De medische wetenschap heeft nog steeds geen doeltreffend vaccin ontwikkeld tegen de aanstekekelijkheid van de geeuw.
*************************
Dat er intelligente buitenaardse wezens bestaan wordt feilloos bewezen door het feit dat ze nog geen contact met ons hebben opgenomen.
*************************
Je zult maar een ééndagsvlieg zijn en je dag niet hebben.
*************************
Mopje van de week
Michel Bouton is voyageur in matrassen en beddegoed. Rijdend langs de E17 stopt hij rond de middag aan een wegrestaurant om een "mulletje" 't eten. Achter 't eten moet hij gelijk gewente nog ne keer naar 't toilet. Hij ziet dat er een deure bezet is en hij gaat naar 't toilet dernevens binnen. Almetnekeer hoort hij ne vent neffens hem vragen: "Hoe is 't ?" Michel verschiet want 't is nie de geweunte dat 't mannevolk tegen mekaar klapt over de W.C. deuren, maar beleefd gelijk da Michel is antwoordt hij: "Goed." Zegt dienen type geen drie seconden later: " En wat zie je ant 't doen?" Michel antwoordt hem " Euh...aan 't kakken, en gie? -- " Ja vrouwke," zegt dien anderen, " 'k ga mijn gsm afleggen want er zit hier nen onnozelare neffens mij heel den tijd in joen plekke 't antwoorden."
Voor wie alle muziek van de jukebox door elkaar hoort is hier de oplossing........ Ga naar WINDOWS MEDIAPLAYER 1. Klik op " extra " bovenaan 2. Klik op " optie's " 3. Klik op " Bestandtypen " 4. Klik op " alles selecteren " 5. klik op " toepassen + ok " Start vervolgens sprokkels opnieuw op Veel luisterplezier........ Geert. zoon van ........
Westkapelse Sprokkels
31-01-2006
Vogels in mijn tuin (7)
Velen verwarren de Heggemus nogal gemakkelijk met de gewone huismus . Er zijn nochtans voor de tuinvogelliefhebber duidelijke verschillen te zien . Naast het lange spitse snaveltje en het blauwgrijze kopje valt dit vogeltje vooral op door zijn muisachtige en laag-bij-de-grondse manier van voortbewegen . Fourageren doen ze het liefst onder hagen of struiken alwaar ze op een stiekeme manier op zoek zijn naar insekten of zaden . Ze zien er niet tegenop om afgevallen bladeren te verplaatsen in de hoop er een lekker hapje onder te vinden . Ze zijn zeer achterdochtig en bij het minste onraad zijn ze ribbedebie .In het zeer vroege voorjaar wanneer de temperatuur overdag wat stijgt , dan stijgt de heggemus mee en verlaat hij zijn schuilplaats. Het mannetje zoekt dan een hoge zangpost op in de top van bvb.een conifeer, als het maar een goed uitzicht biedt op de omgeving . Er klinkt dan een stereotiep bijna zilveren liedje . Op die manier lokt hij een wettige echtgenote en worden ze man en vrouw .... maar van echte huwelijkstrouw is er in de heggenmussenwereld nauwelijks sprake . Ze doen niets liever dan elkaar bedriegen en overspel plegen . De heggemus heeft twee tot drie legsels per jaar van 4à 5 lichtgroene eitjes . Het mannetje helpt zijn vrouwtje bij het voederen van de jongen maar steeds denkt hij dan: "zijn ze van mij... of is de buurman langs geweest ?" . Zou dit uniek zijn op aarde ? (Klik eens op het vogeltje!) Guido
Waakzaam alarmsignaal voor zwaar bedreigde dijken Angstvrij en gul onthaal voor wie de zee deed wijken Avondhuis vol polderzorgen schemerlicht voor gouden morgen
Zo broos asiel in tijd van machteloos geweld en zelf geveld in strijd toen jij ,te trotse held niet begrijpen wou de woede aan jouw rusteloze voeten
Daadkracht in storm en wind jij , luidstem van zijn schreeuwen Voor elk ontloken kind profeet van blijer eeuwen wiegend wuiven vredehanden zorgzaam wevend liefdebanden
Aandacht voor wie ook lijdt van wereldwijd gegriefden Verdriet en pijn ,afscheid van jarenrijp geliefden Zegenhand voor groeizaam graan dankbaar midden oogsten staan
Nu hoedster van mijn lege huis jij , draagster van mijn kil gemis Door woordeloze stenen ruist : als God ooit nog een -Iemand- is voel ik ,waar niemand durfde dalen mijn liefste diepten ademhalen .
