Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
25-04-2010
Een zeer warme aprildag in Oostmalle
Oostmalle, Westmalle, kortom MALLE is zo groen als een Kempische gemeente maar kan zijn! We wandelden in het 's Herenbos en verwonderden ons over het nieuwe groen dat weer nét een tikkeltje groener geworden was. Ook de nieuwopengebloeide bloempjes in het bos en langs de bermen kregen weer onze volle aandacht. De bloesems van de Japanse kerselaars vielen op in bijna elke tuin, ze groeien dan ook onnoemelijk weelderig en in grillige vormen.
Het kasteel en park van Renesse, geen mooiere locatie voor een trouwpartij dan hier!
Eenden spelen en wassen zich in de grote vijver van het park
Een minuscuul wit bloempje met blaadjes als een klavertje vonden we doorheen heel het bos
Een groentje snoept van de nectar van een paardenbloem
Een bremachtige die plots midden in het bos stond te bloeien
De Lork is de enige DEN die zijn naalden verliest in de herfst
Viooltjes in alle kleuren verfraaiden de tuintjes
Straks geven deze knopjes weer hun welriekende geur af...
Niet alleen heeft onze koninklijke familie een pracht van een tuin, immens groot en zó netjes onderhouden dat je je ogen er op uitkijkt, maar ook de serres die er middenin liggen zijn onwaarschijnlijk mooi van vorm en met wonderbaarlijke tropische planten gevuld. Ook onze inlandse soorten kregen een plaatsje, en wel meer dan één. Gangen vol Geraniums, hortensia's, azalea's en begonia's volgden elkaar op. Tropische varens, palmen en gewassen uit de vreemde groeiden en bloeiden weelderig in de warme, vochtige glazen kasten in
Art Nouveaustijl !
Terwijl een massa mensen zich verlustigden aan al dat groen, waren de mensen van Child Focus, stichting waar Koningin Paola erevoorzitster van is, druk met het promoten van het gratis Europese noodnummer116000. Dit nummer is reeds in gebruik in 10 Europese landen. Ik plaatste het al in mijn GSM, doet U het ook?
Een groot deel van de orangerie was gevuld met 10.000 Vergeet-me-nietjes die dansten op zonne-energie. Een kunstwerk gemaakt door Alexandre Dang.
Het ‘Vergeet-mij-nietje’ is het internationale symbool van herinnering en hoop. Dezelfde hoop die Child Focus koestert om alle vermiste kinderen terug te vinden.
10.000 wiebelende Vergeet-me-nietjes
Grootse Azaleastruik in twee kleuren
De mooiste Paradijsvogelbekken of Strelitzia's die ik ooit gezien heb
Simpele Sleutelbloempjes in alle kleuren van de regenboog
Begonia in oranjegele tinten
Ontelbare Belletjes of Fuchsia's boven ons hoofd
Pelargoniums in felle en zachte kleuren, ook dubbelkleurige waren er te bewonderen
Bloeiende Reuzenasparagus
Binnenzicht met reusachtige tropische planten
De Camelia's of de Chinese Rozen stonden nog in volle bloei
Witte Ranonkels waren in prachtige bloemstukken geschikt
Deze lila schoonheden hebben zeker een naam, maar mij onbekend
Een bezoek aan de KONINKLIJKE SERRES en TUINEN te Laken, Brussel, leverde grandioze beelden op.
Het glooiende park lag er zó groen bij dat het bijna pijn deed aan de ogen.
De duizende narcissen en honderde bloesemende en andere bomen stonden te pronken in het witgele licht, de meeste hadden jonge blaadjes, mals als boter, nog slaphangend en lichtgevend...
De serres, ontworpen door Alphonse Balat, leermeester van Victor Horta, lagen verspreid in het park en waren onderling verbonden door glazen gangen.
De omgeving van het Koninlijk domein is zeer groen en nodigt uit tot wandelen.
Een echte aanrader voor wie hier zijn voetsporen nog niet achterliet...
De orangerie waar de ingang van de serres zich bevindt
.
De prachtigronde, blauwgroene koepel van de serres
Binnenzicht van de hoofdkoepel
.
Drie enorme vogelkooitjes op het glazen dak
Een prieeltje in de weelderigbegroeide serres
Duizende Paasbloemen bloeien her en der in het koninklijke park
Het paviljoentje waar Koningin Elisabeth beeldhouwde en boetseerde ...
