13.00uur.
Restaurantje aan het water
in de schaduw.
Een koude schotel en witte wijn.
Intussen glijdt het ' waterleven ' aan
mij voorbij.
Het lijkt wel of we hier allemaal samen
in één grote badkuip leven.
Toch een hele bijzondere ervaring.

Nu nog een cappuccino en een grappa
en onderweg naar mijn tijdelijk verblijf
zo'n heerlijk Venetiaans ijsje.

Daarna
met vaporetto 82 naar het eilandje
San Giorgio Maggiore.
De prachtige kerk ( alweer Palladio )
met werken van Tintoretto.

Maar ook de klokkentoren bezocht
met een fantastisch zicht op
Venetië en de lagune.

Een pater zat op een stoeltje in de lift
en nam steeds maximum 5 mensen mee
naar boven aan € 3 p.p.

Prachtige kerk van Palladio.
Normaal op zondag maar te bezoeken
vanaf 13.00uur.
De deur stond open en
er was geen levende ziel in dit
meesterwerk van architectuur.
Geheel
alleen kon ik het interieur bewonderen
en ook hier weer enkele meesterwerken van
de Venetiaanse schilders
op hun authentieke
plaats.

Een ' vroege ' blik op dit kleine eilandje
dat ik straks zal bezoeken.

Zondagochtend.
Terwijl de meeste hotelgasten in Venetië
nog slapen, en straks ontbijten,
ben ik alweer op pad.
Het licht is schitterend, de temperatuur
heel aangenaam op dit vroege uur.
Alleen wat joggers, vissers, en vroege vogels
zoals ik.
Een cruiseschip komt voorzichtig
Venetië binnengegleden.
Een paar duizend mensen staan aan
dek te genieten van een ontwakend Venetië.
Straks worden zij voor een paar uur " gelost "
om een bliksembezoek te brengen
aan de Dogenstad.

Tijd om mijn stekje op te zoeken
in Castello.
Het is morgen weer
vroeg dag.

Burano
Een vrolijk bontgekleurd dorpje.
Dehuizen zijn in felle contrasterende
kleuren geschilderd.
Net als in Pisa heeft men ook hier
een scheve, gevaarlijk overhangende toren.

Wat Damme is voor Brugge is
Burano voor Venetië.
Dus ook hier aanvoer van volle vaporetto's
met toeristen.
Maar het blijft leuk.