De Westkapelse kerktoren: Vroeger vaarbaken -Heden welkomgids
De kerktoren van Westkapelle was een vaarbaken voor de scheepvaart in het Zwin naar de wereldhaven Damme (geen toren waarop men vuur maakte , dat is een taaie maar onjuiste legende ). De schepen van de hanzesteden in Duitsland die naar Damme kwamen moesten bij het zien van de toren van Westklapelle linksaf draaien en zo het Zwin binnenvaren . Onze toren was dus een belangrijk strategisch punt .Tijdens de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland koos Vlaanderen wat te veel voor de franse koning (hij was tenslotte hun leenheer ) . De engelsen maakten plannen om Frankrijk binnen te vallen en daarvoor wilden zij de havenstad Sluis innemen. De toren van Westkapelle werd in brand gestoken ,maar de aanval op Sluis mislukte . Admiraal Pembroke sneuvelde en werd te Sint-Anna-ter -Muiden begraven . Kort daarop richtten de Hanzesteden een dringende vraag naar de vier leden van Vlaanderen ( Gent , Ieper ,Brugge en het Brugse Vrije) om de toren te herbouwen . De torenspits van 25 m. hoog werd herbouwd op kosten van de vier leden en nog elf kleinere vlaamse steden , waaronder Bourbourg , Belle , St.-Anna -ter- Muiden en Aardenburg . De toren was afgebouwd in 1493 . In 1675 brandde deze toren opnieuw af ten gevolge van een blikseminslag . Hij werd niet meer opgebouwd . Het is dit silhouet van de toren dat men ziet op oude postkaarten van voor 1908 . Bij de restauratie van 1908 herbouwde men de toren volgens de herontdekte archiefstukken van 1405-1412 . (Deze tekst komt uit : Gidsenboek-13/09/2003 - geschreven door E.H. Jan Lavaert voor de gidsenkring van de Sint-Niklaaskerk) Na meer dan 230 jaar zonder kerktoren had Westkapelle opnieuw zijn pronkstuk .Zijn vroegere functie van vaarbaken voor het Zwin heeft de prachtige toren van Westkapelle heden ten dage omgezet in "welkomgids " voor de vele toeristen die vanuit het binnenland naar onze Oostkust komen , en bij het zien van de toren een blij vacantiegevoel krijgen ."oef... we zijn er bijna het zéé-tje wenkt ".
"Westcapelle" anno 1836 : De goeie(?) ouwe tijd - (deel 1)
Van een stokoud Westkapels vrouwtje , verblijvende in ons rustoord , kreeg ik enkele jaren geleden een zwart beduimeld notaboekje met allerlei handgeschreven hulpmiddeltjes tegen ziekten en lichamelijke kwalen . Zij had het van haar moeder die het op haar beurt van haar grootmoeder geërfd had. Het dateerde van 1836 . Voor de liefhebbers haal ik er enkele "recepten" uit zoals ze genoteerd staan in de taal en de bewoordingen van dien tijd . Ik waarschuw de gevoelige lezers want 'tis 't een en 't ander . Daar gaan we . Recept 1 : "Een edel middel voor het fleuris" : Neemt een grooten schottel versche peerdstront, laat dit koken en giet het sap door een handdoek , laat als dan dat sap wederom koken met bruine kandijsuiker en daarvan den dag door al warm van drinken . Zij zullen in zweet komen en in eenige dagen schoon genezen zijn . Recept 2 : Een goed middel om te verkloeken : Neemt Dry liters goed bier en doet daarin het volgende , 6 dorren van eijeren , 1/2 pond bruine suikers candijs , 1/2 pond fijgen in stukjes gesneden , 1 vierendeel haver . dit al te samen in een steene pulle doen ,goed toestoppen met een koordeke op de kork . Als dan die pulle in een marmijte met water zetten en op de stove zetten en dry sterke uren laten koken en als het koud geworden is goed doorgieten en goed uitduwen en in flesschen doen en 's nammiddgs te 2 ure een bierglas van drinken . Gij zult kloeker worden . (wordt vervolgd )
Een van de kleinste vogeltjes in mijn wintertuin is de Winterkoning . Eigenaardig nogal wat vogels krijgen vanuit de volksmond een verkleinwoord . Men spreekt van het roodborstje ,het meesje ..enz. Bij de winterkoning gebeurt dat zelden . De reden is niet ver te zoeken, dit klein bruin bolletje met zijn pittige oogjes is altijd druk in de weer en door zijn staartje rechop te zetten en er voortdurend mee te kwispelen tracht hij zich veel gewichtiger voor te doen dan hij inhoudelijk is ( bestaat ook bij het mensdom ).Zijn naam heeft hij te danken aan het feit dat hij zelf in het putje van de winter benevens een druk leven af en toe een luid klinkend liedje durft ten gehore brengen . Hij is nogal liefhebber van een rommelig hoekje in de tuin . Het schattig vogeltje is altijd maar op zoek tussen de takjes en loerend in de spleetjes of er toch maar geen kevertje of spinnekopje te vinden is . Om een vrouwtje te lokken maakt het mannetje verschillende nestjes (soms tot tien ) . Zo kan madam kiezen en kan meneertje er nog een tweede of derde madam bijnemen ( bestaat ook enz ... ). Zou het kunnen dat ik een beetje jaloers ben op dit klein schepseltje ? Alhoewel ik geen grote liefhebber ben van kevers en spinnen .
