het laatste kruispunt Klik op het bovenste item van de inhoudstafel en de inhoud van de blog keert zich.
02-11-2016
november
November en zo plots ineens minstens 5° minder warm. Het is niet de eerste keer dat de weerscheiding bij het begin van een nieuwe maand ligt. Zo heb je hier soms het om de andere dag mooi en slecht weer. Dat zijn bekende weer patronen. In Congo is het regen seizoen begonnen of het zal niet lang meer duren. Het was een mooie zomer en nazomer en dat is ook wel uitzonderlijk. Al was oktober aan de koude toch zonnige kant.Vandaag mochten we ons verwachten aan regenvlagen maar die zijn uitgebleven. Slecht enkele spetters waren ons deel. Ik zou in de tuin werken maar mijn rug stak er een stokje voor. Ik heb mijn broer een boom laten omzagen die in de kroon van onze reuze linde groeide. Met het koude weer laten we deze nacht de spaarkachels opladen. We verwarmen in de tussenseizoen met de houtkachel. Als je de regering, of is het een andere instantie, zouden moeten geloven, dan mogen we niet meer met hout verwarmen. Ze spreken over een open haard maar een houtkachel zowel als een paletkachel verwarmen toch ook met hout. Is daar dan een verschil in?
Het is verdorie een tijdje geleden. Ja minstens 3 jaar dat ik me nog volop heb gegeven aan het schilderen. Nu is het weer zover dat ik goesting in overvloed heb. En ik zal het grote paneel van 2,5 m op 1,25m voor Kleur in Stalhille eerst afwerken. Voor mij is schilderen kleur en ik wil eens afwijken van de kleuren die mijn voorkeur hebben. Ik wil eens tegen draad zijn. Ook wil ik wat meer mengen. Ik ben zelfs naar de winkel geweest om materiaal te halen voor olieverf. Ik schrok nog niet weinig van de prijzen. 100 euro en ik kreeg 2 paletmesjes, 1 tamelijk kleine verfborstel, 1kg Gesso en een 1/2 liter lijnzaadolie. Reeds enkele weken probeer ik opnieuw in gang te komen. Het lukte niet echt maar nu kan het een doorbraak zijn. Ik voel het nu reeds opnieuw kriebelen en dat is lang geleden. Ik hoop dat het schilderen mij redt van te vlug oud worden. Eerst ga ik het paneel voor kleur in Stalhille helemaal afwerken. Hiervoor gebruik ik acrylverf. Tegen dan zal ik alle benodigdheden samen geraapt hebben om terug met olieverf te schilderen. Het is hier de gewoonte dat je een klein cadotje krijgt met je verjaardag. Aan al diegenen die vroegen aan Colette waarmee ze me plezier konden doen operde ze ...wat drinkgeld! Op mijn verjaardag zelf was er reeds een afwijking met een boekenbon. Daardoor moest ik 2 keer naar Brugge omdat ik verstrooid was die eerste dag.
verstrooid en een grote stommiteit zonder gevolgen
Ik weet niet wat ik had maar in Brugge, aan de achterkant van het station reed ik het rond punt op naar links. Let schreeuwde moord en brand en ik had de reflex om direct links af te slaan terug op de goede terugweg. Er waren geen tegenliggers en de radio stond aan. Enkele seconden en het was over. Ik schrok van mezelf. Zoiets heb ik nog nooit gedaan. Dus zal ik voortaan beter moeten opletten en liefst de radio uit laten. We waren op weg om te gaan eten met Gerard en Raymonda voor mijn verjaardag. Toen ik ter plaatse uitstapte zakte ik even door mijn knieën. Meer valt er niet over te vertellen.
