Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Vandaag geen gedichtje maar een verhaaltje van wat ik meemaakte op de trein en dit in nadenken van het overlijden van een vriend. Ik was nog een jonge treinconucteur die juist geslaagd was in de proef van treinchef.Ik was amper 20 jaar oud. Ik had regelmatig als beginneling treinchef de route Antwerpen-Essen de stoptrein. Op zeker moment zag ik daar een meisje zitten met een heel brede glimlach. Ik vroeg om ook te lachen haar kaartje.Ze gaf mij een ansichtkaartje met de afbeelding van een zwaan.Ik knipte er de stempel op langs de adreszijde. Ze was heel blij.Ze lachte mijn heel vriendelijk toe. De vader van dat meisje nam me appart op het platform.Hij bedankte me omdat ik de enigste was die dit gebaar deed.Hij vertelde me kort dat ze zeven jaar oud was en nog maar vijf of zes jaar te leven had. Ze konden haar niet helpen,ze wist dit en daarom was ze altijd vrolijk. Ik ken haar naam niet,maar ik noem haar Mieke.Ik heb haar nog vele jaren gezien op de trein.Als er niet veel volk was mocht ze mee de kaartjes knippen. De dag dat de moeder me zei dat ze op elfjarige leeftijd is overleden kreeg ik de tranen in mijn ogen.Zulk een beeldschoon meisje al vroeg moeten heengaan. Ze is gegaan met die eeuwige glimlach op haar gezichtje. Het was als het verlies van een eigen dochter.Ik had voor haar een gedichtje gemaakt dat ik al dertig jaar uit het hoofd ken en nog regelmatig opzeg.De ouders van dat meisje hadden zulk een verdriet dat ze beiden een half jaar later zijn heengegaan door een hartaanval. het gedicht dat ik voor haar schreef zet ik hieronder. Janneke en Mieke ------------------- Janneke en Mieke zaten op opas knieke kalm en bedaard voor de open haard. weet je wat opa vroeg mannen hebben jullie niet genoeg toen stonden ze op hij nam zijn auto,zij haar pop en na een half uur gapen lagen ze onde de dekens te slapen. Dit gedichtje is al bijn 35 jaar oud en ik zou graag willen dat jullie dit voorlezen aan jullie kleinkinderen.Geen verplichting
Als je opstaat,steek dan je hoofd maar recht op, voel je je slecht,draai dan aan de glimlachsknop. Je benen zullen je vandaag wel heel graag dragen, al was het dat je om een steuntje moest vragen.
Het leven betekent voor ons allemaal heel veel, een goede gezondheid dat mag zijn in zijn geheel. Aanhoor de muziek die aankomt vanuit het hart, het is een heel groot deel van je vreugde en smart.
Je weet het leven is zo onvoorspelbaar schoon, je kunt je niet voorstellen,ho zo heel ongewoon. Laat alle slechte dingen maar even achterwege, liefde en geluk zijn er en komen van Gods zegen. big ietie
Een roosje is een heel mooie bloem, een vloek is daarentegen een doem. Liefde is de warmte uit jullie hart, de pijn is een uiting van veel smart.
Laat dit roosje in jullie harten bloeien, de haat moet je zeker uit het hart roeien. Het lichtje in je hart geeft een goed gevoel, dit is voor het leven het belangrijkste doel.
Denk nooit ik ben altijd helemaal alleen, weet je hebt heel veel vrienden om je heen. Je moet hen zeker willen zoeken en vinden, je weet het ,ik ben ook een van die vrienden.
Een oude man zit voor zijn raam te bidden, hij heeft geen vrienden meer in zijn midden. Hij is alleen gelaten toen zijn vrouw stierf, hij was een geliefd man die aanzien verwierf.
Wat is een mooi leven zonder een paar vrienden? wat is liefde als ge geen warm hart kunt vinden? Vrienden zijn voor mij heel speciale mensen mensen die ons heel liefde zullen toewensen.
Een zin is nodig om wat vrienden te bekomen, een verdrietig woord en stuk zijn je dromen. Een warme knuffel en je vrienden zijn daar, een loenze blik en de gevoelens zijn onklaar.
Ik blijf liever een kleine man,maar grote vriend, dan een man met hoge borst die niemand vindt. voor vrienden moet je heel lief zijn is het nie de groetjes van jullie rijmende vriend big ietie.