De 5000 ste bezoeker is binnen gekomen op mijn blog . Ongelooflijk maar waar ! Wie het is weet ik niet . Is't een vrouwe of een vent , ik ben alleszins straf content . Ik hoor vele positieve reacties en om te zeggen zoals het is , dat doet deugd aan mien herte . Ik moet wel bekennen dat er ook een paar negativisten tussen zitten die beweren :"Dat ik nog verre van een Hugo Claus of een Herman Brusselmans ben ...en het ook nooit zal worden ". God zij geloofd en bedankt wat ben ik blij . Ik zal maar in alle eenvoud en bescheidenheid voortdoen zoals ik bezig ben . De redactie van de Westkapelse Sprokkels beloofd jullie een prachtige Lente en een mooie zomer met zeer veel zon ! Kijk maar eens op de weersvooruitzichten van www.gheldof.be DANKT U !! ^ Guido Klikje
Sedert de start van mijn blog op 28/11/2005 kreeg ik tot op vandaag reeds meer dan 4800 bezoekers over de vloer . Dit is een onverhoopt succes en ik dank alle huidige en toekomstige geïnteresseerden . Om aan de vraag van enkele blog-bezoekers uit het verre binnenland ( zelf een paar buitenlanders )te voldoen , plaats ik hierbij een landkaartje van "ons Westkapelle" en omgeving . Er bestaat bij sommigen nogal wat verwarring tussen het Vlaamse en het Nederlandse Westkapelle (Zeeland) . Wist u dat er zelf in Frans-Vlaanderen een Westcappel bestaat . Zouden er nog landen zijn waar dorpen bestaan met de naam Westkapelle of iets wat erop trekt ? Laat het mij weten aub .We kunnen misschien een soort verbroedering organiseren .
Van de ere - conservator van het Zwinreservaat , Guido Burggraeve , kreeg ik enkele zeer nuttige sites i.v.m. vogels waarnemen en tellen iets waaraan hij nog zeer actief deelneemt . Voor de geïnteresseerden geef ik ze hier op een rijtje : www.trektellen.be - www.trektellen.nl - www.birdingzeeland.nl www.zwvlkoepel.be - www.mergus.be . Ik wens jullie veel lees en kijkplezier in de wondere wereld van onze gevleugelde vrienden .( klik op de gewenste site )
Er bestaat een raadseltje :Het is groen maar het wordt plotseling geel ... ra- ra wat is dat ? Antwoord :Het is een opvliegende Groenling . Dit vogeltje ter grootte van een huismus met groen jasje en gele vleugelrandjes is telkenjare als wintergast van de partij op de voedertafel in mijn tuin .Deze winter zijn er beduidend minder te zien dan andere jaren .Ik heb er nog maar een paar kunnen bewonderen .Ze zijn verzot op rozebottels waarvan ik er weinig had dit jaar , zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn ? Groenlingen zijn echte vegetariërs die maar zelden insekten eten .Ook zonnepitten lusten ze wel , het zijn slordige eters, de brokken vliegen in het rond, tot groot genoegen van de gevederde vriendjes die liever van de grond pikken . Wat is nu de verklaring van de kleur verandering bij het opvliegen ? Het gele vleugelrandje blijkt te bestaan uit felgeel gekleurde slagpennen en ook in de donkere staart zit er veel meer geel dan er op het eerste zicht te zien is . De mannetjes zijn uiteraard feller gekleurd dan de vrouwtjes .Ze maken hun nest bij voorkeur in hoge coniferen .