Het Japans Paviljoen, overblijfsel van de wereldtentoonstelling in 1958
Monument in neo-gothische stijl ter ere van Leopold I, de eerste koning van België
En deze insekten zíjn ook allemaal even mooi ! Soms oranje, soms blauw en zelfs zwart of rood, felgroen of doorschijnend, maar bijna allemaal even vlug en ongrijpbaar. Ze vliegen wel kalmer en zetten zich vlugger neer als er minder volk in de tuin is.
Je kan niet anders dan naar ze kijken en van ze houden.
Morphus Deidamia
Dryas Julia
Attacus Atlas of Atlasvlinder
Caligo Prometheus
Heliconius
Allerlei cocons worden in een glazen kast in de tuin gehouden tot ze ontpoppen tot vlinders
De Mechelse is een zeer imposant dier dat zeer rustig en vertrouwelijk is. Mits af en toe eens met de dieren bezig te zijn kan je er gewoon bijgaan zonder dat ze weglopen of schichtig zijn.
De bouw is die van een vleeshoen en hoort lang, groot, zwaar en breed te zijn met een goede diepe gespierde borst en een lange horizontale rug. Bij en volgroeide haan is de richtlijn voor lengte van de rug 2 maal een normale mannenhand. De staart word zo goed als horizontaal met de ruglijn meegedragen. Volwassenen hanen wegen meer dan 5kg en de hennen zijn meestel een kilo lichter. De vleugels zijn vrij klein en wordt horizontaal en dicht tegen het lichaam gedragen.
De klop is breed, zwaar en stevig met oranje-rode ogen. De snavel is vrij kort, krachtig en wit van kleur. De kam is klein en rechtopstaand met vier tot zes regelmatig gevormde kamtanden. De kamhiel (het achterste einde van de kam) is horizontaal. De kinlellen zijn langwerpig en middelgroot. Zowel kam als kinlellen moeten vurig rood zijn.
De voorjaarszon scheen uitbundig, maar een guur noordoostenwindje maakte dat het wat fris aanvoelde. Niettemin was het prachtig wandelweer en we hebben dan ook heel erg genoten. Het water in het moeras stond nog vrij hoog en tussen de hogerliggende bossen en velden door zagen we een vrolijk blauwwitte lucht. Dikke hommels en ontelbare vlindertjes fladderden en zoemden dat het een lieve lust was. Terwijl we ons verwonderden over zoveel nieuw leven en groen liepen we een heel eind uit de richting. Dit maakte echter niets uit want we vonden een hele berm Pinksterbloemen die hun kopjes allemaal naar het goudgele zonlicht wendden. Zoals ieder jaar ontwaakte de natuur zowat onder onze ogen, maar telkenmale beleef je het wat intenser, wonderbaarlijker en kleuriger...
Pinksterbloemen bloeiden in de natte wegbermen
Wilde konijntjes sprongen dartel in de weide rond
Kraai trekt skiffer voort...
Prille voorjaarsbloeier
De gehakkelde Aurelia voedt zich met Hop, Iep en Brandnetels
De determinatie van deze soort is niet problematisch. De Apentreiter behoort tot de Araucariaceae. Dat is een primitieve oude plantenfamilie die al uit het Trias (213-248 miljoen jaar geleden) dateert, en toen ook op het noordelijk halfrond werd aangetroffen. Er is nu nog een beperkt aantal soorten uit die familie over die alleen voorkomen op het zuidelijk halfrond (Zuidoost-Azië, Nieuw-Zeeland, Australië en Zuid Amerika)
Het had heel wat voeten in de aarde, of zou ik zeggen in de schors....
Ja, eer ik dít op mijn blogje had heb ik wel wat afgezocht. Een PC die niet goed werkt is een vloek voor zijn gebruiker, dat weten we allemáál. Maar als je alleen maar tekst zonder beeld krijgt is dat rondscharrelen als een blinde in een donkere kamer... Alles op de tast en nog érger. Eindelijk werd mij duidelijk hoe ik mijn collage'tje toch aan jullie kon tonen. Wat een gezweet en wat een gezwaaammmmm . . . . . .
Plaatsen waar kinderen nog in de natuur kunnen spelen, in welke buurt vind je ze nog? Zeppos was uiterst tevreden in zijn buggy meegevoerd te worden, volgend jaar houden we hem misschien niet meer uit de bomen...