Oh zieltje van mij laat je woorden maar luid klinken, zodat ook anderen eens van het geluk mogen drinken. Oh getergde harten ik wil dat je ook de liefde kan zien, zodat anderen bemerken dat ge geen nul zijt maar een tien.
Oh hartespiegel van mijn ziel je was weer zo onklaar, ik wilde je zuiveren met veel liefde en dat is waar. Nu brandt er een lieflijk lichtje daar ergens binnen, met een lieflijke knuffel ga ik elke nieuwe dag beginnen.
Oh gij donkere geest van geweld en groot verdriet, verlaat als het U belieft ons hartje en pest ons niet. Laat ons in vrede leven en ga terug naar de koude hel, wij willen enkel de Witte Engel en graag heel snel.
Met deze woorden van berouw vraag ik gewoon wat geluk, aanhoor onze gebeden en onze liefde gaat dan nooit meer stuk. Ik ben maar een heel gewone man die gelukkig wil zijn, de liefdevolle groetjes van big ietie,bij jullie is het altijd fijn.
Laten jullie eens jullie gedachten lieflijk zweven laten jullie eens woorden aan de liefde weven. Ik zit even zonder woorden maar weest niet bang, dit is maar van korte duur en duurt niet zo lang.
Het is nog vroeg in de morgen het is half zeven, ik stond op met een glimlach zo gedreven. In de lucht zag ik de zon met wat wolken, ik hoorde twee koeien die werden gemolken.
Een nieuwe dag begint een week voor het verlof, Twee maanden geen school kinderen vinden dat tof. Hier en daar hoor ik een paar druppels regen, de zon en de regen,dat is Gods lieflijke zegen.
Een paar blafjes van ons Prutske en ik kan wat spelen, ik ben alleen met haar,maar ik zal me niet vervelen. Maar ik weet echter niet meer te schrijven vandaag, de groetjes van big ietie die blijft rijmen heel graag.
Mijn vader reed vroeger als wattman op de Antwerpse tram.Toen heette dat nog TA en daarna TAO en later MIVA. Hij kon altijd zo smakelijk over zijn tram vertellen.Hij was ook een tijdje lesgever(zo zi hij toc-ik was nog heel jong). Hij was in DEN DIPOT Zurenborg op de hoek van de Diksmuidelaan en de Gitschotelei in Berchem. Hij kon stoten vertellen van wat ze in de jaren 50 meemaakten. Maar een stoot daar moet ik nog altijd aan denken. Ons moeder haar tante Rachel-bekend als Moe Chabau omdat die het dokwerkerscafee CHABAU had. Die moest eens met een van haar zussen of nichten naar Wilrijk-ik denk voor de Waterleiding of dergelijke. Ze vroeg aan mijn grootmoeder:Emma,vraogt on de Sois van olle Liezeke me welke tram wai raaien moete. Ons vader legde dat uit dat ze op de Groenplaats de tram 17 of 5 moesten nemen. Mijn groetmoeder vertelde dat aan haar jongere zuster. Nu is vader met tram 15 aan het rijden van Mortsel naar de Groenplaats.En wie staan daar op de Mechelsesteenweg in Berchem verdwaald te wachten op een tram. Ze stappen op die tram 15 en beginnen ons vader te beschimpen dat hij een verkeerde tram heeft gegeven.Mijn groottante:Zeg plezante get me goe zitten hé met tran 15 of de 7 te nemen oep de Groenplaats.Na stoan wai hier. Ons vader kon bijna zijn lach niet inhouden en zijn ontvanger verschoot.Ons vader zei:Tante Rachel ik heb tegen Moe gezegd om tram 17 of 5 te nemen en niet tram 7 of 15 op de groenplaats. Hij heeft ze meegenomen tot een punt waar ze konden overstappen naar een andere tram om dat toch een paar halten verder die tram 17 of 5 te nemen. Geluk bij een ongeluk.Ze waren juist op tijd in Wilrijk want tien minuten later was het bureel gesloten. Als ik hier aan denk moet ik nog altijd er over lachen. Hebben jullie ook zo een grappig gebeurd verhaal. groetjes big ietie
Met één woord kan een mens zeer gelukkig geraken, met één woord kan je een vriend tot vijand maken. Een zin is nodig om de hele waarheid te kennen, een gedachte is nodig om aan de liefde te wennen.