Deze morgen kreeg ik verheugend nieuws vanwege de rijksdienst voor pensioenen uit Brussel . Ze schijnen mij daar goed te kennen want ze spreken me aan met Geachte heer , Wij hebben de eer en het genoegen om u mede te delen dat uw wettelijk pensioen met ingang van 1 januari 2006 verhoogd is met 6,07 per maand .Onlangs kreeg ik van iemand een soort ketting mail waarin stond te lezen dat er mij in de eerst komende dagen een groot geluk te beurt zou vallen . Ik moet eerlijk toegeven dat ik geen geloof hecht aan dergelijke voorspellingen maar ik zal mijn mening hieromtrent moeten herzien . Met deze gevoelige inkomsten verhoging zulllen jullie , geachte trouwe blog bezoekers(sters) mij vanaf nu minder zien met mijn fiets tussen de landerijen en de koeien in de Westkapelse polders . Ik zal nu meer aan te treffen zijn in en rond het casino , de golfclub van het Zoute en het betere restaurant in Knokke . Sorry hoor , maar ik moet mee met mijn standing dat zullen jullie wel begrijpen denk ik . Een ding moet mij nog van het hart moest je me ooit tegen het lijf lopen mag je gerust zoals vroeger Guido zeggen hoor !! (begin niet met Guy aub )
Dorpsverhalen uit Westkapelle: De historie van de grote klok (deel 1)
Het is vandaag een koude ouderwetse winterdag ,gure noorderwind en een temperatuur die aan het vechten is tegen het nulpunt . Om kort te zijn 't is beter binnen dan buiten . Ik heb mijn houtkachel aangestoken .Neem gerust een stoel en zet u in de ronde. Ik zal jullie de historie van de grote klok van Westkapelle vertellen ,zoals ik ze gehoord heb uit de mond van onze huidige pastoor E. H. J. Lavaert. Op 19 december 1942 vaardigde de Duitse bezetter voor Noord -Frankrijk en België een verordening uit betreffende het aanmelden van alle metalen voorwerpen. In het voorjaar van 1943 verzocht de bezettende overheid om de lijst te bekomen van de klokken die zich in kerken en kapellen bevonden . De Sint - Niklaaskerk van Westkapelle bezat drie klokken namelijk de Niklaasklok uit 1791 (gewicht : 430kg.), de Mariaklok uit 1842 (gewicht:330kg.)en de Jozefklok uit 1842 (gewicht : 220kg.). De Duitse bezetter die dringend brons en koper nodig had voor oorlogsdoeleinden,loerde dus begerig naar die vele kilo's brons in onze toren . Zo ontving het kerkbestuur op 3 augustus 1943 een opeisingbrief en daarin lazen we : "Op grond van de verordening van 19 december 1942 betreffende het aanmelden van metalen voorwerpen wordt hierbij de inlevering van alle bronzen klokken aan uw kerkbestuur bevolen . Moet niet worden ingeleverd : de Laüteglocke ." De kleinste klok , de Jozefklok die gebruikt werd als oproepklok (laüteglocke) ontsnapte op die manier aan het opeisingbevel . Er volgde aan het einde van de brief nog een bedreiging aan het adres van hen die het afnemen der klokken zouden verhinderen of bemoeilijken . De Firma Vancampenhout uit Haren was belast met het afnemen van de opgeëiste klokken . De toenmalige pastoor E.H. Vanderstichele was er het hart van in dat zijn twee grootste klokken en vooral de Niklaasklok uit 1791 in de Duitse smeltovens zouden verdwijnen . Hij bedacht een plan en belegde in alle discretie een avondbijeenkomst in de pastorij . Hij nodigde enkele betrouwbare , gespierde Westkapellenaars uit om zijn plan uiteen te zetten. Het waren Stanislas Lierman ,Oscar Meseure en Maurits Seurinck. Het plan was eenvoudig : men zou de 430 kg. wegende klok onder de grond laten verdwijnen.... Enkele dagen later bij valavond werd het plan uitgevoerd . Zonder veel ruchtbaarheid liet men de zware kanjer aan een dikke streng ( heden nog te bewonderen op de laagste torenzolder ) via de speciale klokopeningen in de verschillende torenzolders langzaam met verenigde krachten naar de begane grond in het midden van het kerkschip zakken . ( wordt vervolgd ................. )
Dorpsverhalen uit Westkapelle: De historie van de grote klok (deel2)
