Maria verschijnt en spreekt tot Mirjana, Medjugorje, 2 september 2010
Boodschap aan Mirjana op 2 september
De Verschijning van Onze-Lieve-Vrouw aan Mirjana Soldo vond plaats bij het Blauwe Kruis aan de voet van de Verschijningsberg.
Duizenden pelgrims uit de hele wereld woonden de Verschijning bij. Gewikkeld in dekens brachten velen van hen de ijskoude nacht door op de heuvel, wachtend op de komst van Maria.
Vanaf 5u in de ochtend begon men de Rozenkrans te bidden, litaniën en andere liederen te zingen.
Rond 8u30 kwam Mirjana aan. Onze-Lieve-Vrouw verscheen kortelings daarop, zo rond 8u40. De Verschijning duurde 6 minuten.
Onze-Lieve-Vrouw gaf de volgende boodschap aan Mirjana:
"Lieve kinderen! Ik sta aan uw zijde omdat ik verlang u te helpen in het overwinnen van de bekoringen die je tegenkomt in deze tijd van zuivering. Mijn kinderen, één van die bekoringen is om geen vergeving te schenken en om geen vergiffenis te vragen. Elke zonde beledigt de Liefde en verwijdert u ervan - en Liefde is mijn Zoon. Daarom, mijn kinderen, als je ernaar verlangt met me mee te gaan op weg naar de vrede van Gods liefde, moet je leren om te vergeven en vergeving te vragen.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
26-08-2010
Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 augustus 2010
Geprezen zijn Jezus en Maria !
15 augustus 2010
Dierbare kinderen van Medjugorje,
1 - Op 2 augustus 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een ontelbaar aantal jongeren. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door: Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op om samen met mij te beginnen, het Rijk der Hemelen in jullie harten op te bouwen, en om achter je te laten hetgeen waaraan je persoonlijk gehecht bent, en - geleid door het voorbeeld van mijn Zoon te denken aan de dingen van God. Wat verlangt Hij van jullie? Sta Satan niet toe, voor jullie de wegen van het aardse geluk te openen, wegen zonder mijn Zoon. Mijn kinderen, ze zijn vals en duren kort. Mijn Zoon bestaat. Ik bied jullie het eeuwig geluk, de vrede en de eenheid met mijn Zoon, met God; ik bied jullie het Koninkrijk van God. Ik dank jullie.
2 Het jongerenfestival, dat begin augustus plaatsvond, was mooier dan ooit. De gastsprekers waren goed gekozen. De inhoud van hun toespraken was van hoge kwaliteit en goed afgestemd op de jongeren. Vele jongeren zijn vertrokken met het voornemen om hun ervaringen te delen met hun vrienden, gewapend met de DVDs van het festival, om die samen met anderen te kunnen bekijken. Op deze manier zal de genade zich op grote schaal over de wereld verspreiden. Op een van de avonden van het festival waren er 550 priesters uit meer dan 80 verschillende landen die de H. Mis concelebreerden Zonder hen mee te tellen die op dat moment biecht hoorden. Wat een mooie aanblik van de levende Kerk.
Dit komt goed overeen met het profetisch visioen dat Zuster Briège McKenna in 1984 had in de St. Jacobuskerk, toen ze voor het eerst naar Medjugorje kwam: Ze zag toen een bron van levend water uit het altaar ontspringen, en een heleboel jongeren, die met de palm van hun handen van dit water schepten om zich ermee te lessen. Daarna zag ze hen terug naar huis gaan en hun vrienden uitnodigen om ook te komen drinken aan deze wonderbaarlijke bron. Zo vermenigvuldigden de jongeren zich met duizenden en Zr. Briège zag hen gretig drinken van dit water en zag hen erdoor herleven. Dit visioen is nu volop werkelijkheid. Dank u, Pater Slavko, dat u dit Festival bent begonnen en dat u in de moeilijke uren van de oorlog hebt volhard, toen er maar een handvol jongeren aanwezig was, die bij wijze van spreken nog geen twee banken in beslag namen bij de rotonde (altaar buiten de kerk). De Gospa heeft haar plan met de jongeren, en Medjugorje is voor hen een centrum geworden van bekering en innerlijke genezing.
3 Een verassing in de biechtstoel. Begin mei 2010 kwam een Italiaanse familie in Medjugorje aan in diepe nood. Op geestelijk vlak hadden ze geen vrede en op lichamelijk vlak droegen ze een zwaar kruis: Niet alleen hun kindje van 5 was geheel doof vanaf de geboorte, maar hun zoon van 8, Antonio, leed aan epilepsie. Zijn aanvallen werden met de dag erger en ze kwamen steeds sneller achter elkaar. Zijn ouders konden het niet meer aan om hem zo te zien lijden. Op een avond waren ze met andere pelgrims op de verschijningsberg, waar ze met Ivan de rozenkrans baden onder de sterrenhemel, terwijl ze wachtten op de komst van de H. Maagd. Ze hebben toen alles in haar moederlijke handen gelegd. Heel hun hoop hadden ze tijdens deze bedevaart gericht op een krachtige hemelse interventie. De dag erna vertelde de vader aan de verantwoordelijke van de groep over de pijnlijke situatie waarin zijn gezin verkeerde. Hij verwachtte van hem een woord van troost, maar deze zei hem enkel : Ga biechten . Alhoewel de vader wat verrast was door dit antwoord dat nogal kortaf was, begon hij toch aan zijn gewetensonderzoek. Inderdaad, hij leefde in zonde en had al sinds jaren niet meer gebiecht. Omdat hij in dit woord van de reisleider een uitnodiging zag om zijn leven in orde te brengen ten overstaan van God, besloot hij een goede biecht te gaan spreken met als doel om in alle oprechtheid afstand te doen van zijn zonden.
