Een ' vroege ' blik op dit kleine eilandje
dat ik straks zal bezoeken.

Zondagochtend.
Terwijl de meeste hotelgasten in Venetië
nog slapen, en straks ontbijten,
ben ik alweer op pad.
Het licht is schitterend, de temperatuur
heel aangenaam op dit vroege uur.
Alleen wat joggers, vissers, en vroege vogels
zoals ik.
Een cruiseschip komt voorzichtig
Venetië binnengegleden.
Een paar duizend mensen staan aan
dek te genieten van een ontwakend Venetië.
Straks worden zij voor een paar uur " gelost "
om een bliksembezoek te brengen
aan de Dogenstad.

Tijd om mijn stekje op te zoeken
in Castello.
Het is morgen weer
vroeg dag.

Burano
Een vrolijk bontgekleurd dorpje.
Dehuizen zijn in felle contrasterende
kleuren geschilderd.
Net als in Pisa heeft men ook hier
een scheve, gevaarlijk overhangende toren.

Wat Damme is voor Brugge is
Burano voor Venetië.
Dus ook hier aanvoer van volle vaporetto's
met toeristen.
Maar het blijft leuk.

Torcello
Hier bijna niemand meer op de boot.
Alleen water...moerasland en
vogels.
Een groot contrast
met de drukte in Venetië.
Alleen al een bezoek aan de
Santa Maria dell' Assunta-kerk
verrechtvaardigt deze reis naar de
verste plek in de lagune.
Een Veneto-Byzantijns complex
met prachtige mozaïeken.

Lijn 1 naar het Lido.
Hier zie ik plots weer auto's en bussen.
Het doet vreemd !
De lijn LN zal mij naar Burano brengen.
Maar !
Ik stapte onwetend op een boot van
een privélijn.
En ik die dacht dat álle boten
toegankelijk waren met mijn Venicecard.
Niet dus !
Alleen de ACTV-boten.
Gelukkig mocht ik de volgende
halte afstappen zonder de 12 euro te betalen.

Een cappuccino op een terrasje
aan de via Garibaldi.
En nog steeds schitterend weer !
Het is zaterdag.
Gisteren zag ik een pak volk aankomen
voor ' a weekend a Venice '
dus te mijden !
Dan maar naar de eilanden
Torcello, Burano, Murano.

Het systeem van de busboten werkt vlot.
Tickets kopen hoeft niet omdat ik een
Venicecard heb voor 7 dagen.
Welke boot je ook neemt,
het uitzicht is altijd schitterend.
Palazzo's...kerken...bootverkeer...
elke tocht is een belevenis.

Het geeft ook de gelegenheid om
de Venetianen ongegeneerd te bekijken.
De busboot nemen is voor hen dagelijkse kost.
Het zijn verzorgde, rustige mensen,
heel anders dan mijn vroegere ervaringen
met luidruchtige Italianen.
Er is ook opvallend weinig jeugd te zien.
En dan bedoel ik de groep 15-25jarigen.

De Scuola Grande di San Rocco.
Wat kan ik daarover zeggen ?
Wat de Sixtijnse kapel is voor Michelangelo
Is de San Rocco
voor Tintoretto.
Niet te beschrijven.