Een lichtje is nodig om je ziel te kunnen verlichten, twee woorden van geluk om alles aaneen te dichten. een woord met gevoelens helpt je beste vrienden, om voor eeuwig de mooiste vriendschap te vinden.
Kan ik voor mijn naastemens een goed vriend zijn? ben ik wel een echte vriend voor groot of klein? Ik bedank jullie dat jullie mijn vrienden willen wezen, groetjes van big ietie die trots is dat jullie me lezen.
Ik wou dat ik vond een geluksdoos, een doos dat vol zat met gedichtjes, Samengebundeld met een rode roos, om ieder wat te geven met hartelichtjes.
Ik wou dat ik vond het grote boek, het boek om te leren uit onze gebreken. dat ik niet wegleg in de vergeethoek, maar om hiermee vergiffenis te smeken.
Ik wou dat ik vond een mooi woord, om nog betere gedichtjes te versieren. Om opgelucht te zijn zoals het hoort, omdat ik blij ben jullie nooit te verlieren. big ietie
Tranen in je ogen komen van veel verdriet, tranen komen ook van het lachen is het niet? Een traan kan meer verbergen dan een woord, een traan ,soms het zoeken naar een geluksoord. Af en toe moet ik ook eens een traan wegpinken, dit opdat bij mij de moed niet zou wegzinken big ietie
Ik had deze nacht een heel triestge droom. Ik zat voor mijn pece en kreeg een mail van een mentor van wie ik nog nooit gehoord had.Klein Louise.Big ietie,je moet naar het tribunaal komen van seniorengroep om veroordeeld te worden voor je gedichtjes. Ik werd opgehaald door een blondje dat zich voorstelde als chauffeuselineke. Ik stapte in mijn pyama in en ik schrok hoe snel ik andere klederen aanhad.Een lange broek en een bloes vol gedichten. Aangekomen in een soort gerechtshof bemerkte ik dat die vol zat met mensen die allen een pece op de schoot hadden. Ik werd voor een rechter geleid,zeg maar rechterin. Die zei:Welkom big ietie de dichter,kom maar dichter.Waarom dicht jij altijd zo vroeg en met een gevoel waardoor wij sneller wakker worden. Ik antwoorde:Ik ben big ietie jullie vriend en ik wil jullie gelukkig maken. Komt daar een heel lnge man mt een kap over het gezicht.Hij was zeker twee meter vijftig groot.Iedereen had schrik van hem,behalve ik. De rechter zei:Jij waart daar bij dat deze man gecastijd werd door gekke vrouwen en je deed niks om hem te helpen. Ik begon het benauwd te krijgen,zou die beul me zwaar straffen-zouden ze me uit seniorennet zetten. De man trok zijn kap af en zei:Ik ben Louke Lang, ieder heeft van mij bang.Ik ben boos omdat jouw haren groter is dan de mijne en daarom ga je boeten je leven lang. De rechter deed een heel wijze uitspraak:Big ietie ik veroordeel je tot levenslang iedere dag minstens een gedichtje te zetten op dit net. Van de nene kant werd geroepen:Boeh,Boeh. Van de andere kant:Hoera voor onze held die de reus heeft verslagen. Wie bedoelen ze met die reus. Ik zat op de beklaagde bank met een papier en begon te dichten. Plots ging er een bel en even plots werd ik wakker.Het was maar een droom of was dat in gegeven om voort te doen met mijn gedichtjes-had ik de reus verslagen de reus die mijn gevoel tracht te beinvloeden om op geen gedichtjes te komen. Misschien is dit het ware geluk,om voor jullie van af nu verde te blijven dichten. big ietie
Een goede morgen allemaal met een stralende zon, het is vandaag achtendertig jaar geleden dat het begon. Het begin als een tiener aan een heel nieuw leven. ik begon te werken aan het spoor ik begon te beven. Ik leerde heel snel de kneepjes van het vak hoor, ik voelde me al heel snel thuis bij het Belgische Spoor. Maar nu gepensioneerd geniet ik nu van het leven, het eerste wat ik doe is jullie een gedichtje geven. Ik bedank jullie dat jullie met volle moed dit lezen, ik ben zo blij om dagelijks onder jullie te kunnen wezen. Er zijn mensen die geen pece bezitten en kunnen meelen, groetjes van big ietie,bij jullie zal ik me nooit vervelen
