Vandaag ging ik naar Knutsford, een kleine stad in Cheshire, omdat twee week geleden had ik een pleisterkalke beeld naar een veiling meegenomen. Mijn ouders kregen dit beeld wanneer na hun huwelijk hadden ze het meubilair nodig. Mijn vader z’n oom gaf het beeld, een groene naakte vrouw in Art Deco stijl en omstreeks een metre hoog, aan hun met verschillende tafels, stoelen en zo. Mijn ouders wenst niet om te weigeren. Niemand van ons houden ervan (hoewel ze Minnie genoemd was). Vijftig jaar later heb ik haar verkocht in dit veiling. Ze hebt £38 gemaakt, niet zo slecht, want vroeger in haar leven ze had haar hoofd afgebroken en gerepareerd.

In Knutsford er is een museum van penny-farthing fietsen in een cafeetje. Ik heb daar eenmaal geweest en een koude kopje koffie gehad, dus ging ik naar Dunham Massey, een landhuis dichtbij, die aan het publiek open is door de monumentenzorg (National Trust). Je kunt een heet kopje thee of koffie daar krijgen, en lekkere malen, soep en cakes. De soep was wortel en coriander, die ik vind smakeloos. Ik zou liever tomatensoep of iets eten. Dus at ik een stuk van chocoladecake in plaats daarvan. Je hebt maar deze problemen te slikken.

Gewoonlijk kunt je het huis bezoeken, maar tijdens de winter is het gesloten, om de antieken tegen slijtage te beschermen.

Naast het huis is een grote meer met veel eenden. Het is nu volledig gevrozen. De eenden zijn een beetje ongelukkig daarom. Er is ook een oude watermolen, die in de zomer soms werkt. Het wiel is achter het ijzeren poortje.

Ik wandelde rond het hertenpark, maar er werden geen herten om te zien. Het ijs onder mijn voeten knapperde. De vorst nog op de bomen hing en de nevelige zonneschijn een sprookjesachtige landschap maakte. Omstreeks drie uur de vriezende mist opnieuw vormde, dus ging ik thuis.

09-12-2010 om 00:42 geschreven door Linden

08-12-2010 om 23:38 geschreven door Alfy