Ik ging eerst naar Brugge omdat mijn vriendin 50 jaar oud was. (Ik was mezelf 50 twee jaar eerder en we hadden een dagtocht naar York.) “Ik heb naar Brugge te gaan beslist,” zei ze. “Je kunt thuis blijven als je wilt.”

Ik had niet verwachtte van onze vakantie zoveel te genieten. In Engeland hebben we veel geschiedenis en mooie plaatsen, maar Vlaanderen ook mooi is en zo verschillend, hoewel met sommige bekende dingen: de regen, bijvoorbeeld.

Als toerist je hoort veel over de chocolade en het bier, en een paar feiten zoals: “Er zijn 366 trappen naar het hoogste punt van het Belfort”. Meestal het lijkt dat de toeristen slechts voor een of twee nachten blijven, en dan ze naar Parijs gaan, of Timbuctu, or terug naar de VS. We bleven voor acht nachten en zo we meer tijd om rond te kijken hadden.

We gingen naar het Gruuthuse, waarin ik bekeek de beschrijvingen over de collectie. Natuurlijk waren ze in het Nederlands. Er is een tekst in het Engels, maar met minder informatie. Ik zou graag weten over wat ik zie, en dus mijn reis in een andere taal begon. Het eerst boek in het Nederlands die ik kocht heette: “Gids voor Architectuur in Brugge”. Dit was niet zo nuttig in de winkels, of in de restauranten.

Hoewel met het “Teach Yourself Dutch” boek en een goede woordenboek had ik een start gemaakt. Ik lees ook wat Vlaamse kranten op de computer en zoveel informatie die ik vind, in het Nederlands en in het Engels.

We hebben nu verscheidene vakanties in Brugge gehad en veel interessante dingen en plaatsen gezien.

Gauw leerde ik dat alles in Brugge is niet zoals het lijkt. Het Gruuthuse, bvb. Grotendeels was het front de ontwerp van Louis Delacenserie, de 19^de-eeuwse architect. Ik hou van het grote beeld van de ridder en zijn paard boven de deur. Vorig jaar we bezochten de tentoonstelling “De uitvinding van Brugge”. Er waren een paar foto’s van maquettes van ridders, vanuit een gekozen was. Ik heb ook in een tijdschrijft over Frankrijk een oud kasteel gezien, met een vergelijkbare ridder op het front. Dus lijkt dit een oude traditie, die Delacenserie herleefde. De kleine brug nabij het Gruuthuse, die heet Bonifaciusbrug, slechts 100 jaar oud is, maar alle toeristen denken dat het sinds de Middeleeuwen staat. Dus dacht ik ook. Daar stond geen brug, voor het begin van de 20de eeuw. Hoewel in de film, “De Leeuw van Vlaanderen”, over de Guldensporenslag, twee mannen gooien een derde van deze brug af.