Woensdag 13 juni 1968 vroeg in de morgen begaf ik,big ietie,me met vader naar het station Antwerpen-Centraal.Wij moesten ons aanbieden op het bureel personeel. Die dag was voor mij als zestienjarige knaap een grote dag.Ik moest mijn handtekening gaan zetten onder het contract om bij de spoorwegen te beginnen. Mijn vader moest ook ondertekenen,niet omdat ik nog minderjarig was,neen om de voogdijschap over mij aan de spoorwegen over te laten-zo werd op dat bureel gezegd. De bediende vroeg me :Jonge heer wanneer wil je beginnen,morgen zeg het maar. Ik zei daarop heel fier:Ik wil op een Maandag beginnen,zo kan ik alles nog met de school regelen. Vader was eerst niet blij daar hij meende niks meet te zeggen had over mij. Die maandag 1806.1968 moest ik me aanbieden op het bureel van het goederenstation van Mechelen-Nekkerspoel. Ik kwam met de trein in het reizigersstation aan al om 08.30 en ging onmiddelijk naar het lokket om te vragen waar ik moest zijn. Een man die bij de klerk stond vroeg me of ik de nieuwe porteur was.Toen ik positief antwoorde schrok hij eerst door mijn lengte-ik was een klein ventje van 1.49 m. Hij nam me mee naar het goederenstation en ik werd aan ieder voorgesteld. De dienstleider zei:Ik ben Armand Ghysen je chef hier.Je bent een patatje groot-vanaf nu heet je PATATJE. De eerste weken vond ik dat grappig maar daarna kreeg ik een complex daarvan en ben ik beginnen groeien.Op zes weken tijd van 1.49 tot 1.69 en deed dat pijn. Ik was altijd op tijd op mijn werk en kreeg al snel de bijnaam Pietje Minuut die ook meeggegaan is toen ik conducteur werd.Ik heb 35 jaar dienst gehad en ben maar een maal te laat geweest en dat heeft me een premie afhouding van 200 frank geweest. Nog altijd als ik oud colegas tegen kom is het:Ah die Tjenneke-de man met de glimlach. Practisch nooit met een reiziger in conflict geweest-ik probeerde zo goed dat ik kon het probleem zelf op te lossen. Men zei me toen ik met pensioen ging-dat ik geliefd was onder de reizigers zowel in Belgie als op het NS-net.Ik zei dan:Waarom zeggen de reizigers het dan zelf niet? Dit is pas wat je kunt zeggen :Ik heb het ware geluk gevonden en nu ben ik bij jullie en weer vond ik dat geluk. Maar wie heeft het ware geluk gevonden? Ik die dit schrijft of jullie die dit lezen of nog beter een man een vriend van mij die een hand aan zijn vrouw gaf en met een glimlach op zijn gezicht het aardse voor het Hemelse verwisselde. Toen ik dat zag gebeuren kreeg ik de tranen in de ogen-mijn grootvader had me die dag nog kunnen zien in mijn eerste uniform van het spoor-nog een met kopenen knopen.Het was ook mijn eerste begravenis in uniform-mijn kepie lag op zijn kist van de kerk tot het graf als laatste eer betuiging aan mijn grootvader. big ietie
Voel jij je ook als een vogel vrij in de lucht, niet meer bang en voor niemand op de vlucht. Moet jij ook niet lang naar vrienden zoeken? vindt jij ook je vrienden ook in alle hoeken? Ik voel dat geluk maar dat is niet te beschrijven, ik voel dat geluk en hoop dat het altijd zal blijven. Ik voel een kracht waardoor ik zal blijven dichten, ik voel het waardoor ik alles beter zal verrichten. Ik wil jullie die kracht schenken,jullie zijn vrienden, ik schenk ook een licht zodat jullie die kracht vinden. Aanvaard dat kleine lichtje gewoon met je ziel, en jullie vinden voor eeuwig zeker dat gelukswiel. big ietie
Vroeger was ik bang wat het leven me brengen zou, ik was zo bang dat ik niet alleen op de straat wou.. Een woordje van troost deed me anders inzien, wij zijn echt geen nullen hoor,maar een grote TIEN. Ik heb nu een ideaal gevonden door mijn gedichtjes, jullie heel gelukkig maken en dat door hartelichtjes. Het eerste wat ik zie is een heel brede glimlach, zo begin ik iedere morgen weer een nieuwe dag. Was je vroeger ook zo bang en wil je het toegeven? dat is voor ieder van ons de mooiste stap in het leven. groetjes big ietie
