het laatste kruispunt Klik op het bovenste item van de inhoudstafel en de inhoud van de blog keert zich.
11-01-2016
alleen zijn
Alleen thuis zijn is me nooit echt goed bevallen. Alleen met de kinderen was leuk maar dat is niet alleen zijn. Wij amuseerden ons best tot papa een maaltijd klaar maakte die hen niet beviel. De gemaakte onortodoxe spijzen combinatie beviel hen niet. Wat ik had klaar gemaakt, is uit mijn geheugen gewist. Wat ik wel weet is dat ik vlug een doos abrikozen heb open geschroefd. Ik heb dit dan ook maar één keer gewaagd. Bij alle volgende keren liet ik hen mee bepalen wat we zouden eten.
Dit ene voorval heeft wel definitief mijn naam als kok een slechte faam bezord. Kinderen overdrijven graag. Ik weet van mezelf dat ik goed mijn plan kan trekken in de keuken. Nu hoef ik nooit meer te koken en als Let een paar dagen niet thuis is, staat alles klaar in de koelkast. Opwarmen is ruim voldoende en hoogstens een vegetarische burger bakken. Ik heb immers een zorgende vrouw. Let is een zeer goede kok die ons elke middag een eenvoudige feestmaaltijd (een smaakfeest) bezorgd.
Nu ben ik graag alleen, meestal in de complete stilte en hier in Stalhille is het overwegend stil. Na de middag val ik even in slaap en vanaf 8u s' avonds kan ik ook plots indommelen. Dan schiet ik wakker, een gat in de nacht en ga naar boven rustig verder slapen. Als ik muziek op zet dan is het klasiek. Onze radiopost is Klara. De laatste tijd kijk ik overdag eens graag naar een opgenomen film. Drama heeft mijn voorkeur maar zo af en toe mag een romantisch film zoals 'Pride en prejudice' en een familiefilm ook wel. Soms kan een western mij ook bekoren. Films kijken en lezen, is allemaal in vlagen. Een boeiend boek lees je toch in een trek uit!