Tot ieders verbazing, had Antonio (die van deze biecht niets af wist) opeens geen aanvallen meer. Sindsdien heeft hij er geen enkele meer gehad. Het meisje van 5 begon na de terugkeer van de bedevaart te praten en uitte voor het eerst verstaanbare woorden Deze vader besluit zijn mooie getuigenis met de volgende conclusie: Ik ben veranderd. Mijn vrouw en ikzelf kijken met andere ogen naar het leven. Het is voor mij een grote troost dat ik mijn zuiverheid heb teruggevonden en ook het optimisme van mijn vrouw. Sinds deze biecht in Medjugorje kan ik met mijn handen de weldaden aanraken van een leven dat beleefd wordt in het licht van God. Ja, de heilige Maagd weet waarom ze ons vraagt om maandelijks te biechten. Ze zegt hierover: Als er zonde is, is er geen vrede. De maandelijkse biecht zal een geneesmiddel zijn voor de Westerse Kerk. (1982) Ik verlang jullie allen te leiden naar mijn Zoon, jullie Verlosser. Jullie zijn er je niet van bewust dat jullie zonder Hem geen vreugde, geen vrede, geen toekomst, geen eeuwig leven hebben. (25 juli 2010) Ik vraag jullie: kijk oprecht in je hart en vraag je af hoeveel je van Hem houdt. Komt Hij op de laatste plaats? Hoe vaak heb je hem,tussen allerlei materiële noden, verloochend en vergeten? Mijn kinderen, stel jezelf niet teleur door te geloven in wereldse dingen. Denk aan je ziel, die belangrijker is dan het lichaam, en zuiver die. Aanroep de Vader, Hij wacht op jullie. Kom terug naar Hem. (2 november 2009)
4 De te volgen weg. Enkele dagen geleden kwam er een vrouw naar Medjugorje. Ze was heel erg aangedaan en opstandig. Ze vertelde me de gebeurtenissen van haar leven, die echt een hele reeks hachelijke situaties inhielden en heel wat moeilijk te overkomen lijden. Een echte zak vol onontwarbare knopen. Deze vrouw was al meerdere keren naar Medjugorje gekomen. Ik vroeg haar dan ook of ze de belangrijkste boodschappen, die de heilige Maagd ons hier geeft, goed beleefde. - Bid u elke dag ? Ùùùùùh niet elke dag, soms. - Bent u consequent in het vasten, dat zo een krachtig middel is om het kwaad te overwinnen en de oorlogen in ons hart te beletten ? Nee, ik wilde er wel aan beginnen, maar als het moment daar is kan ik het niet en dan vast ik dus niet. - Gaat u regelmatig biechten ? Ik heb al sinds jaren niet meer gebiecht. - Leest u elk dag enkele verzen uit de Bijbel ? Ja, dat doe ik wel, maar niet dagelijks. - Gaat u naar de H. Mis, op zijn minst elke zondag ? Bijna alle zondagen.
Wat kon ik haar antwoorden ? Hoe kon ik haar op doeltreffende wijze helpen ? Ik wilde haar niet laten vertrekken met enkel wat zoete woordjes. Dus zei ik het volgende tegen haar: De Gospa zal u op krachtig wijze helpen, ze houdt oneindig veel van u en ze wilt dat u gelukkig bent. Wees niet bang, ze heeft een plan van vrede voor u. Ze kan het echter niet verwezenlijken als u, van uw kant, de middelen niet aanwendt, die ze u aanreikt. Het is voor u dat Ze naar Medjugorje komt. Wel, doe uw best om goed te leven wat Ze zegt, en u zult heel spoedig veranderingen zien. Doe uw deel, Zij zal het hare doen. Kom niet terug naar Medjugorje, zonder deze eenvoudige boodschappen te hebben beleefd. U kunt nog honderden keren komen, maar als u alleen maar naar de boodschappen luistert zonder ze te leven, dan zullen de zaken nooit veranderen.
Ze heeft deze aanmoediging God zij dank - goed en zelfs met dankbaarheid aanvaard. Laten we voor haar bidden en voor al degenen, die nog twijfelen om deze concrete stap van bekering te zetten.
Lieve Gospa, wat is het goed om een Moeder te hebben, zoals u. Ook vandaag willen we uw hand nemen om ons door U te laten leiden, U, die zo goed Gods unieke plan kent voor ieder van ons.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
15-08-2010
Video
De video over de verschijningen van Onze Lieve Vrouw in Medjugorje, aan Mirjana op 2 augustus ll.
Zoals men kan merken is Mirjana zeer onder de indruk. Mirjana is één van de zieners die alle 10 de geheimen ontving. In een intervieuw zegde ze dat Maria haar in en door de verschijningen helpt om dit te kunnen dragen.
Mirjana is ook diegene die de geheimen aan de wereld zal mededelen als de tijd gekomen is. Zij zal dat doen door bemiddeling van een priester, die ze daarvoor heeft uitverkoren. Deze priester verblijft in de nabijheid van Medjugorje, en zal zijn taak aanvatten als de tijd gekomen is.
Eén week voor het plaats vinden van het (de) geheim(en) zullen die door deze priester bekend gemaakt worden.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
15 augustus - feest van Maria ten Hemelopneming
In het openingswoord van de Eucharistieviering van vandaag konden wij lezen:
" Wij vieren vandaag de tenhemelopneming van Maria. De Moeder van de Heer Jezus deelt in Zijn leven, in Zijn voltooiing. Ze is bij God, bij haar Zoon, onze toekomst is zij reeds binnengegaan.
Wij die nog onderweg zijn, verheugen ons hier om haar, de gezegende onder de vrouwen, in wie alle beloften vervuld zijn."
Aan alle Maria's een zalige feestdag, aan alle moeders een fijne moederkensdag, aan iedereen een zalige hoogdag.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
Boodschap van 25 juli
25 juli 2010 Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen, opnieuw vraag Ik u om Mij met vreugde te volgen.
