Dichters : breekbare lieden, observators van het leven en de tijd maar hopelijk toch geen trendsetters.  Op minder dan 10 maanden tijd maakten 3 Nederlandse dichters - allen vijftigers - een eind aan hun leven.  Een overzicht.
Bron : Wikipedia

1. Robert Gabor Charles (Rogi) Wieg

(Delft, 21 augustus 1962 – Amsterdam, 15 juli 2015)

was een Nederlands schrijver, dichter, beeldend kunstenaar en muzikant.
Zijn ouders vluchtten in 1956 uit Hongarije. Zij vestigden zich een jaar later in Nederland.
Wieg kreeg tijdens zijn jeugd een klassieke muzikale opleiding, maar koos op zestienjarige leeftijd voor de bluesmuziek en het Nederlandse chanson. Hij werkte onder meer voor Liesbeth List. Wieg was redacteur van de literaire bladen Tirade en Maatstaf. Hij was tussen 1986 en 1999 als poëziecriticus verbonden aan Het Parool. In 1999 begon Wieg met schilderen en tekenen. Als beeldend kunstenaar was hij autodidact. Samen met Mari Alföldy vertaalde Wieg poëzie uit het Hongaars.
Zijn leven werd getekend door ernstige depressies. Hij werd regelmatig opgenomen in psychiatrische ziekenhuizen, onderging elektroshocktherapie en deed driemaal een poging tot zelfmoord.
Wieg trouwde op 29 december 2014 met beeldend kunstenares Abys Kovács, die de gedichtenbundel Khazarenbloed illustreerde.
Wieg overleed op 15 juli 2015 op 52-jarige leeftijd. Hij had gekozen voor euthanasie wegens ondraaglijk psychisch en lichamelijk lijden.

I WANT TO TALK ABOUT YOU
God, geef mij nog een laatste
gedicht. In Uw metaforen beveel
ik mijn lichaam en geest.
Laat mijn dood een bloemlezing
zijn van iemand en iets. God,
maak van mijn pijn een bloementrompet
en maak van mij een vuurzee van water.
Zo zal ik niet sterven, maar ga ik
alleen een beetje dood. In mijn
ruggenmerg strooit U confetti
en daaruit zullen vleugels groeien.
Zo zal ik gezelschap voor U zijn
en U vliegensvlug voorlezen uit
oude boeken. Mijn God, ik zal
U niet verlaten.
[Amsterdam, 16 mei 2015]

2. Johannes Jacobus Willebrordus (Joost) Zwagerman
(Alkmaar, 18 november 1963 – Haarlem, 8 september 2015)
was een Nederlands schrijver, dichter, essayist en columnist.
Zwagerman was het kind van ouders die in het onderwijs werkzaam waren. Als dertienjarige was hij al met teksten bezig en maakte hij een handgeschreven en geïllustreerd tijdschriftje, de Zwagergids. Dit stelde hij samen uit teksten en foto's die hij uit de VARAgids haalde en vervolgens naar zijn eigen ideeën bewerkte.
Zwagerman ging naar de Rijksscholengemeenschap Noord-Kennemerland in Alkmaar. Na afronding daarvan ging hij naar de Pedagogische Academie. Hij studeerde ook nog Nederlandse taal- en letterkunde, maar stopte daar voortijdig mee. In zijn studententijd schreef hij al diverse artikelen. Na zijn studie volgde hij een cursus creatief schrijven bij Oek de Jong.
Joost Zwagerman trouwde met een jeugdvriendin met wie hij drie kinderen kreeg. Hij woonde vanaf 1984 in Amsterdam en vanaf december 2012 in Haarlem.
Zwagerman leed aan een auto-immuunziekte, de ziekte van Bechterew, en aan depressies.
Opmerkelijk: in 2005 publiceerde Zwagerman Door eigen hand, een boek over zelfdoding. De schrijver was gefascineerd door het thema omdat zowel zijn vader als zijn beste vriend een zelfdodingspoging overleefden. In zijn thuisland zette hij zich ook in voor de preventie van zelfdoding.
Op 8 september 2015 maakte zijn uitgeverij De Arbeiderspers bekend dat Zwagerman op 51-jarige leeftijd in zijn woonplaats Haarlem een eind aan zijn leven had gemaakt.

Dood

God die eenzaam is.
Zichzelf verafschuwt.
In een impuls zelfmoord pleegt.
Omdat hij zijn aanstaande
schepping vreest.

God, in één keer dood door eigen hand.
Dat moet de oerknal zijn geweest.

3. Wim Brands
(Brummen, 29 maart 1959 – Amsterdam, 4 april 2016)
was een Nederlands dichter, journalist en presentator. Brands was werkzaam voor de Nederlandse omroep VPRO vanaf 1987. Hij was een van de bedenkers en presentatoren van het radioprogramma De Avonden. Hij was het bekendst als presentator van het televisieprogramma Boeken. Een programma in vergelijkbare vorm op Radio 1 was Brands met boeken, eveneens onder zijn leiding.
Brands maakte zijn debuut als dichter in 1978 op 19-jarige leeftijd in het Hollands Maandblad van K.L. Poll. Zijn werk verscheen in literaire tijdschriften en hij publiceerde de dichtbundels Inslag (1985), Koningen, de gehavende (1990), Zwemmen in de nacht (1995), In de metro (1997), De schoenen van de buurman (1999), Ruimtevaart (2005), Neem me mee, zei de hond (2010) en 's Middags zwem ik in de Noordzee (2014). Op 26 januari 2012 verscheen bij Compaan Uitgevers zijn bloemlezing De vijftig beste gedichten van Wim Brands.
Brands werkte als journalist voor het Leidsch Dagblad en Vrij Nederland. Vanaf september 2012 verzorgde hij, na Marcel Möring en Pieter Steinz, voor Donner in Rotterdam het boekenprogramma Brands in Donner.
Op 4 april 2016 maakte Brands op 57-jarige leeftijd een einde aan zijn leven. Hij leed sinds kort aan een depressie.

In de eerste nacht nadat ik had
gehoord dat hij ziek was
schrok ik wakker.

Het waaide buiten. Het waait, zei
jij, die nog geen oog dicht had
gedaan, en je glimlachte.

Ik begreep het pas later.

Wat er ook is, het zal de natuur
een zorg zijn.

Het waait, het waaide – buiten klonk
de troost van de onverschilligheid.
uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee', 2014.

Wim Brands (1959-2016)