Je bent als een lieve bloem in de wei, in je kelk fladdert een heel mooie bij. Zachtjes wiebelt je in de lucht op en neer. goedlachs of triest naar gelang het weer. Een zonnestraal op je en het geluk is daar, een regendruppel doet je wenen niet waar? Mocht ik maar even zulks een bloem zijn, bij jou in een vaas voel ik me dan heel fijn. Ik zou je dan een van mijn beste geuren geven, ik zou bij je willen blijven de rest van mijn leven. big ietie
Voel je ook in je hart hoe de zon schijnt daar buiten, hoor je met je ziel hoe de allerkleinste vogeltjes fluiten. Dit is toch zulk een heel zalig gevoel bij het opstaan, een nieuwe dag begint en het geluk komt er aan. Een zalig gevoel als je hond je met een likje begroet, een straal van vreugde voel je bij een lik op je snoet. Dit is liefde die je ontvangt iedere nieuwe dag weer, een liefde die je dan doorgeeft elke dag keer op keer. Een genot die je dan kunt delen met je beste vrienden, dit is de ware liefde die je telkens weer kunt vinden. groetjes big ietie
Voel je ook in je hart hoe de zon schijnt daar buiten, hoor je met je ziel hoe de allerkleinste vogeltjes fluiten. Dit is toch zulk een heel zalig gevoel bij het opstaan, een nieuwe dag begint en het geluk komt er aan. Een zalig gevoel als je hond je met een likje begroet, een straal van vreugde voel je bij een lik op je snoet. Dit is liefde die je ontvangt iedere nieuwe dag weer, een liefde die je dan doorgeeft elke dag keer op keer. Een genot die je dan kunt delen met je beste vrienden, dit is de ware liefde die je telkens weer kunt vinden. groetjes big ietie
Ik werd wakker met de zon in de ogen, ik was blij,en dat vienden is niet gelogen. Ik stond op en begon me klaar te maken, het gedacht dat een booke nu zou smaken. Beneden stond ons Prutske al lang klaar, ik moest mijn nieuwe vriendje strelen echt waar. Met nog wat prut in de ogen schrijf ik dit gedicht, eentje maar,kort en met stevige woorden van licht. Meer weet ik niet te schrijven op dit moment, de groetjes van big ietie een heel straffe vent.
Ik ben echter geen echte voetbalfan. Doch ik heb vroeger voetbal gespeeld in de school. Tijdens de les lichamelijke opvoeding gingen we turne of gewoon een matcke chotten. we waren met 23 jongens en de leraar.Zo maakten we twee ploegen van 12 man. De ene ploeg was samengesteld door die jongens die in een jeugdclub zaten en wij niet voetballers in de andere. Jullie kunnen me bgrijpen zeker.Wij wonnen nooit. Op een moment wilden we niet meer spelen. Ik werd aangesteld als de leider van de slechte ploeg. Ik moest als kleinste van de klas het maar regelen. Ik moest niet nadenken.Ik nam twee van die jongesn van de voetbalclub en ik zei:Mannen als jullie willen voetballen stel dan zelf een ploeg samen die bestaat uit de voetballers en die het nooit deden maar in evenredigheid. Eerst wou de leraar een licentiaat er niks van weten,maar na aandringen van mij zijn die ploegen tot stand gekomen. We speelden eens zo goed.Ik stond altijd rechtse bak,ik was klein maar heel rap. Weet ge wat het resultaat was?Die jongens van die club moesten tegen mekaar spelen en verbeterden hun speelwijze. Ze vroegen me of ik in hun club zou komen spelen,maar thuis...........nee. Ik heb sindsdien dat ik van die school ging nooit meer gevoetbald.En dat is sinds 1967. big ietie.
Ik ben heel gelukkig als ik iets krijg, ik ben gelukkiger als ik iets kan geven. Ik ben graag alleen daaron dat ik dan zwijg, ik ben graag onder vrienden om te beleven. Ik babbel graag,daarom dat ik veel spreek, ik aanhoor dan ook mijn beste vrienden. Ik help graag,daarom dat ook om hulp smeek, ik ben zo gelukkig jullie hier altijd te vinden. big ietie
Een mens gelukkig zien dat vind ik zo fijn, het geluk ligt in een hoekje al is dit klein. Twee gelukkige mensen te samen elke dag, zie ik altijd aan met een enorme glimlach. Een gelukkig iemand straalt liefde uit naar de mensen, dat is het mooiste geschenk wat men kan wensen. Deze momenten blijven in mijn hartje gegrift, door middel van een heel grote liefdesstift. Laat deze momenten nooit aan je voorbij gaan, de groetjes van big ietie,liefde blijft eeuwig bestaan.