Ik wens u allen te leiden naar Mijn Zoon, uw Redder. U bent er zich niet van bewust dat u zonder Hem geen vreugde en vrede, noch een toekomst of het eeuwige leven kan hebben.
Maak daarom, kleine kinderen, goed gebruik van deze tijd van vreugdevol gebed en overgave.
Dank om aan mijn oproep gevolg te hebben gegeven."
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
09-07-2010
Boodschap van 2 juli aan Mirjana
2 juli 2010
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, Mijn Moederlijke oproep die Ik vandaag tot u richt, is een oproep van waarheid en leven. Mijn Zoon, die het Leven is, houdt van u en kent u in de waarheid. Om uzelf te kennen en lief te hebben, moet u Mijn Zoon leren kennen en om anderen te leren kennen en liefhebben, moet u Mijn Zoon zien in hen.
Daarom, bid, bid, Mijn kinderen opdat u dit zou begrijpen en uzelf overgeven met een geest die vrij is.
Wees volledig veranderd en op deze wijze zult u het Koninkrijk van de Hemel in uw harten op aarde hebben. Dank u!"
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
26-06-2010
Boodschappen van Maria
25 juni 2010 29ste verjaardag van de verschijningen
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen! Met vreugde, Ik vraag u om al Mijn boodschappen te beleven met vreugde. Enkel op deze wijze, kleine kinderen, zult u dichter bij Mijn Zoon kunnen zijn. Ik wens u enkel tot Hem te leiden en in Hem zult u de ware vreugde en vrede van uw hart vinden. Ik zegen u allen en Ik hou van u met een onmetelijke liefde. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Jaarlijkse boodschap aan Ivanka Ivankovic:
Ivanka kreeg haar laatste dagelijke verschijning op 7 mei 1985. Daarna ziet Ivanka Onze Lieve Vrouw nog één keer per jaar, op de verjaardag van de Verschijningen:
De verschijning, die zes minuten duurde, gebeurde bij Ivanka thuis. Enkel de familieleden van Ivanka waren aanwezig. Na de verschijning zei Ivanka: "Onze Lieve Vrouw sprak mij over het vijfde geheim en op het einde zei ze: "Lieve kinderen, ontvang Mijn moederlijke zegen."
Deze avond is er ook nog de verschijning aan Ivans gebedsgroep. Als hiervan verslag wordt uitgebracht zal dit tijdens het weekend hier worden aangevuld.
Niet enkel in Medjugorje verschijnt Maria, Koningin van de Vrede dagelijks, maar het gebeurt ook elders in de wereld. Met name in Brazilië in Anguera, aan een man, Pedro Regis.
Hij was nog student toen de verschijningen in 1987 begonnen. Ook hier verschijnt Onze Lieve Vrouw als "Koningin van de vrede".
God spreekt tot ons langs de Moeder van Zijn Zoon, de Heilige Maagd Maria. De boodschappen zijn de laatste tijd zeer indringend geworden en hebben te maken met de tijd waarin wij nu leven en die voor ons ligt, de nabije toekomst.
Altijd opnieuw spoort Maria ons aan om ons te bekeren, om terug te keren naar God, onze Schepper en liefhebbende en Barmhartige Vader, door berouw, gebed, boete en verzoening, met God en met elkaar.
Alleen God kan ons redden, zowel naar ziel als naar lichaam. Alleen God kan onze wereld 'deze aarde' redden. De mensheid is daar niet meer toe in staat, wij hebben het te ver laten komen. Wij hebben haar op vele manieren misbruikt, geweld aan gedaan. Denk maar aan de rampen die de laatste maanden de aarde hebben geteisterd, en waarvan vele duizenden mensen het slachtoffer zijn geworden.
Dat gaat om aardse vervuiling, maar inmiddels stapelt de geestelijke vervuiling zich op, in onze geesten, in onze harten, in onze zielen, zelfs van kinderen, kleine kinderen.
De zondigheid die de wereld overspoelt is zo groot geworden, dat wij haar niet meer herkennen, niet meer willen zien.
Alles, of bijna alles wordt toegelaten, soms zelfs gelegaliseerd: abortus, euthanasie, medische experimten op embryo's, porno, vrije sexuele moraal, doodzwijgen van God in de opvoeding van kinderen en in het openbaar leven.
De ene zonde roept de andere op en stapelt zich op in onze zielen, tot we nauwelijks nog bewust zijn van haar toestand.
Hoogmoed, macht, drang naar geld en bezit, leugen en valsheid op alle terreinen, armoede en uitbuiting, oorlog, geweld, verkrachtingen, ontrouw, kindermisbruik, drugs, mensenhandel, wapenhandel, verspilling op vele terreinen.
Er wordt niet meer gebeden, men leert de kinderen niet meer bidden, men vertelt hen niet over God, Die hen liefheeft en Die hen geschepen heeft.
"Nu is nog de tijd van genaden" zegt Maria. God geeft de wereld nog een korte tijd om naar Hem terug te keren.
Dit is de officiële site van Pedro Regis in het Portugees, met op de Homepagina de mogelijkheid door te klikken naar de Engelse vertaling, die meestal enkele dagen later volgt
Categorie:Boodschappen van Onze Lieve Vrouw van Anguera, Bahia, Brazilië
03-06-2010
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic
2 juni 2010
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, vandaag vraag Ik u, om door vasten en gebed de weg vrij te maken, langs dewelke Mijn Zoon in uw harten zal binnentreden. Aanvaard Mij als een moeder en een aankondigster van Gods liefde en Zijn wens om uw redding. Bevrijd uzelf van alles uit het verleden dat u tot last is en u een gevoel van schuld geeft, van alles dat u tot dwaling en duisternis bracht. Aanvaard het licht. Word herboren in de gerechtigheid van Mijn Zoon. Dank u."