Na de eerste fase waarin men de loodzware klok liet zakken tot op de begane grond en na het drinken van een paar stevige borrels begon men aan fase twee . Maurits Seurinck vertelde mij het verhaal . Het moeilijkste werk was het verplaatsen van de klok door de kerk , over de trede van de communiebank,( de nieuwe vloer lag er toen nog niet ) door de deuropening van de sacristie naar de buitendeur en via het achterpoortje naar de tuin van de pastoor. Dat allemaal zo stil mogelijk in de donkere nacht want van enige buitenverlichting was er toen ...en zeker in oorlogstijd helemaal geen sprake .De klok werd op houten rollen (geluiddempend) versleurd . In de kerk is er aan de trede van de communiebank nu nog een kerf te zien van toen de klok een niet voorziene beweging maakte en Oscar Meseure zijn voet er bijna onder zat . Een grote vloek zomaar in de kerk was daar het gevolg van en zelf de pastoor had hier enig begrip voor . Achter de muur van de pastoorstuin lag er in de hoek met het kaarsenkot ( later "de keirse" genoemd)een hoop tuinafval. De Niklaasklok werd daar in de grond begraven en de omwoelde aarde met takken en tuinafval bedekt . Opdracht volbracht en de drie musketiers verdwenen in het nachtelijk duister zoals ze gekomen waren .In het archief van de kerkfabriek vonden we nog de rekening van Stanislas Lierman : Stanislas Lierman : Aannemer van bouw-en betonwerken Sluissche Steenweg , Westcapelle.
Aan de Kerkfabriekke Westcapelle - Oorlog Schade 5.7.43 Voor het wegnemen van de grootte Klokke,tijdens de bezetting om te onttrekken van den vijand gedaan door : Lierman Stanislas Meseure Oscar en Seurinck Maurits . De som van Drie honderd fr. - 300.00 taks 4,5% - 0.30 _________ 300.30 Voldaan 16. 7. 1943 (handtekenig S Lierman ) De grote klok zat dus goed en wel onder de grond in de pastoorstuin . Het uur van de waarheid was echter aangebroken en de firma Vancampenhout uit Haren kwam in opdracht van de Duitse bezetter twee van de drie klokken uit de Westkapelse toren weghalen . Groot was hun verbazing toen ze slechts twee klokken aantroffen . De oberfeld -kommandant te Gent werd op de hoogte gebracht . Dit zou nog een staart krijgen ! (wordt vervolgd)
Dorpsverhalen uit Westkapelle: De historie van de grote klok (slot )
Op twee september 1943 werd de Mariaklok uit de toren gehaald en weggevoerd . Zij kreeg het nummer AI235-D080-074 en woog volgens het ontvangbewijs 330kgr. De Mariaklok was geroofd en bestemd voor de smeltovens (foto ) De Jozefklok luidde nu heel alleen voor missen ,dopen ,huwelijken en begrafenissen . Over de verdwenen grote Niklaasklok werd er in het dorp ... en zeker door de drie musketiers ...in alle talen gezwegen . Pastoor Vanderstichele had her en der grote invloed en waarschijnlijk heeft hij de bezetter een rad voor de ogen gedraaid, leugens verteld of niet thuis gegeven als ze verantwoording vroegen . Wie zal het vertellen? In elk geval was hij zowel in staat tot heldendaden als tot lelijke streken ,als 't maar in zijn kraam paste . Dat wisten de Westkapellenaars van toen maar al te goed . Meer dan twee jaar zat de grote Westkapelse klok onder de grond in de pastoorstuin . Na de oorlog moest ze echter terug naar de haar vertrouwde klokkenkamer , maar dat zagen de drie stoere helden niet echt zitten . Een loodzware klok laten zakken, dat was nog net te doen , maar datzelfde gewicht omhoog hijsen dat was een ander paar mouwen . Er werd een beroep gedaan op de gespecialiseerde firma Vandekerckhove uit Ingelmunster om deze karwei op te knappen. Volgens de rekening van 12 november 1945,die we terugvonden ,bedroeg de totale kostprijs van deze operatie 2.281 frank inbegrepen een nieuw klokzeel van 30 meter .Deze som werd later door het ministerie van Justitie als oorlogsschade aan de kerkfabriek teruggestort met de vermelding : Door het verwijderen en verbergen der klok heeft het kerkbestuur eene daad gesteld van" Zeer Groote Vaderlandschliefde " . einde citaat !!
