Een hele tijd was ik afwezig op de blog en daar is natuurlijk een reden of zijn er meer redenen !

Ik was ziek gedurende drie maanden en toch kwam ik op de blog.
In de herstelperiode brak de tijd aan van veel tuinwerk en verstomde de blog.
Eerst was het enkel mijn broer die er elke week er een dag in vloog en geleidelijk aan deed ik ook mijn deeltje dat groeide naar deel.

De afsluiting rond de vijver was aan een opknapbeurt toe.
Ook hier deed mijn broer het meeste werk.
Geleidelijk aan moest er geplant en gezaaid worden.
Mijn broer leverde schitterend werk af in de tuin, vooral zijn spitwerk mocht er dit jaar zijn.
Hij overtrof werkelijk zich zelf.

Het was een uiterst late lente met eind april zo goed als geen vers groen.
Maar mei nam een ongelooflijke start met als warmte begin hemelvaart, en de week er op meer zomer dan lente.
Het pinksterweekend daarentegen,was een echte koude tegenvaller met maximum 12°.
We waren tot 25° gewoon verwend geweest.

Gelukkig bleef, hier bij ons tegenaan de zee de zon niet weg maar de noordenwind blies alle illusie stuk. Gelukkig staat nu de natuur volop in het groen.
Nu klimmen we terug op naar een voor half mei aanvaardbare 17°.

Witte bloei op een gevarieerd achtergrond van groen.

De bomen met zon overgoten en het mos in al zijn pracht, een schaduwgod.

Het groen en de tere bloei...de lente is volop terug.

En, als het ware bij wonder was ik genezen door de zon.
De pinsterkou heb ik met glans doorstaan.
Er is veel werk en ik doe mijn best.
Soms leg ik de lat te hoog en moet ik een dagje genoodzaakt lui zijn.
Het voelt zo aan maar is het niet want het is noodzaak. Ik ben tenslotte 78 jaar.