Onze Lieve Vrouw zegende alle religieuze artikelen en Mirjana zei dat zij op het einde van de verschijning, toen Maria verdween, een witte duif zag, waarin Mirjana de Heilige Geest dacht te herkennen.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
26-05-2010
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw van de Vrede
25 mei 2010
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic, bestemd voor de hele wereld:
"Lieve kinderen! God schonk u de genade om al het goede in u en rondom u te beleven en te verdedigen en anderen te bezielen om beter en heiliger te zijn, maar ook satan slaapt niet en leidt u, door het modernisme, af naar zijn weg.
Daarom, kleine kinderen, heb God, in de liefde voor Mijn Onbevlekte Hart, boven alles lief en leef naar Zijn geboden.
Op deze wijze zal uw leven een betekenis krijgen en zal er vrede heersen over de wereld. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
22-05-2010
Na de legalisering van abortus, nu ook reclamespots op TV in UK
Britse TV zendt vanaf volgende week abortus reclame uit
Op de Britse tv zijn volgende week de eerste reclamespots te zien voor abortus. Dat heeft het gezondheidsnetwerk Marie Stopes International, dat abortussen uitvoert en daarvoor geld ontvangt van de publieke gezondheidszorg en achter de controversiële campagne zit, bekendgemaakt.
Protest van pro-lifebewegingen blijft natuurlijk niet uit.
De campagne toont een spotje dat gedurende een maand zal te zien zijn op Channel Four. "Vrouwen in Nood" zou "informatie geven die zeer nuttig is."
"Alleen al vorig jaar heeft onze hulpdienst, die 24 op 24 uur werkt, 350.000 telefoontjes gekregen", zegt Dana Hovig, directrice van Marie Stopes International. In 2008 werden meer dan 195.000 abortussen uitgevoerd in Engeland en Wales. Daarvan werd 91 procent gefinancierd door de publieke gezondheidszorg.
Bij pro-lifebewegingen valt de spot allerminst in goede aarde. "Ik kan niet geloven dat dat toegestaan wordt", werpt Michaela Aston, woordvoerster van Charity Life, op.
Darinka Aleksic, coördinatrice bij de vereniging Abortion Rights, meent daarentegen dat de campagne "een belangrijke stap vooruit is voor hulpdiensten voor vrouwen".
Kijkt U mee naar de bijzonder mooie video die gemaakt werd voor de bescherming van het ongeboren leven.
Vervolg van het bekeringsverhaal van Nedjo Brecic, die bij de Medjugorje gebedsgroep was van bij het begin, op 4 juli 1982 tot het einde van zijn leven, 4 juli 1999.
Steve en Ana Shawl aan het woord:
Deze bedevaart naar Medjugorje was heel bijzonder. Uiteraard waren al onze groepen bijzonder, maar deze reis was in het bijzonder gepland om de stichting van de IIPG-Koningin van de Vrede Gebedsgroep te huldigen en te vieren [Internet International Prayer Group Queen of Peace]. De gebedsgroep werd opgestart op 4 juni 1999 door Nedjo Brecic, lid van de oorspronkelijke gebedsgroep van Ivan te Medjugorje. Daar niet iedereen uit onze groep er over had gehoord of lid was van de IIPG gebedsgroep, liet het op iedereen een diepe indruk na.
Ik zou met u graag een verhaal willen delen over Nedjo. Zoals hierboven vermeld, maakte Nedjo deel uit van Ivans gebedsgroep vanaf de dag van haar stichting, op 4 juli 1982. Nedjo was een heel goed en heilig man die waarlijk probeerde te leven naar de boodschappen van Onze Lieve Vrouw. Om dit toe te lichten: hij kwam op een punt in zijn leven, waar hij zelfs afzag van een goed betaalde job, omdat teveel zou vragen van hem en hij aldus nog weinig tijd zou hebben voor zijn gebeden en zijn gezin.
Hij aanvaardde een eenvoudige levenswijze door een pover leven via het huisvesten van bedevaarders bij hem thuis. In 1999 richtte hij een wereldwijde gebedsgroep op, gebaseerd op dezelfde structuur en idealen alsIvans oorspronkelijke gebedsgroep. Mijn vrouw Ana ontmoette Nedjo in 1999 en al spoedig werden ze goede vrienden. Ana is en spreekt vloeiend Kroatisch en zo begon ze met Nedjo te helpen met het opstarten van zijn nieuwe gebedsgroep, daar hij problemen had met de Engelse taal. Ik had het voorrecht om Nedjo in hoogsteigen persoon te mogen ontmoeten tijdens mijn reis van juni 1999 naar Medjugorje, en ik was hierdoor zo aangegrepen, door de warmte en de liefde die hij en zijn familie uitstraalden.
De naam van Nedjos vrouw is Mirjana. Het is een bijzondere familie die ons nauw aan het hart ligt. Het was destijds bijna 17 jaar geleden dat Ivans gebedgroep was opgericht en nu was ik naar Medjugorje gekomen met een bijzondere "opdracht," het registreren van een domeinnaam en het hosten van zijn website. Dit was heel belangrijk voor Nedjo en het werk was bijna klaar om alles op te starten. Nog opvallender was dat de opstart kon geschieden op de zeventiende verjaardag van Ivans gebedsgroep. We merkten op dat Nedjo gelukkig was als een klein kind. Hij straalde van vreugde. Nedjo vertelde ons dat hij zich moest klaarmaken voor de verschijning die avond en dat hij ons daarna zou spreken. Later ontvingen wij het nieuws dat Nedjo was overleden. We waren zowat in shock, ook al wisten wij dat het hem goed ging en dat hij bij Onze Lieve Vrouw was.