Een van mijn favoriete vogeltjes op en rond de voedertafel in de tuin is de Pimpelmees . Het is een kleine acrobaat die als een volleerde trapezist aan kleine twijgjes en takjes kan hangen . De Pimpelmees in de volksmond het pimpeltje of het blauwkopje genoemd wordt nogal eens voor een Koolmees aanzien . Er zijn nochtans duidelijke verschillen . De Pimpelmees heeft een blauw petje op en is merkelijk kleiner dan de Koolmees die een zwart petje heeft . De zang van de Pimpelmees doet denken aan een fijn belletje of een gsm oproepsignaaltje ( ik ben er al een paar keer ingelopen ) . Dit kleine vogeltje is verzot op pindanootjes die hij behendig van het pindasnoer plukt . Meestal zoekt hij dan een rustig plaatsje in de struiken waar hij het nootje tussen de pootjes gekneld stukje voor stukje kan oppikken .Normaal is dit een insecten etertje maar tijdens de winterperiode moet hij zich bij gebrek aan zijn lievelingskost aanpassen en eten wat de pot schaft .De pimpelmees is een standvogel en komt dus het hele jaar in ons land voor . Uit het gedicht "De Meezen" van Guido Gezelle pluk ik een paar versjes : Elk , op z'n taksken, Laat z'n tonge gaan ; Elk het meezenfrakske,en 't Meezemutsken aan
Voor die 't frakske maken Eén duim, of drie kwart, Kost het van blauw laken, Met 'n lapken zwart
Momenteel telt onze dorpskom nog vier cafés of herbergen . Ooit waren dat er vele tientallen , er is een tijd geweest dat er om de 3 a'4 huizen een herberg was . Vele hadden een naam of uithangbord maar er waren ook naamloze (verdoken of zwarte) cafés . Ik ben bezig aan een soort inventaris van al die vroegere dranktempels uit een kort of lang vervlogen tijd, met soms van die fantastische mooie namen . Er is een tijd geweest dat er in ons dorp drie brouwerijen waren . Van een dorstig volkje gesproken ... de Westkapellenaren konden er weg mee en waren heinde en ver gekend als dorstige zielen .De vier nog bestaande cafés zijn : De REISDUIF - NIEUW-WESTKAPELLE- De DRIE KONINGEN en In 't DORP . Ze zijn het kloppend hart van ons dorp. Kom en proef eens de gezelligheid van een (of meerdere) Westkapelse volkscafés . Er valt altijd wat te beleven en een gekende Westkapelse spreuk zegt " Emme gin leute ..me zien toch t'hoope" of vertaald in't schoon vlams " Hebben we geen plezier .. wij zijn toch samen of bij elkaar " en dat is belangrijk in het leven.
Vooral in december en januari kan men in onze gemeente zowat dagelijks vrij grote groepen wilde ganzen zien overvliegen. Ze vliegen in prachtige V-formaties. In de volksmond spreekt men van "vriezeganzen" maar dat kunnen diverse wilde ganzensoorten zijn . Ze komen vanuit het hoge Noorden en zullen in onze polders de winter doorbrengen . De kolgans is in de Zwinpolders ongetwijfeld de meest voorkomende ganzensoort. Bij de volwassen vogels zijn vooral de witte bles aan de snavelbasis en de zwarte buikstrepen zeer typisch . Deze beide kenmerken ontbreken bij de jonge vogels. Als je de groepen ganzen grondig observeert (bvb.met een telescoop) kan je duidelijk juveniele van adulte vogels onderscheiden. Gedurende de ganse winterperiode blijven de families samen ,dat zijn dus steeds twee volwassen vogels met het aantal jongen dat ze dit jaar hebben groot gebracht .Tellingen van families met drie a vijf jongen wijzen op een uitstekend broedseizoen .Als het gemiddelde slechts een a twee jongen bedraagt spreekt men van een slecht broedseizoen .Deze soort is duidelijk kleiner dan de Rietgans, zelfs kleiner dan de Kleine Rietgans. Bovendien is de hier weliswaar niet algemeen