Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
Twee zondagsmeiden op pad in Noord- en Zuid-Holland...
Zón-dags-meiden, jazeker, want de zon scheen drie dagen aan één stuk! Wel uitzonderlijk voor ons "plaatsje" er onder... Dit keer was dat het groene Aerdenhout-Bloemendaal op de grens van Noord en Zuid-Holland. Een 30-tal kilometer voorbij Lisse verbleven we bij een vriendelijk nederlands koppel. Hun huis was voor even óns thuis en we werden letterlijk in de watten gelegd. Aan te raden hoor!
Eerst bezochten we " De Keukenhof" te Lisse waar we schitterende kiekjes maakten van de tulpen en een waaier van exotische en andere bloemen. We reden verder langs een zee van bloemenvelden richting Haarlem en we konden maar niet genoeg krijgen van al dat moois. Om de haverklap werd er gestopt voor foto's.
De volgende dag bezochten we op aanraden "De Zaanse Schans" en kwamen terecht in een liefelijk Oud-Hollands tafereel, zó schilderachtig dat de plaatjes, achteraf bekeken zelfs niet écht leken. De blauwe reiger, die voor ons meer dan een kwartier poseerde, maakte het geheel prachtig áf!
's Avonds bewonderden we de voorbode van een prachtig bloemencorso met meer dan 20 rijk"verbloemde" wagens en een rist van prachtige met allerhande bloemen getooide sponsor- en sympathisantenauto's. Kinderen, harmonies, fanfares en majoretten waren ook van de partij. Zelfs de politie en andere ordehandhavers vormden een "fleurige" attraktie.
Een kleine wandeling naar het zeer oude "Kraantje lek", een mooigelegen taveerne, was de derde dag onze beginactiviteit. Daarna naar Sassenheim voor hét evenement van de dag: de beroemde, nu al tweeënzestigste bloemencorso. Ieder jaar trekt deze zowat één miljoen kijkers, hij rijdt dan ook van dorp naar dorp, tót in Haarlem, een veertigtal kilometers ver ... De muzikanten worden wél in elke gemeente afgelost, gelukkig maar !!!
Geniet mee van ons kleine reisje naar Nederlands' beroemdste gedeelte
De paaseitjes zullen weer met trossen tegelijk "gevallen" zijn en de klokken heb ik horen luiden tot in mijn bed. Spijtig, maar de paashaas is niet tot bij mij thuis geraakt, hij zal wel te moe geweest zijn. Nochthans heb ik het hele jaar door lief geweest en lust ik tegenwoordig graag chocolade ! Ik hoop dat iedereen van deze zachte en zonnige paasdag genoten heeft, hopelijk is het paasmaandag ook nog zo'n mooi weer.
Het is dan ook écht lente en de vogels fluiten je om de oren. De pisbloemen groeien met hopen op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen en de magnolia's staan feestelijk te bloeien in de tuinen. Volgende week is het de beurt aan de japanse kerselaars en voor je 't weet staan irissen en gladiolen te pronken met hun mooie kleuren. Madeliefjes staan dik en rond in 't groene gras en dotterbloemen komen langs de waterkant, waar vergeet-me-nietjes ook thuishoren, hun dikke kroontjes laten zien. Waar blijven nu nog de margrieten en de boterbloemen? Waar zijn nog de koekoeks- en andere weidebloemen? Geduld, geduld! Niet te vlug want eer ge 't weet is de lente weer voorbij en begint de zomer met zijn (laat ons hopen) stikhete dagen en krullen we weer op van de hitte....
Héérlijk, enkele uurtjes in de natuur... De rust die over je komt, de vrede die je in je hart voelt. Het doet wat met je, je beseft opeens dat het materiële écht niet zo belangrijk is, je neemt genoegen met de kleine dingen die je geboden worden. Het lijkt of je niet meer zozeer van deze wereld bent. Dit kan je toch alleen maar beleven samen met iemand die dit ook voelt. Zonder het zelf te beseffen word je lyrisch, poëtisch, het beste komt in je naar boven. Daarvan moéten toch blijvende bewijzen komen... Onze foto's geven dan ook weer hoe we op dat moment oog hadden voor bloem en plant, schoonheid en bloeiwijze van het rijke groen onder onze voeten. Zo vrij als een vogel, zo licht als de wind voelden we ons, en niets, niets kan je dat gevoel zo duidelijk geven als een paar uurtjes in de natuur, aan de rand van een grote plas.