Mirjana vertelde ons daarna het verhaal over zijn dood. Nedjo was de hele dag zo gelukkig omwille van de verjaardag. Eigenlijk weende hij na de Mis als een klein kind. Mirjana omhelsde hem en vroeg hem om ermee op te houden omdat de mensen hem bekeken. Nedjo zei dat hij zo gelukkig was dat hij er niets kon aan verhelpen. Hij had aan zijn dochter verteld dat hij ging sterven. De dag van de verjaardag kwam, en in plaats van elkaar te ontmoeten aan het Blauwe Kruis, op de Podbrdo, vond de verschijning plaats bij Ivan thuis. Na de verschijning van Onze Lieve Vrouw stapte Nedjo in zijn wagen met Mirjana. Zijn hoofd boog langzaam voorwaarts en stootte tegen het raam. Mirjana vertelde hem om op te houden met de gek uit te hangen, maar hij bewoog niet meer. Zijn zoon Ante rende langsom tot de kant van de bestuurder en hoorde Nedjo nog zeggen dat dit het mooiste moment van zijn leven was. Daarop stierf hij. Later vertelde Ivan aan Mirjana dat Onze Lieve Vrouw hem had gezegd dat Nedjo nu bij Haar was en dat hij nu voor ons allen bad. Ook had hij een boodschap voor de kinderen om op hun moeder te passen. Wat een mooie troost! Tijdens de begrafenis, terwijl bijna iedereen weende, was Vicka gelukkig en lachte ze. Hoe kan men bedroefd zijn als men weet dat diegenen van wie u houdt in de hemel is? Wat een prachtige familie! Vandaag de dag telt de IIPG-gebedsgroep internationaal 3.650 leden. Nedjo ligt begraven op het kerkhof "Groblje Brzomelj."
Categorie:Bekeringsverhaal van Nedjo Brecic, MEDJUGORJE
03-05-2010
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic
2 mei 2010
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, vandaag vraagt de Goede Vader, via Mij, om u, met uw zielen vol van liefde, op te maken voor een geestelijk bezoek. Lieve kinderen, wees vol van genade, heb oprecht berouw over uw zonden en verlang naar het goede.
Verlang hier ook naar in naam van hen die er niet toe gekomen zijn,om het volmaakte van het goede te kennen.
U zult God meer behagen.
Dank u!"
Dit is Mirjana bij de verschijning op 2 april ll.
Toen zei onze Lieve Vrouw: "Wees klaar, Mijn kinderen."
Waarvoor moeten wij klaar zijn?
In de boodschap van 2 mei gaf Zij reeds een antwoord, "voor een geestelijk bezoek."
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
02-05-2010
Nedjo Brecic - bekeringsverhaal - 2e. deel
Dit is het bekeringsverhaal van Nedjo Brecic, die bij de Medjugorje gebedsgroep was van bij het begin, op 4 juli 1982 tot het einde van zijn leven, 4 juli 1999. Nedjo zelf vertelt zijn verhaal deel 2
Mijn oorlog met God
Vanaf die dag wou ik niets meer horen over God, zelfs niet Zijn naam. Ik wou niet meer naar de kerk gaan. Mijn moeder weende elke dag en bad voor mij omdat ik ogenschijnlijk uiteen leek te vallen, na een verlies van twintig kilogram gewicht. Ik was zo depressief dat ik wou sterven. Mijn vreugde en geluk stierven tezamen met mijn broer. Mijn enige troost was het lezen van boeken, allerhande boeken. Ik had de gewoonte om elk weekend naar Split te gaan om er de tijd door te brengen met zijn kinderen. Ik zou terugkeren als een gewond dier, omdat ze me nog meer zouden doen denken aan hem.
Zijn jongste meisje, de vier jaar oude Alma, hield ervan om met mij te spelen. Op een dag vroeg ze mij in het geheim: "Nedja, mijn vader is gestorven. Wil u mijn vader zijn?" Dat maakte me heel verdrietig. Toen ik terugkeerde uit Split dreef een zekere kracht mij naar Verpic, een vereringsplaats van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, op de weg naar Medjugorje. In de stilte van deze plaats, vroeg ik aan Onze Lieve Vrouw om mij te helpen, omdat ik zo niet langer verder kon. Het was het enige gebed dat ik kon bidden. Het voelde vreemd aan, want ik voelde woede tegenover Onze Lieve Vrouw. Ik was gewoonweg kwaad op God. Vanaf dan zou ik er elke week stoppen op mijn weg terug naar huis.
Vijf maanden voor de verschijningen te Medjugorje begonnen, overkwam er mij iets vreemd. Ik had de volgende droom: mijn vader lag in het hospitaal en ik vroeg hem hoe lang hij daar zou blijven. Hij antwoordde: "102 dagen." Ik werd onrustig wakker, snakkend naar adem. Die droom voelde zo werkelijk aan. Binnenin begreep ik iets als: "u doet vaak beloften, maar komt ze niet na."
Zo beloofde ik bijvoorbeeld op school aan Onze Lieve Vrouw om een Rozenkrans te bidden als ik geen slechte punten behaalde. Ik telde op hoeveel Rozenkransen ik Haar verschuldigd was. Het waren er zon honderd. Toen ik de school beëindigde, vergat ik op mijn belofte te volbrengen. Na deze droom dacht ik dat mijn vader zich in het Vagevuur bevond en hij 102 Rozenkransen nodig had. Ik bad niet echt met het hart. Ik bad enkel om mijn belofte na te komen met Onze Lieve Vrouw, maar ik wou nog steeds niet naar de kerk gaan.
Mijn broer, de priester, beval me aan om de Bijbel te lezen. Ik had het nooit goed begrepen met hem, maar toch ging ik in op zijn voorstel. Zelfs in de Bijbel zocht ik naar dingen om God te beschuldigen om zo genadeloos te zijn. Ik vroeg Hem waarom Hij mijn broer had weggenomen. Er waren immers zoveel zondaars en godlasteraars. Ik heb nooit aan Zijn bestaan getwijfeld, maar was wel heel kwaad op Hem. De manier om mij te wreken was door Zijn Kerk te negeren.
