Gisteren ging ik met mijn moeder naar het ziekenhuis te Bradford, want mijn moeder had haar hoorapparaten in orde brengen nodig. Bij de deur van het audioloogdepartement uitstapt ze van de auto, dan reed ik rond de parkeerplaats om ruimte te vinden. Er is nooit een goede plaats omdat het ziekenhuis zo bezig is. Eindelijk vond ik een plaats die zo smal was dat kon ik niet de auto uitstappen, uitgezonderd door de passagierdeur. Ik klauteerde over de versnellingshendel met moeilijkheid, want de auto zo klein is.
Wanneer we hadden alles gedaan, ging ik terug naar de auto terwijl mijn moeder wachtte. Het had moeilijk om te uitstappen geweest, maar het was zelfs moeilijker te instappen. Voor een paar minuten dacht ik dat ik zou de brandweer nodig hebben, om mij uit de auto te snijden.
"Ik heb zin in een kopje thee," zei mijn moeder, toen ik aan haar terugkwam. Dus gingen we thuis.