen paf.
"Mijn vader" zei hij,"sapperloot,
die is al vele jaren dood"

"Mijn vader, och die goeie man
hij is het, en hij kijkt mij aan" 
Hoofdschuddend stak hij 't in zijn zak,
bekeek het thuis op zijn gemak.

En hij begon te overleggen,
wat zijn vrouw er zou van zeggen.
Ze was wat bazig zijn Katrien,
zou er om lachen heel misschien.

En omdat hij daar zo bang voor was,
verborg hij 't onder zijn matras.
Maar telkens ging hij er weer heen,
"Mijn vader" zei hij dan tevreên...

Dat wekte argwaan bij zijn vrouw,
die het hare er van weten wou.
En zodra hij weer de deur uit was,
toen zocht en vond zij 't spiegelglas.

Wat moet hij daarmee,peinsde zij,
dat hij dit verstopt voor mij?
Ze keerde 't om en keek en keek,
en raakte helemaal van streek.

Daar heb je 't nou,,ik dacht het wel,
er is een andere vrouw in 't spel !
Mijn man,hij heeft geen hart in 't lijf,
Hoe houdt hij van ZO'N lelijk wijf !!!!

04-04-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

04-04-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

05-03-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Voor alle feestvarkens in mijn familie en vriendenkring deze maand :

Eleni, Liesbeth, Zoen, Zina, Christoff, Margie, Vicky, Moemoe en Monica


Een fantastische verjaardag toegewenst
met alles erop en eraan
Laat jullie maar eens goed gaan
Dat het leven jullie verwenne en...
dat het jullie met geschenkjes moge overladen
Vanuit mijn luie zetel wens ik jullie allemaal :

een superfijne dag !
 .

04-03-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Toekomstdromen

Wat je van je leven zou willen maken,
daar kan je van in vervoering raken,
daar droom je van,soms kan je 't zelfs bepalen.
Doch zal je slagen?
Zal je de eindlijn halen?
Luister goed naar je hoofd én naar je hart,
want dát ligt steeds weer aan de start
Van dromen,fantaseren of ervaren,
van álle dingen die je nog moet klaren
Het resultaat zal de toekomst je wel leren.
    Laat echter nooit je moed in wanhoop keren...

04-03-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Hoe kan ik je zeggen,
Hoe vertel ik jou,
Hoe graag ik jou wel zie,
Hoeveel ik van je hou.

't Is moeilijk uit te leggen.
Het is niet te verklaren.
Mijn hart dat klopt voor jou,
Het is niet te bedaren.

Ik weet wat ik ga zeggen.
Ik weet wat ik ga doen.
Ik zeg gewoonweg niets
En geef jou een dikke zoen!

Fik, dat heb je "eenvoudigweg" fijn geschreven en het is heel toepasselijk voor deze veertiende februari ! Een dikke zoen als beloning ... 
 

13-02-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Een fantastische Valentijn gewenst aan alle toevallige én andere lezers

n

13-02-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

.

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny  

Iets diep in mij zegt dat ik nog eens iets moet schrijven op dit blog

Maar de donkerte van de dagen maakt dat ik er niet altijd toe kom,nochtans ben ik altijd bezig en verveel ik me nooit!

Op momenten als deze ontsteek ik de halogeenlamp of zet de lichtbank aan, ik verlicht mijn geest door naar de schermen in mijn huis te kijken en ben dankbaar dat ik dat nog kan. Hopelijk moeten we niet te véél inleveren in de toekomst.

Na al het gefeest van enkele weken geleden, heb ik me weer volop gestort op de ordening van foto’s en films van Peru.

Ik ben blij dat ik mijn reizen nog lang en veel kan herbeleven. Binnenkort zullen we, de geïnteresseerden dan, optimaal van een kleurrijke slide-show kunnen genieten, maar tot dan hier nog enkele van mijn lievelingsfoto’s. Ze verwarmen nog steeds mijn hart en strelen mijn oog, en dat zal altijd zo zijn…

24-01-2008 om 00:00 geschreven door sunny