Ik ben nog vroeg maar aan mijn moeder denken doe ik altijd wel even,en ik zie haar altijd bezig want alles was in één plaats en er was ook nog geen haard het was gewoon een buizenstoof maar nergens is het ooit gezelliger geweest en zo zie ik haar ook met dat grote brood aan haar borst er eerst een kruisje over maken met het mes moet er zelfs nooit moeite voor doen om haar voor de geest te halen druk doende voor haar gezin we waren met 5 kinders en mama en papa was dus 7 personen,zo wist ze vooral tijdens de oorlogs jaren niet wat ze s'anderen daags zou te eten kunnen geven aan ons;daarom vond ik dit gedichtje zo toepasselijk hoewel micca voor de haard dat bestond nog niet bij de gewone gezinnen.
Nog zie ik soms mijn moeder.
Nog zie ik soms mijn moeder staan zoals zij sneed het avondbrood,
en achter de micca van de haard het vlammenspel waarvan 'k genoot.
Vaak, liggend op mijn buik,het boek een tijd vergetend of de krant
-zij sneed het brood nog aan haar borst naar ouderwetse boerentrant-
keek ik mijn moeder stil wat aan,dan gaf ze mij een snee vooruit
en schonk mij koffie uit een pot met een('t was oorlog) lekke tuit.
later vond ik s'avonds op hun beurt mijn kinderen weer voor de haard.
O,dacht ik soms,als ik dat zag,wat was mijn moeder mij veel waard.
Veel groetjes van marie-therese (teresa)
en als jullie aan je moeder denken denk dan vooral aan de liefde en het geluk dat ze jullie gaf.
|