broedende Grauwe gans heel wat groter .De in onze Zwinstreek overwinterende Kolganzen hebben hun broedgebieden in de arctische toendra's van Noord-Rusland, vooal in Siberië. Aldus hebben ze al een trekroute van vier a' zesduizend km. achter de rug voor ze hier in hun winterkwartieren zijn toegekomen. Vrijwel steeds verloopt de trekperiode van deze soort in zogenaamde etappes. Via de uitgestrekte toendra's van Noord-Rusland komen deze groepen aan in de zones rondom de Oostzee, vervolgens komen ze via Schleswig-Holstein(Noord-Duitsland) in Friesland en langs de grote rivierengebieden van Rijn ,Maas en Schelde ook in de Zwinstreek terecht. Veelal trekken enkele honderden Kolganzen nog verder tot de IJzervallei in de omgeving van het Natuurreservaat De Blankaart. Gelukkig is dat de limiet van hun overwinteringsgebied want in Frankrijk wordt er op deze prachtige vogels nog steeds erg gejaagd. De eerste groepjes komen bij ons meestal vanaf eind oktober. De aantallen nemen snel toe. De grootste aantallen worden meestal genoteerd rond half december. In de Noordwest Vlaamse polders zijn er dan veelal meer dan 20.000 exemplaren van deze soort. De terugtrek is afhankelijk van de winterse weersomstandigheden. Bij een zachte winter zijn praktisch alle ganzen reeds vertrokken tegen half februari. Bij streng winterweer wordt dat half maart. Ze foerageren hoofdzakelijk op grasland .Een belangrijk gebied zijn de mooie weiden die gelegen zijn bij de bekende geklasseerde terp "Ten Doele" langs de Koolkerkse Steenweg. Het is toch onvoorstelbaar dat deze prachtige wilde ganzen die we hier nu kunnen zien in juni broeden in Siberië. Het is een mooie vorm van natuurbeleving om te genieten van deze schitterende V-formaties.Mijn oprechte dank aan Guido Burggraeve Ere-Conservator Natuurreservaat Het Zwin auteur van deze bijdrage .
Volgens mijn kleinkind Julietje (18 maanden oud) ben ik niet haar opa maar haar "abba" . De waarheid komt uit een kindermond zegt het spreekwoord . Ik voel mij uiteraard zeer vereerd nu ik tot de groep ABBA behoor ( ik sta op de platenhoes achteraan rechts ) . Ik heb al altijd een boontje gehad voor de muziek van ABBA en vooral de blonde Agnetha Fältshog kan mij wel bekoren . Langs deze weg nodig ik haar uit (moest ze toevallig eens in de streek zijn) naar Westkapelle . Wie weet kijkt ze niet af en toe eens naar mijn blog. Moest Agnetha ooit Westkapelle aandoen dan zal ik jullie zeker op de hoogte brengen van dit heuglijke feit .
Al sedert enkele dagen zie ik een voor mij onbekende vogelsoort op en rond de voedertafel in mijn tuin . Na navraag bij een bekende Westkapelse vogelkenner blijkt het om de zwarte mees (zie foto) te gaan . Dit vogeltje lijkt een beetje op de koolmees maar mist de gele kleuren op de buik .Het is uitzonderlijk dat deze soort in een achtertuin aan te treffen is gezien ze zich het best thuis voelt in naaldboombossen . Dit najaar is er een invasie van zwarte meesjes komende uit de Scandinavische landen aldus mijn woordvoerder .Het is een schattig klein vogeltje zwartkleurig met een lange witte nekvlek en een soort beatlekopje. Merkwaardig aan dit vogeltje is het feit dat het zijn nestje maakt onder de grond tussen de boomwortels .Naast de koolmees , de pimpelmees en de staartmees is dit de vierde mezensoort die mijn tuin aandoet . In een volgende bijdrage over vogels in mijn tuin zal ik een overzicht geven van de vele soorten die ik als welkome gasten mag begroeten en waar ik veel plezier aan beleef moeder natuur ter ere . Ps : Klik eens op het vogeltje !!