Toen las ik een boek over de verschijningen van Maria te Lourdes. Dit was de eerste keer dat ik een boek las over Lourdes. Nadat ik het had gelezen, vroeg ik met mijn hart aan Onze Lieve Vrouw waarop Zij wachtte. Zou Zij niet iets doen aan deze wereld vol van zonde? Er was geen bestaansreden voor de mensen. In die tijd studeerde ik economie aan de universiteit. Ik had maar één examen meer te gaan tijdens mijn eerste jaar toen deverschijningen te Medjugorje begonnen en daarop kon ik niet langer meer luisteren naar de verhalen over de Communistische leer van Marx en Engels. Ik verliet de universiteit.
Onze Lieve Vrouw verschijnt te Medjugorje
Op 27 juni 1981 kwam mijn moeder in mijn kamer en zei ze: "Nedjo, weet u wat de mensen nu zeggen? Onze Lieve Vrouw is aan enkele kinderen verschenen in een klein dorp en iedereen kan Haar stem horen."
Ik barstte het uit van het lachten. Al mijn vrienden haastten zich naar Medjugorje. Een van hen telefoneerde mij om mee te gaan met hem, maar ik wou niet. Ik vertelde hem dat ik zou gaan als zijn terugkeerden om mij te vertellen wat er gebeurde. Toen hij terugkwam, beschreef hij mij alles over de verschijningen en hoe Vicka van op het balkon van hun huis het volk stond toe te schreeuwen, na een verschijning, en hen vertelde wat Onze Lieve Vrouw had gezegd.
Ik besloot om de volgende dag zelf te gaan. Ik raakte met mijn auto tot aan de kerk van Jacobus de Meerdere, maar de communistische politie deed mij en alle anderen stoppen. Toen beklom ik de Heuvel der Verschijningen en zag ik al het volk, de bergen, de velden en de aanplantingen.
Mijn hart begon te ademen bij dit eenvoudige leven en het begon zich te openen voor de waarheid. Ik stond op zon tiental meters van de plaats die was afgesloten voor de zieners. Er was een videorecorder om de verschijningen op te nemen, maar dat was de dag dat de zieners in een auto door twee vrouwen werden weggeleid om hen ervan te weerhouden om een verschijning te hebben. De volgende dag was er geen verschijning op de Podbrdo, omdat de politie er de verschijningen had verboden. Maar binnen in mij gebeurde er een mirakel. Ik geloofde. Toen ik naar hier kwam, was ik juist aan het plannen hoe ik de zieke mensen kon helpen, zoals de helpers te Lourdes, die de zieken onderdompelen in het miraculeuze water. Ik beeldde mij in dat er hier in Medjugorje hetzelfde zou gebeuren. Ik kon de hele nacht niet slapen.
De volgende dag ging ik opnieuw naar Medjugorje. Daags daarop opnieuw en ook daarna nog. Soms moest ik op de velden gaan werken, maar om 17 uur voelde ik een gebrek aan vrede in mij. Ik moest naar Medjugorje gaan. Maar vandaag weet ik dat dit gevoel een uitnodiging voor mij was om naar Medjugorje te gaan. De mis zou heel vlug voorbijgaan. Ik wou dat ze langer duurde. Ik zag vele tekenen op de heuvel der verschijningen. Ik zag iets als vuur met een ritme. Ik zag het zuiver witte silhouet van een vrouw onder het kruis op de Kruisberg en soms verdween het kruis volledig. Zon honderd mensen zagen hetzelfde.
Politie
Mijn hele leven was ik opgegroeid in vrees voor de Communistische politie. Voor hen waren wij, Katholieken, als zand in hun ogen. In Medjugorje deden ze mij vele malen stoppen bij het rijden. Ik had nooit enige problemen tot op een dag in december 1981. Die avond hadden we, zoals gebruikelijk, een bijeenkomst in het huis van Jakov. Ik speelde gitaar en we zouden de hele nacht door religieuze liederen zingen. Het was heel vreugdevol. We hadden dit soort ontmoetingen na de mis. Soms ging ik maar naar huis om 4 uur s ochtends om twee uur later te moeten opstaan voor het werk, maar ik was niet vermoeid, maar integendeel heel gelukkig.
Bij een van deze bijeenkomsten ontmoette ik mijn toekomstige vrouw. Zij was heel verlegen. Vele keren betrapte ik er haar op dat ze naar mij keek. Maar ik besloot om mijn leven aan Maria te geven en misschien naar India te trekken om er te gaan zorgen voor de melaatsen. Dat was de droom die ik in mijn hoofd had, maar het was niet de wil van God. Spoedig daarna, spraken we af met elkaar. De politie begon me elke dag te achtervolgen, maar ik wist het niet. Op een avond, na een verschijning, besloten mijn vriend en ik om weg te gaan. Toen ik aan het rijden was, zag ik de politie wenken om mij te stoppen. We stapten uit de wagen. Voor de een of andere reden wensten ze de wagen te inspecteren en wensten ze achteraan in de auto te kijken. Op de achterzetels vonden ze een zak, gevuld met grond van de Verschijningsberg. Ik had deze grond bij mij voor mijn moeder, die pijn leed aan haar been.
Die avond vroeg een vrouw mij om voor haar grond mee te nemen van de Verschijningsberg om aan mijn moeder te geven. In die tijd was het verboden om de heuvel te beklimmen. De politie beschuldigde mij ervan op de heuvel te zijn geweest. Ik vertelde dat dit niet het geval was en dat de grond droog was. Het had die dag heel wat geregend.
