copyright by Barbara Valkova 
					
					 
				 
				
					 
				 
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
		 
		
		 
			
				
					 
					
						"Poëzie is onthulling van gevoel"   
					 
				 
			
			
			
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
				
					 Versleten. 
				 
				
					
					
					 
					 
					Versleten 
 
Vandaag voel ik me
versleten, zoals
het oude sofa, waar
wij jaren
krakend liefde op
bedreven
 
ik zoek klankloos woorden 
in dit zwijgen,
laatste houvast aan
reddingsboeien
van verleden
tijden
 
waar ik nog
even mee kan
drijven, terwijl
glibberige handen
geen vat meer
krijgen, op dat
 
wat ooit was
nooit weer zal
zijn; het is
voorbij, ik
zink, verdrink, en
smeek
 
met een mond
vol water;
 
 
 
"Nog even niet..."
 
 
					 06-08-2008 om 13:55 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
				
					 
				 
				
					 Danse macabre. 
				 
				
					
					
					 
					 
					Danse macabre 
   
   
   
Bevallig 
dans ik 
door jouw 
dromen 
   
ritmisch, elegant 
   
zweven wij 
een ochtend 
tegemoet, die 
slechts in 
   
gevoelens van droefheid 
   
ontwaakt,  
omdat hij 
het weten 
liefderijk verzorgt 
   
aan ene laatste nacht, want 
   
daarna zal 
voor ons 
geen morgen meer 
   
   
zijn. 
   
   
   
   
   
   
© Littledolphin 
					 06-08-2008 om 09:43 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
				
					05-08-2008  
				 
				
					 Myelineafbraak. 
				 
				
					
					
					
  
   
   
   
   
Myelineafbraak  
 
Het is in 
mijn lichaam 
gekropen, maar 
  
gevraagd was ik niet, om 
  
te kiezen 
voor 
dagelijks pijn 
  
wie wil het nou wel? 
  
Myeline 
in zenuwcellen 
domweg 
  
afgebroken, zomaar 
  
verdwenen 
uit dit 
stelsel 
  
naar nergens 
  
heb er wel 
iets 
voor teruggekregen, en 
  
dat is meer dan genoeg 
  
niet  
kunnen plassen, of 
goed lopen 
  
trillende handen, al 
  
deze  
vreselijk gekke 
dingen, die 
  
mij elke dag in de knieën dwingen 
  
maar iets 
wat ik 
nog zeggen wil 
  
dat is: 
  
  
ik ben vooral mens, en 
niet alleen 
maar 
  
diagnose. 
  
  
  
  
  
  
 
 
© Littledolphin 
 
					 05-08-2008 om 21:23 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
			
			
			
			
				
					 
				 
				
					 Verbrijzeld. 
				 
				
					
					
					 
					 
					Verbrijzeld  
Mijn naaktheid rust 
in een hoek; verlaten 
en 
  
mijn zielswezen verbrijzeld 
in 
duizend kleine deeltjes; 
  
goud en glimmer vergaat tot 
stof 
  
het is er niet meer, mijn 
zijn ademt resterende 
windvlagen 
  
van jouw geur, die 
schrijnende pijnen diep 
onder de huid schrijft 
  
-alleen gelaten- 
  
transpireer ik enkel nog 
onuitgesproken woorden, die 
jouw enkelvoud niet meer 
  
bereiken; zoals 
 de aanwezigheid niet 
voelbaar is; 
  
  
-vergeef me- 
  
ik sterf in een dood 
van 
vergeten, en 
  
dit verscheurde hart 
houdt nog steeds 
van 
  
jou. 
  
					 05-08-2008 om 13:16 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
				
					 De wereld en een egel. 
				 
				
					
					
					 
					 
					De wereld en een egel 
'K zal je iets vertellen, 
de wereld is vandaag 
heel hard op  
mijn kop gevallen 
  
-boem, bats!- 
  
met al haar ellende 
kleine zorgen, en 
groot verdriet; is 
alles blijven hangen 
  
  
-gedachten, zo flink als tientonners!- 
  
  
kan niet meer filteren, 
laat staan loslaten 
'k ben slechts maar 
de wereld aan het 
  
absorberen; en 
  
alles weegt zwaar, 
voel me eenzaam 
en ook wel 
een beetje alleen 
  
-verloren zicht, zinkend schip!- 
  
toen ben ik een egel geworden, 
heb me lekker opgekrulld, dikke 
 stekels opgezet, van 
  
-die hele lange!- 
  
kom wereld, kom op 
probeer nu eens 
maar 
  
mij te raken! 
  
 
					 05-08-2008 om 13:11 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
			
			
			
				
					 
				 
				
					 Oratorium. 
				 
				
					
					
					Oratorium  
Dit lijf weent berouw, 
verhuld 
in passiedoeken, als 
  
levend standbeeld 
van spijt en 
zondebesef; waar 
  
mijn zijn naar goedheid 
trachtte, waste 
ik handen slechts in 
  
water der verdorvenheid; 
  
zie dit corpus van  
de schuld, het 
smeekt vergeving; 
  
  
mijn vlees was zwak. 
  
					 05-08-2008 om 13:06 
geschreven door Littledolphin  
   
                             0
                             1
                             2
                             3
                             4
                             5
                            - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)    
					
					 
					 
				 
				
					
					
					
					
					 
				 
			
			
			
			
			
		 
		
		
			
				
				
					 
				 
				
					Welkom op de gedichtensite van littledolphin!  
					 
				 
				
					 
				 
			
			
			
				
				
					 
				 
				
					 Over mijzelf 
				 
				
					 
				 
				
				
					 
				 
				
					Ik ben 
Barbara Valkova , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 
Littledolphin .
                        Ik ben een vrouw en woon in 
Zuidveen, Overijssel  (Nederland) en mijn beroep is 
verpleegkundige geweest . 
                        Ik ben geboren op 18/06/1971 en ben nu dus 
54 jaar  jong.
                        Mijn hobby's zijn: poëzie, schilderen, mijn paarden.
                        Sinds een aantal jaren helemaal verzot aan schrijven, ben ik altijd op zoek naar mijn eigen kern, het innerlijke kind.Omdat ik door ziekte niet meer werk, heb ik hier voldoende tijd voor. Ik wens iedereen veel plezier bij het lezen van mijn site. Liefs, B