Liefde is een gave van God,maar de mensen moeten er in handelen.
Ik wou dat ik kon vliegen als een vogel in de lucht, zachtjes de vleugels spreiden in de wind met een zucht. Stil vlieg ik over de akkers op zoek naar wat brood. dat een een kindje strooide of met liefde me aanbood. Mijn liefje zal met een paar eitjes zitten in een groot nest, die ze met warmte zal uitbroeden alle eitjes om ter best. Ik zou rustg wachten daar boven hoog in de grote boom. onze vogeltjes zullen mooi zijn als in een lieve droom. Ja tis een droom,ik blijf liever met beide voeten op de grond. groetjes van big ietie die deze droom heel mooi vond.
Ik wou dat ik was een roosje blij, dat groeide aan een struik in de wei. Ik zou wiebelen met de wind mee, ik zou bewonderd worden door een fee. Ik word dan aan een dame gegeven, om in haar vaas nog een week te leven. Dit is maar een droom maar ik ben blij, dat ik mag leven naast een roosje vrij.
Bedroefd kijkt ze naar buiten door het raam, ze is bang!Ze heeft een te lange voornaam. Ze wordt aangesproken als juffrouw dang, de mensen vinden haar naam veel te lang. Ze wil vriendschap en van liefde dromen, maar door die naam wil ze niet buiten komen. Op een dag komt een lieve engel op bezoek, onder de arm uit de Hemel het gouden boek. Samen zullen ze zoeken naar een nieuwe naam, heel kort,ontroerend maar met heel veel faam. Fortuna gaat het meisje vanaf morgen heten, ze zal weer op straat durven goed geweten. Ineens kennen de mensen het meisje weer, ze spreken aan weer aan en ze is niet bang meer.
Al is je naam nog zo lang liefde en geluk zijn nooit bang.
Mijn verlangen was een vriend van jullie te mogen zijn, mijn hoop was heel veel liefde te ontvangen heel fijn. Mijn geluk is dat ik jullie op deze groep heb gevonden, mijn woorden van dank schenk ik jullie omonwonden Liefde is de ware kracht naar heel veel vriendschap, de warmte die hier uit straalt vind ik altijd zo knap. Ik zal voor altijd jullie vriend blijven in geluk en ongeluk, de knuffelende groetjes van big ietie die gaan nooit stuk.
Wees fier op wie je bent, wees fier als iemand je kent. Ik ben blij zo te mogen zijn, dat jullie me kennen is zo fijn. Ik ken jullie als mijn vrienden, ik ben blij jullie te mogen vinden. Laten we een goede groep zijn, groetjes van big ietie heel klein.
liever een vijand tot vriend,als tien vriende tot vijand.
Verwijder eens het overtollig stof van je ziel, alsof er een heel grote blok ellende van je viel. Het stof met een gezellig woord doen verdwijnen, zodat er een glimlach op je gezicht zal verschijnen. De spiegel van je ziel wordt hierdoor heel schoon, deze is gereinigd door liefde die bestaat gewoon. Alles gaat blinken tot zelf in de kern van je hart, je voelt je als nieuw zonder veel pijn en smart. Je geest wordt heel helder,alles wordt klaar, de groetjes van big ietie elke dag van het jaar.