Daarop namen ze ons mee naar hun politiekantoor. Al die tijd was ik nooit bevreesd. Ik vertrouwde er op dat God zorg zou dragen voor ons. De politie officier schreef een verkeerde verklaring informatie en wou mij deze doen ondertekenen. Ik wou niet, vooraleer ze de tekst aanpasten. Op het einde van de nacht dacht ik dat dit het minste was dat ik kon doen voor Onze Lieve Vrouw. Daarna lieten ze ons gaan en gingen we nog iets drinken toen we twee politiemensen ontmoetten in de bar. We wensten hen iets te betalen, maar de kelner zei: "over mijn lijk." In die tijd haatte zowat iedereen de communistische politie. We zaten daar en zongen het Glorie Hallelujah. Alle religieuze liederen waren onwettig, maar daar gaven we niet om. Deze hele gebeurtenis had zon vat op mij tijdens een latere verschijning, maar ik kan hierover niet in het openbaar praten. Ik aanvaardde het als een geschenk van God en dit hielp mij om mijn geloof te dragen tot op vandaag. Maar zelfs dit geschenk had geen uitwerking op mijn bekering.
Die bekering geschiedde pas op de eerste dag dat ik naar de heuvel der verschijningen ging in Medjugorje, toen er geen verschijning was en ook geen zieners waren. Dat was de dag van mijn bekering. Op die dag voelde ik de liefde van Onze Lieve Vrouw.
Op 4 juli 1982 nodigde Onze Lieve Vrouw ons uit om een gebedsgroep te vormen. Mijn hart was in Medjugorje, maar mijn lichaam en mijn gezin in Metkovic. Ik was toen reeds verloofd en onze huwelijksdag was op 14 augustus 1982. Mijn schoonvader stelde mij voor om in Medjugorje een huis te bouwen, maar dat konden wij ons niet veroorloven. We aanvaardden dat we niet alles meteen konden hebben. We begonnen met de bouw van een huis in 1984 en de werken waren af in 1991. We hebben onze kruisen en onze smarten gehad tijdens die achttien jaren. Alles dat we bezaten was door de hulp van God en Onze Lieve Vrouw en met ons zweet en onze opofferingen. God zij gezegend in al Zijn daden, vooral door Maria, de Koningin van de Vrede.
Categorie:Bekeringsverhaal van Nedjo Brecic, MEDJUGORJE
01-05-2010
Nedjo Brecic - bekeringsverhaal
Medjugorje: Nedjo Brecic
Dit is het bekeringsverhaal van Nedjo Brecic, die bij de Medjugorje gebedsgroep was van bij het begin, op 4 juli 1982 tot het einde van zijn leven, 4 juli 1999. Nedjo zelf vertelt zijn verhaal.
Kinderjaren en jeugd
Mijn voornaam is Nedjeljco [afgekort Nedjo], wat zondag betekent. Mijn familienaam is Brecic. Ik kreeg deze naam omdat ik geboren ben op zondag 26 september 1952 in de stad Metkovic in Kroatië. Menigmaal maakte ik grapjes over hoe ik het enige kind was dat niet weende in het hospitaal, toen ik werd geboren, maar daarna voegde ik er ook de reden aan toe waarom: ik ben namelijk thuis geboren.
Ik was de jongste van acht kinderen in mijn familie. Een zus en een broer overleden heel jong, omwille van de armoede en het harde leven binnen ons gezin. Mijn vader was de enige van het gezin die werkte. Hij laadde zware zakken cement over van het schip naar de haven. We zijn heel strikt opgebracht als een Katholiek gezin.
Al mijn kinderjaren waren op de een of andere manier verbonden met de kerk. Ik was misdienaar, zong mee tot in de achtste klas. Daarna zongen mijn twee jaar oudere broer en ik psalmen. Van mijn zestiende tot mijn achttiende leerde ik spelen op het kerkorgel en was ik belast met de leiding van het koor. Ik heb nog twee andere broers en zussen. Eén ervan is priester, nog een andere broer verliet het seminarie na een jaar. Indien hij het seminarie niet vroegtijdig had verlaten, had ik zeker in zijn voetsporen getreden.
Ik beëindigde de handelsschool, niet omdat ik ervan hield, omdat mijn droom eigenlijk was om iets te doen rond techniek of mechaniek, maar mijn ouders konden het zich niet veroorloven om mij hiervoor in de gepaste school in te schrijven. Na mijn schooljaren werkte ik een jaar aan de Adriatische kust. Nadien was het tijd voor mijn verplichte legerdienst.
In die tijd was ons gezin één der armste van de streek. Ik was verlegen om mijn vrienden mee te nemen bij ons thuis, vooral omdat ons toilet zich buiten bevond. Ik wou alles beter maken. Toen ik terugkwam uit het leger vond ik werk bij een bank. Ik ging een grote lening aan en bouwde een huis. De afbetaling van mijn huis bedroeg 10 euro. In 1988 begon de inflatie dramatisch toe te nemen, waardoor mijn lening goedkoper werd ten opzichte van mijn loon.
Als ik terugkijk, zie ik dat Onze Lieve Vrouw mij aan het voorbereiden was voor deze tijd en toen de verschijningen begonnen, bezat ik veel geld. Ik bezat een nieuwe auto, een televisie en een stereoketen. Al mijn dromen werden werkelijkheid. Tot 1976 leidde ik een leven zoals al mijn vrienden. Ik ging naar de zondagmis, maar daar eindigde dan ook mijn geestelijk leven.
Mijn vaders en broers dood
Maar al mijn dromen stopten in 1976. Ik was toen 24 jaar. Mijn vader was stervende van longkanker. Hij was als een heilige. Zijn gezin betekende veel voor hem. Hij offerde alles op voor ons. Hij was maar tot het vierde leerjaar naar school geweest, maar dat maakte er hem niet minder fatsoenlijk op.
Daags na Kerstmis 1976 overleed hij in mijn armen terwijl hij door de ziekenwagen werd overgebracht naar het hospitaal. Hij stierf vreedzaam, zonder pijn. Het was alsof hij in slaap viel. Dit was de eerste dood binnen het gezin die ik zelf meemaakte, maar ik verwerkte alles tamelijk goed. God zij dank dat mijn vader niet leed.