Het is wonderbaarlijk!
Wilde sleutelbloemen tussen anemoontjes
Dehelft van de pluisjes van deze lisdodde waaierden al weg
Ons zondagse uitje eindigde onverwacht in een kort uurtje genieten van rust. We glipten een abdij binnen zonder te weten dat we in Tongerlo waren aangekomen. We waren al op weg naar huis... Het getemperde late zonnetje zorgde voor een zachte gloed over de oude huizen en kerk. Een norbertijnermonnik wandelde rustig naar zijn avonddienst, klik die had ik!!! Fietsers doorkruisten gezwind de abdij en namen zo een binnenweg naar huis. De entourage leende zich wél voor prachtige plaatjes zoals deze....
Eindelijk even tijd om de geboorte te melden van mijn jongste kleinkind. Onze ZEPPOS kwam op 10 maart, met zijn neusje naar buiten gericht, ter wereld. "Een sterrenkijkertje" zegden de verpleegsters, dat was nieuw voor ons! Ik stelde me hem al voor als een kleine sterrenwichelaar die met een punthoed en mantel aan de sterretjes telde. Een rustig kindje, niet echt zoals zijn mama toentertijd! Alles kwam kits en na vijf dagen mocht hij daarbuiten de wereld gaan verkennen. Het werd een zonnige week zodanig dat hij al vlug zijn longetjes mocht vullen met de zachte lentelucht. Grote zus was dolblij, babybroertje moest na elke verwenbeurt ook even op haar schoot zitten...ze durfde zich bijna niet te bewegen, hield hem vast zoals wij een porseleinen pop zouden vasthouden. Hij had al vlug zijn geboortegewicht 3kg570g terug en het maatje 56 kon hij al bijna aan. Zijn mooie meter Liesbeth was in de wolken met haar nieuwe petekind. Moeke en oma waren heel tevreden, ze weten nu weer wat te doen binnen drie maanden. Zepposje, ik wens je een goede start en een heel fijn, gelukkig en lang leven toe !!!
Jeanneke, de moeder van mijn beste vriendin is niet meer! Zoals altijd kwam het onverwacht en zoals altijd was er een opflakkering enkele uren ervoor. Ze was ook een beetje mijn moeder toen ik jong was en ze mij meermaals gastvrij ontving in hun buitenhuisje op de Kotse Heide. Mijn schoonste jeugdherinneringen liggen daar...op die zanderige bodem en tussen de droge dennennaalden rondom. Ze knutselde graag en toverde strooien rokjes, balletkleedjes, Brigitte Bardotpruiken en papieren bloemen vanonder haar nijvere, handige vingers. Niets ontging haar, haar scherpe blik zag alles. Tinteloogjes van plezier als we weer eens later thuiskwamen dan afgesproken, "Waar zaten jullie?Toch weer niet bij de zonen VandenBroeck zeker!" Maar tegelijkertijd was ze vergevend want ze was jong onder de jongeren, kind met de kinderen. Nu is ze voor altijd weg, nooit zal ze nog grapjes maken of erom lachen. Ze gaf mij echter een mooi souvenir, tekende mijn idool in mijn poëzieboek, dat ik nog altijd bewaar. Na meer dan 45 jaar kijk ik het nog soms in, waar zijn toch die tijden gebleven? Jeanneke nog bedankt voor die zonnige momenten in mijn leven.