Dit is de derde bloem die uit mijn Amaryllisbol getoverd werd. Ik noem dit toveren want het is bijna niet te bevatten dat in één week tijd deze derde stengel dit viervoudige wondermooie resultaat gaf. De grootte, de kleur en de vormen even mooi als de twee vorige. Er zijn nog een aantal groeiende bladeren te zien, zou daar nóg iets van komen ???
Het waren er wel meer dan tién deze keer, en allemaal even mooi, even práchtig mag ik wel zeggen. Elke bloem hoe klein ook moet ik kunnen vereeuwigen met mijn camera'tje want ze zijn élk op hún manier aanbiddellijk! Ze geven het leven meer zin, zoals ook de muziek, een glimlach en ook kinderen dat doen...
Ik maakte net de beschouwing dat mijn oudste kleindochter zowat 50 jaar jonger is dan ik. Toen ze geboren werd bijna 14 jaar geleden, was ik een halve eeuw oud (of jong, zoals je wil). In mijn hart en in mijn hoofd voelt dat niet zo, maar in mijn botten heel dikwijls wél! Ik doe voorzichtig wat oefeningen en wandel een stukje af en toe, zij moet naar school, naar tekenschool, naar de voetbal, en dat alles gaat allemaal in een handomdraai.
Toch zijn we nog dikwijls, en doen we nog veel dingen samen. Ze heeft ook veel dingen met mij gemeen en is zelfs nog veel creatiever..
Haar eerste kinderboek is bijna klaar....Hopelijk ziet de uitgever het zitten, ze heeft er van haar acht jaar aan gewerkt. Dit wil zeggen: Tekst schrijven, illustraties tekenen, overzetten op de computer bijwerken, herlezen en herlezen enz...
Ik hoop voor haar dat het wat wordt. Voor mij al een eerste exemplaar a.u.b.?
Zondagnamiddag was er één zoals we er maar weinig gehad hebben deze winter. Het deed deugd de zon nog eens op je huid te voelen, al woei er wel een koud briesje af en toe.
Domein Roosendael wemelde al van de wandelaars, al of niet met hondjes...De Netedijk lag er prachtig bij onder een diepblauwe hemel. De sneeuwklokjes stonden in volle bloei en keken met halfgeopende kelkjes naar het bruine bladertapijt.
Er was wel grondig gesnoeid in het bomenbestand, zou dat in de zomer nog genoeg schaduw geven?
Dat zullen we gauw genoeg weten want in de waterplassen was er al nieuw groen, de wilgenkatjes stonden te glinsteren en de ezel in de weide stak zijn opwinding niet onder stoelen of banken.
Sinds 1987 is dit sierlijke beeldje te bewonderen op de Edegemse markt vlakbij het oude gemeentehuis. In 1998 was er een tweede tentoonstelling in Huis Hellemans gewijd aan deze kunstenaar en dit jaar van 13 maart tot 4 april stelt hij weer tentoon in het Gemeentelijk Kunstcentrum te Edegem! Een graaggeziene gast dus in mijn dorp !!!
Mijn vriendin Marleen ging verleden jaar op reis naar Namibië en ze bracht prachtige foto's mee! Deze peuters zien er echt schattig uit en het was slim bekeken van hun moeders om ze in een ton te zetten, want natuurlijk is er in de brousse niet direct een box of kinderpark voorhanden. Kwestie van kleur kon je geen betere combinatie bedenken, de baby's gaan echt op in hun omgeving. Daarenboven zijn ze nét van chocolade en dus écht om op te eten..Gefeliciteerd met deze gewéldige foto Marleen !!!
Van kleins af aan heb ik een voorliefde voor zwartjes gehad, wellicht kwam die voort uit de alomtegenwoordige hulpmissies voor Congo in die tijd! We spaarden zilverpapier, plozen lapjes en zeurden aan moeders' oren om wat droge voeding voor de arme kindjes mee naar school te mogen nemen. We waren maar wat blij om bij de beenhouwer een kwartje in het buikje van het "ja"knikkende zwartje te mogen steken. Ik was toen al dol op de slechtgefilmde, ó zo vreemde maar voor mij uiterst interessante docu's die de missionarissen mee naar mijn school brachten. Hun ras is stilaan aan het uitsterven... Ik heb er altijd een grote bewondering voor gehad, en nog !!!
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
.
.
.
.
.
. 
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