Het prachtig beeld "De boom van Damiaan " gemaakt door beeldhouwer Omer Gielliet , Ere Pastoor in Breskens stond naar aanleiding van Open Monumentendag van eind augustus tot begin november 2005 opgesteld voor onze kerk (zie foto ) .Het is gehouwen uit een inlandse eik , is 3m.80 hoog en weegt 2 ton De boom verteld het levensverhaal van deze tot Grootste Belg uitgeroepen Vlaamse boerenzoon uit Tremeloo . Na zijn kort verblijf in onze gemeente is pater Damiaan vertrokken naar zijn vaste standplaats in Kortrijk waar hij opgesteld staat voor de parochiekerk van de Zalige Damiaan . Het was voor ons een hele eer om deze grote weldoener voor de mensheid als gast bij ons in Westkapelle te hebben . Onze dank gaat naar de firma Erik Gheleyns www.gheleyns.be het vervoer van dit pronkstuk . PS. Klik op de foto en verneem alles over pater Damiaan. Guido Gheldof
Hiermee zet ik mijn eerste stapjes in een voor mij totaal nieuwe wereld . Mijn dank gaat eerst en vooral naar de webmaster van seniorennet die het voor mij mogelijk heeft gemaakt om deze wondere wereld te mogen ontdekken en binnen te treden.... en dat in mijn "ouden" dag . Een tijd geleden bazuinde ik nog rond ."Wat ..een computer ? komt er bij mij nooit in , daar ben ik te oud voor " . Ootmoedig moet ik bekennen dat ik totaal verkeerd zat want dank zij mijn zoon ,vrienden en kennissen heb ik, met hun hulp,de stap gezet en zie eens waar ik nu al sta ik heb al een eigen website. Hopelijk slaag ik erin om er een aantrekkelijke site van te maken tot meerdere eer en glorie van mijn geliefd polderdorp WESTKAPELLE waar het goed is om te wonen en van een welverdiend rustpensioen(tje) te genieten . In de toekomst zul je hier kunnen meeleven met vreugde en verdriet vanuit een dorpsgemeenschap die kan bogen op een boeiend en rijk verleden , een aanpassen aan de moderne tijd en een inspanning doet om nog een beetje eigenheid te behouden rond de eeuwenoude Sint-Niklaaskerk .
Dit is een muzikale "Musknijnhoorn". Een bijna uitgestorven Westkapels nachtdier opgemerkt door een in de vroege ochtenduurtjes huiswaartskerende dorpsgenoot. Hoogstwaarschijnlijk betreft het hier een reïncarnatie van FUTTEL een vroegere alomgekende handelaar in konijnenvellen die op een rare manier aan zijn einde is gekomen. (Later meer hierover) !
Wil je hieronder uw link ? laat het mij weten via email mij
Het is vandaag een koude ouderwetse winterdag ,gure noorderwind en een temperatuur die aan het vechten is tegen het nulpunt . Om kort te zijn 't is beter binnen dan buiten . Ik heb mijn houtkachel aangestoken .Neem gerust een stoel en zet u in de ronde. Ik zal jullie de historie van de grote klok van Westkapelle vertellen ,zoals ik ze gehoord heb uit de mond van onze huidige pastoor E. H. J. Lavaert.
Momenteel telt onze dorpskom nog vier cafés of herbergen . Ooit waren dat er vele tientallen , er is een tijd geweest dat er om de 3 a'4 huizen een herberg was . Vele hadden een naam of uithangbord maar er waren ook naamloze (verdoken of zwarte) cafés . Ik ben bezig aan een soort inventaris van al die vroegere dranktempels uit een kort of lang vervlogen tijd, met soms van die fantastische mooie namen . Er is een tijd geweest dat er in ons dorp drie brouwerijen waren . Van een dorstig volkje gesproken ... de Westkapellenaren konden er weg mee en waren heinde en ver gekend als dorstige zielen .De vier nog bestaande cafés zijn : De REISDUIF - NIEUW-WESTKAPELLE- De DRIE KONINGEN en In 't DORP . Ze zijn het kloppend hart van ons dorp. Kom en proef eens de gezelligheid van een (of meerdere) Westkapelse volkscafés . Er valt altijd wat te beleven en een gekende Westkapelse spreuk zegt " Emme gin leute ..me zien toch t'hoope" of vertaald in't schoon vlams " Hebben we geen plezier .. wij zijn toch samen of bij elkaar " en dat is belangrijk in het leven.
Vooral in december en januari kan men in onze gemeente zowat dagelijks vrij grote groepen wilde ganzen zien overvliegen. Ze vliegen in prachtige V-formaties. In de volksmond spreekt men van "vriezeganzen" maar dat kunnen diverse wilde ganzensoorten zijn . Ze komen vanuit het hoge Noorden en zullen in onze polders de winter doorbrengen .
Volgens mijn kleinkind Julietje (18 maanden oud) ben ik niet haar opa maar haar "abba" . De waarheid komt uit een kindermond zegt het spreekwoord . Ik voel mij uiteraard zeer vereerd nu ik tot de groep ABBA behoor ( ik sta op de platenhoes achteraan rechts ) . Ik heb al altijd een boontje gehad voor de muziek van ABBA en vooral de blonde Agnetha Fältshog kan mij wel bekoren . Langs deze weg nodig ik haar uit (moest ze toevallig eens in de streek zijn) naar Westkapelle . Wie weet kijkt ze niet af en toe eens naar mijn blog. Moest Agnetha ooit Westkapelle aandoen dan zal ik jullie zeker op de hoogte brengen van dit heuglijke feit .