Eindelijk geraak ik terug op sennet. Vandag Pinkstermaandag.Wij deden vandaag wat we elke Pinkstermaandag doen. Eerst naar de markt in Deurne Zuid. We reden met de auto tot aan het eindpunt van de Tram 24 op Silsburg.Met de tram tot aan het Mestputteke(De naam van een cafee).Dan rondwandelen op de markt aan de Arenahal. Na een uur slenteren terug met tram tot aan de auto. Dan met de auto tot aan de Herentalsebaan aan het Fort 2. We staken de baan over om van Wommelgem in Borsbeek te komen.Dan gingen we ook eens rondwandelen op de jaarmarkt.Wandelen,nee dat was meer slenteren omdat er veel volk was.We moesten oppassen om niet op de hielen van voorgangers te trappen,terwijl anderen het bij ons deden. Ik hield mijn moeder in het oog om haar niet te verlieren.Zij liep naast mij,en ineens was ze weg-niet omdat ze trager was dan ik,maar omdat een echtpaar met kinderen ons wilden voorbijgaan om sneller bij een kraampje te zijn.Na enig gewring had ik haar. Plots was ik ze weer kwijt.Ik draaide me om en zag ze praten met een bekende.Ik moest tussen beide komen als haar levende ooraparaat.Ze is slechthorend.Ja ze is ook maar 84 geworden.Aan haar getetter te horen praatte ze voor iemand die nog maar 50 is. Wat verde was het mijn toer.Ik zag namelijk een oud colega die 25 jaar voor mij met pensioen is gegaan. Bij een spinnenkraam kocht ik een klein snoepje voor tussendoor.Een zak met 28 spinnen-chocolde,gewone en gesuikerde. Bij een tombolakraam voor de plaatselijk Giro kochten wij enkel lootjes om de jeug te steunen voor hun zomerkamp-ik ben ook ooit op zulke kampen geweest voor 40 jaar. Wij terug naar de auto en naar huis via een cafe restaurant om iets te drinken en te eten. De avond van de Pizzeria op de hoek een familie pakket en teve gezien en de dag was weer geslaagd. big ietie-blog Tienneke
Het is nog koel maar de warmte zit in je hart daarbinnen, laat ons daarom met een glimlach een nieuwe dag beginnen. Laten wij niet denken aan gisteren of aan de dag van morgen, begin de dag met een paar zonnestralen en dat zonder zorgen. Kijk de zon schijnt daar buiten en hoor een haan kraaien, zie een boer een koe melken en zijn zoon het gras maaien. Zie wat kinderen spelen met een hond in hun mooie tuin, een paar poezen die luieren in de zon hun grootste fortuin. Een merel die wacht tot wat kersen die vallen op de grond, stilpende mussen met hun kroost rapen kruimels op terstond. Een seniorenechtpaar wandelt voorbij met hun kleinkinderen, een nieuwe dag is begonnen en dat kan niemand hinderen. Laat daarom ook een zon in jullie hart schijnen, groetjes van big ietie die op sennet nooit zal verdwijnen.
De dromen zijn een weerspiegeling van je gedachten, je kan ze tegenkomen tijdens de slaap in veel nachten. Ook dagdromen als je in gedachten even alleen bent, het is zalig om om er bij stil te staan als je mensen kent. Soms droom je van een ver verleden van een lief persoon, soms is dit een heel triest weerzien,soms heel schoon. Men zegt dromen zijn bedrog,maar je moet er mee leven, maar een droom uit laten komen,ik zou er alles voor geven. Droom er gerust maar op los,soms begrijp je ze nie, maar de allerliefste ochtendgroetjes van big ietie
Ik ben geen volmaakte man ik geef dat toe, ik ben gewoon big ietie de zoon van ons moe. Ik ben niet zo geleerd als mijnheer doctoor, ik wil enkel mensen helpen ik ga er voor. Slim wil ik nu niet zijn maar een goede vriend, geen macho maar iemand alles heel snel vindt. Van een nieuw vriendje heb ik kunnen dromen, een nieuw hondje gaat in mijn leven komen. Kika zal het heten en gaat vreugde brengen, ze zal voor ons gevoelens en liefde mengen. Nog een maand geduld voor de nieuwe vriend, groetjes van big ietie die nu de volmaaktheid vindt.
Ik mijn hartje heb ik altijd veel vrienden, ik kan die dan overal in de wereld vinden. Ik hou van mijn vrienden als van broer of zus, zo zijn wij een heel grote familie zeg ik dus. De liefste vrienden zie ik op mijn scherm verschijnen, door hen gaat dagelijks mijn eenzaamheid verdwijnen. Soms zie er ik veel van op een bijeenkomst in het land, ze hebben met mij veel waarde,ze hebben een band. Ze geven mij mijn verloren hoop terug met veel gevoel, ze geven mij de kracht bij het zoeken naar mijn doel. Ze aanvaarden mijn eerlijke woorden van vriendschap, ze helpen mij zoals ik hen wil helpen en dat vind ik knap. Mijn dank aan jullie die alles van mij altijd blijven lezen, de groetjes van big ietie die eeuwig bij jullie wil wezen.
