We worden geboren zo wij zijn, dat zien we al, al zijn we nog klein. Wie geeft een ander het recht, Ik ben de meester, jij de knecht. We ademen dezelfde lucht, waarom dan deze tucht. Naakt komen we op de aarde, Het was God die ons bewaarde. Voor droefheid en zo meer, maken wij de wet.. telkens weer. Als het niet in ons straatje past, dan is iedereen maar gast. Vrede is een beladen woord, zet uw oren open, zodat het wordt gehoord. Luister naar het kloppen in uw hart, vrede in de wereld, zonder smart.
Het leven mij gegeven Het leven is een begin Het leven heb ik lief Het leven met je ouders Het leven voor elkaar Het leven met je kinderen Het leven met de dieren Het leven is een spel Het leven is een huis Het leven met verdriet Het leven op het land Het leven in de herfst Het leven heeft ook zin Het leven met je vrienden Het leven is ook moeilijk
HET LEVEN IS HET WAARD WANT!!! WIJ HEBBEN ELKAAR NODIG
Na de drukte, de lijstjes, de haast de boom en de deurkrans, de stol en kalkoen, vragen wij verbaasd: "Was dit 't, waar we het allemaal voor doen?"
Die gedroomde 'White Cristmas', die veel bezongen Stille Nacht? De welvoorziene, bewerkelijke dis, was dit wat wij hadden verwacht?
Was dit nu hèt grote, glanzende feest van liefde-geworden woord? Zij we ècht in de schamele stal geweest, hèbben we engelengezang gehoord?
Of is de kerstgedachte zoek geraakt tussen goud papier en lint; heeft neonreclame de ster dof gemaakt, ligt in de kribbe een misvormd kind?
Kind van Kerst, geef ons wat on-gewende stilte, een enkele, misschien wat wankele vlam, een handjevol liefde en verdrijf zo de kilte met de warmte waarmee je tot ons kwam.
Geef ons voor onderweg - daarom willen wij vragen - nu en in het nieuwe jaar, op al die blanco, onbeschreven dagen een beetje liefde en aandacht voor elkaar
Adam leefde, lang geleden eenzaam in het Hof van Eden met de zegen van de Heer en met heel erg lekker weer.
Hij liep lekker in zijn blootje baadde zon en baadde pootje in het water van de beek zeven dagen in de week.
Adam leefde zonder zorgen totdat hij op een zekere morgen ontdekte dat elk dier een vriendinnetje had. nou dat leek adam ook wel wat.
Hij zei; lieve Heer ik wil niet klagen maar ik zou u willen vragen of u ook voor mij een vriendinnetje heeft. waar ik dan samen mee verder leeft.
Goed zei God ik zal mijn best doen maar jij moet zelf dan wel de rest doen ik zal zorgen voor een vrouw die haar leven deelt met jou.
Adam liep van pret zo maar te zingen en maakte gelijk twee verlovingsringen hij riep; "prijs de Heer, ik krijg een wijf, maar het is wel een rib uit mijn lijf".
En toen adam even lag te slapen heeft de Heer de vrouw geschapen 't was de droom van iedere man alles d'r op en alles d'r an en zij leefde zeer tevreden samen in het Hof van Eden.
Tot op een zekere dag.. Eva de boom met de appeltjes zag zij dacht ach, wat kan het schaden aan een boom zo vol geladen...
En zij brandde van verlangen toen zij al dat fruit zag hangen ofschoon de Heer het mij verbiedt mist hij èèn , twee appeltjes niet
Ze plukt, nam een hap en zee èèn appeltje mag toch wel maar onze lieve heer zei; nee!
Toen was het uit met dat mooie leven het paradijs werd opgeheven door deze ongehoorzaamheid raakten wij allen onze onschuld kwijt
Door èèn appel.... "verdomme" werken wij ons nu de kromme en het is daarom dat ik nu beweer
Uw blogje draait lustig door. U zit mooi in de carousel. En zeker op het juiste spoor. En dat ziet men bij elk bezoek, eigenlijk wel
Euforie zal het nog niet zijn. Maar nog prachtige weken komen... er veel. U voelt het zeker hartverwarmend fijn. De talrijke bezoekjes zijn als een mooi fluweel.
De teller geeft aan zoals de bezoeker komt. Het kan niet worden weggegomd. Pluk de dag, geniet van uw Blog Geniet van alle kleine dingen.
Er waren eens drie mensen; Iedereen, Iemand en Niemand. Op een dag moest er een belangrijke opdracht worden vervuld, Iedereen werd gevraagd dit te doen. Hoewel Iedereen het kon, deed Niemand het. Hierdoor werd Iemand boos omdat het de taak van Iedereen was. En nu had Niemand het gedaan. Iedereen dacht echter dat Iemand het wel zou doen maar Niemand had zich gerealiseerd dat niet Iedereen het wilde doen. Aan het eind beschuldigde Iedereen Iemand omdat Niemand deed wat Iedereen had kunnen doen.
vrijwillig maar niet vrijblijvend ver-bonden maar niet ge-bonden onbetaalbaar en niet te koop positief denken, positief doen met als enig doel... voor jezelf en voor de ander een fijn gevoel
Het niet meer weten, van die kleine dingen, Steeds maar weer vergeten de mooie herinneringen, Met een brok in je keel, zie je zo veel, Mensen die je lief zijn, voelen ook de pijn, Van het samen leven, weten ze nog maar even, Wat ik gisteren zag, en vandaag niet meer mag, Is voor veel mensen een groot verdriet, Een aai over hun bol, zij weten het niet, Wie ben je.. wordt gevraagd, voelen zich soms belaagd, Een leven leeg zonder zon, We willen er wat aan doen.. als het kon, Maar machteloos zijn we wel, het is een hel, De zorg voor hen die wij beminnen, brengt ons buiten zinnen, Maar zorg voor hem of haar, maakt ons samen sterk.. reken maar.
(foto boven) Dit is Theo Peters. De blogs die hierboven genoemd zijn komen ook van mij, misschien wil je er wel eens in gaan kijken! Al vast bedankt hé
wilgen in de winter...... Zuidplaspolder Moordrecht
Vraag: Ik ben al jaren op zoek naar mijn eerste liefde uit 1948. Ik had toen verkering met Truus Romijn, zij woonde in de Bruynstraat in Rotterdam-west. Geboren op 8 maart 1932. Haar tweede relatie was: ene Schaeffer toen woonachtig in Schiedam, Meer weet ik niet van hem. Zij zijn samen geëmigreerd naar New Sealand. Ik heb nooit meer iets van haar gehoord. Kent iemand een van deze personen, je weet maar nooit!! wil je dan een berichtje zetten in mijn gastenboek in dit blog of mailen naar: theopeters@hetnet.nl Hieronder enige foto's uit 1948. Met dank.
Zo moet Truus mij gekent hebben..
omdat wij thuis een broodzaak hadden, had Theo ook zijn uitbrengwijk op een carrier..