Het was een groots spektakel! Behendigheid, kunst, uithoudingsvermogen en ook sterke, zéér sterke spieren speelden een grote rol in deze afrikaanse voorstelling. De acrobaten misten dan ook geen enkele keer hun doel, hun act was feilloos, hun kunnen grensde bijna aan het onmogelijke. Zo wrong een afrikaanse zich in allerlei bochten en houdingen die je alleen een slang kan zien maken...Men noemt haar daarom ook een slangenmens. Spijtig genoeg konden en mochten we tijdens het optreden geen foto's nemen, Hier volgen dan ook slechts enkele beelden van het interieur van de tenten en een algemeen sfeerbeeld.
Wat een leuke dag! We werden hartelijk ontvangen door Christiane en keuvelden erop los. Na de middag kuierden we door Genk in afwachting van de carnavalstoet. Rond half drie zagen we de eerste kleurrijke en groots opgevatte enorme wagens met plastieken en papiermaché figuren voorbij trekken De "voal janetten" van Olscht waren er ook bij, ook Ignace C ontbrak niet, zijn enorme ... liep hem vooruit. De danseresjes konden zó uit Rio of Venetië gekomen zijn ... Ze waren bont en sommigen ook blauw, zij het letterlijk dan. Het regende "cramellen, sjikskes en koekskes", reclame en andere folders! Alle kinderen hadden plastieken zakken waar ze al dat lekkers in mee naar huis namen, waar het nog wekenlang hun pasverworven, onschuldige tandjes zou teisteren en besmeuren. De middenstandsbijdrage aan de crisis !!! Tussen de problemen met de nauwe straatjes klonk af en toe een fanfare of harmonie. Deze fenomenen blijven toch altijd nog bestaan in Vlaanderen/Limburg, ze brengen iedereen aan het wiebelen en zelfs aan het dansen, vrolijke sfeer alom! Na een lekker etentje reden we huiswaarts...geen levende ziel op de baan, iedereen aan het vieren, want carnaval spreekt van het kleinste kind tot de oudste Limburger aan. Dit hebben we weer gehad, daar waren we aan toe. Bedankt Christiane, we doen dit nog eens over in Lier ....
O CLOWN...Is deze niet prachtig?
Fantasie troef op deze wagen !
Er is een overproduktie aan Lieveheersbeestjes in Vlaanderen en Limburg zeggen ze...
Carnaval in Venetië had er niks aan !
Beetje minder bloot dan in Rio maar wel even mooi !
De "GROENEN" waren ook van de PARTIJ
Vlinder, Papillon, Mariposa, Butterfly,
Ik lig hier goed nu, laat de pintjes stráks maar komen...
De jongste toeschouwers mét plastieken zakken.
Bye bye, arrividerci, auf wiedersehen, hasta la vista GENK !
Voor alle Valentijntjes jong en oud Met een hart van koekenbrood of van goud schrijf ik hier dit versje weer En 't komt altijd op hetzelfde neer
§§§
Blijf toch altijd in de liefde geloven Laat je daarvan nooit ofte nimmer beroven Wie van je houdt of om wie je geeft Mag je nooit verliezen,zolang je leeft Schenk hen een glimlach,een boeketje bloemen, Vergeet ook nooit hun deugden te roemen. Want zonder hen en dat kan je wel raden Vind je nooit geluk langs je levenspaden Met een lief woord,een behulpzaam gebaar Geef je veel vreugde en vriendschap aan elkaar
DUS:
Een kusje hier en een knuffeltje daar en nu maar (veel) houden van elkaar!
Monschau, een dorpje ontstaan in het begin van de dertiende eeuw en overbekend door zijn middeleeuwse huizen, opgetrokken uit steen met mortel en gestut door houten balken, werd pas in 1366 een stadje. Een zekere Scheibler, een Pool, kwam in de achttiende eeuw naar Monschau en bracht nieuwe technieken aan voor de textielindustrie die indertijd dankbaar gebruik maakte van het schone water van de Laufenbach, een riviertje dat de stad doorkruist. Monschau kreeg de naam "Textielstad" en verwierf klanten over de hele wereld...Je kan er kuieren langs sfeervolle straatjes en kleurrijke winkeltjes, allemaal open op zondag! Het was er koud maar zoals altijd gezellig, geen overvloed aan toeristen ditmaal!
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
:
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