Mijn broer Ante was eveneens ziek. Hij had sinds zijn geboorte een hartafwijking. Toen mijn vader stierf, probeerden we ons verdriet voor onszelf te houden zodat mijn broer geen hartfalen zou krijgen omwille van het verdriet, vooral van mijn moeder, (die stierf in 1989.) We wandelden naar het kerkhof, drie kilometer verder. Mijn broer ging mee en twee mannen hielpen hem. Tegen het einde viel hij neer en dacht ik dat ook hij ging sterven. Ik voelde mij diep bedroefd. Ik wenste niet meer verder te leven.
Vijftig dagen later overleed mijn broer Ante, op de leeftijd van 35 jaar. Hij was gehuwd en had drie kinderen tussen de leeftijd van vier en tien jaar. Hij leefde met zijn gezin in Split. Hij was een heel goed man. Hij vocht als een leeuw voor zijn gezin en offerde heel zijn leven op voor hen. Hij voedde zijn kinderen op in geloof. Hij was een knappe man en werd door iedereen in de buurt aanvaard. Hij had de stem van een engel en speelde accordeon. Hij hield veel van mij en ik zag hem meer als een vriend dan als een broer. Voor mij was hij de ideale persoon. Iemand die ik wou nastreven toen ik opgroeide.
Op de dag van zijn dood, op 15 februari 1977, werkte ik in een opslagplaats. Ik voelde een vreemde koude en angst en ook een gebrek aan liefde in mijn hart. Heel spoedig daarop vernam ik zijn dood. Ik was zowat in shock. Ik hield veel van hem en het was heel moeilijk voor mij om zijn dood te aanvaarden. Het eerste dat bij mij toen opkwam was wie dit aan mijn moeder zou vertellen. Ze verwachtte zijn thuiskomst van het hospitaal op die dag en had reeds zijn lievelingsmaaltijd klaargemaakt. Ik vertelde haar het slechte nieuws en ze wou het niet geloven.
Heel het dorp sprak over zijn dood, omdat iedereen veel van hem hield. Nog nooit in mijn leven had ik zon grote opkomst meegemaakt bij de begrafenis. Op die dag bad ik tot God om mij een of ander teken te geven dat hij in de hemel was, maar ik kreeg geen enkel teken. Ik voelde een grote angst in mijn hart en probeerde mijn verdriet met alcohol weg te spoelen. Normaal drink ik geen alcohol en toch had het geen effect op mij.
Mijn oorlog met God
Vanaf die dag wou ik niets meer horen over God, zelfs niet Zijn naam. Ik wou niet meer naar de kerk gaan. Mijn moeder weende elke dag en bad voor mij omdat ik ogenschijnlijk uiteen leek te vallen, na een verlies van twintig kilogram gewicht. Ik was zo depressief dat ik wou sterven. Mijn vreugde en geluk stierven tezamen met mijn broer. Mijn enige troost was het lezen van boeken, allerhande boeken. Ik had de gewoonte om elk weekend naar Split te gaan om er de tijd door te brengen met zijn kinderen. Ik zou terugkeren als een gewond dier, omdat ze me nog meer zouden doen denken aan hem.
Zijn jongste meisje, de vier jaar oude Alma, hield ervan om met mij te spelen. Op een dag vroeg ze mij in het geheim: "Nedja, mijn vader is gestorven. Wil u mijn vader zijn?" Dat maakte me heel verdrietig. Toen ik terugkeerde uit Split dreef een zekere kracht mij naar Verpic, een vereringsplaats van Onze Lieve Vrouw van Lourdes, op de weg naar Medjugorje. In de stilte van deze plaats, vroeg ik aan Onze Lieve Vrouw om mij te helpen, omdat ik zo niet langer verder kon. Het was het enige gebed dat ik kon bidden. Het voelde vreemd aan, want ik voelde woede tegenover Onze Lieve Vrouw. Ik was gewoonweg kwaad op God. Vanaf dan zou ik er elke week stoppen op mijn weg terug naar huis.
Categorie:Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
25-04-2010
Boodschap van Maria, Koningin van de Vrede, Medjugorje
Maandelijkse boodschap aan Marija Pavlovic, bestemd voor de hele wereld:
Medjugorje 25 april 2010.
"Lieve kinderen,
In deze tijd waarin jullie op een bijzondere wijze bidden en mijn voorspraak vragen, nodig ik jullie uit, mijn lieve kinderen, om te bidden, opdat ik jullie door je gebeden kan helpen zodat zoveel mogelijk harten zich voor mijn boodschappen openen. Bid voor mijn intenties. Ik ben met jullie en spreek bij mijn Zoon ten beste voor ieder van jullie. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben."
Wie de boodschappen aandachtig leest, zal het opvallen dat de nieuwe titel eigenlijk Maria omvat in haar hoedanigheid van
Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster.
Om ons dat te laten zien gebruikt Maria haar titel, haar nieuwe naam "De VROUWE van ALLE VOLKEREN " vaak in direct verband daarmee.
“De Vrouwe van alle Volkeren staat midden op de wereld voor het kruis. Zij komt onder deze naam als de Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster, in deze tijd.”
(31-12-1951)
“Mijn voeten heb ik vast op de aardbol gezet, omdat de Vader en de Zoon mij in deze periode in deze wereld wil brengen als de Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster.”
(31-5-1951)
In dezelfde boodschap zegt Zij even verderop: “De Vader en de Zoon willen Maria, de Vrouwe van alle Volkeren als Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster zenden in deze tijd.”
Deze verschijningen en boodschappen zijn kerkelijk erkend, door Mgr. Punt bisschop van Haarlem, op 31 mei 2002. .
Uw mening telt!
Een vraag of een opmerking:
via een emailbericht kunt U
uw mening geven of vragen
stellen. U krijgt zeker een
antwoord. Marie-José
