Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Dit fictief Kerstverhaal schreef ik vandaag Tweede Advent.Ik wil het met jullie allen delen.
Jantje,een tengere jongen van 9 woont samen met zijn grootouders aan het rand van een groot bos.Hij heeft zijn beide ouders de vorige Kerst verloren bij een verkeersongeluk.
Jantje wordt dagelijks in de school gepest door Pietje,een klasgenootje die groter en sterker is.De leraar van hun klasje doet niks omdat hij de vader van Pietje is.
Jantje weent regelmatig door die pesterijen.
De Kerst nadert.Jantje zal geen echt Kerstfeest kunnen vieren daar zijn grootouders niet veel geld hebben om een groot feestje te geven.
Pietje blijft daarom Jantje pesten.
Maar op een dag tijdens naar de school gaan wordt Pietje aangereden door een vrachtwagen en wordt in allereil naar de kliniek gevoerd.
Daar stellen de spoedartsen vast dat Pietjes nieren zijn verbrijzeld en dat de jongen veel bloed verloor.
Het enigste om Pietje te helpen is een donarnier van een kind.
De enigste die in aanmerking komt op dat moment is Jantje.
Jantje die geregeld gepest wordt door Pietje,twijfelt geen seconde en laat zich opereren om een van zijn nieren af te staan aan Pietje.
Op de dag voor Kerstdag mag Pietje naar huis om thuis met zijn familie Kerstmis te vieren.Tegen zijn vader zegt de jongen dat hij spijt heeft van die pesterijen in de klas.Hij vraagt of hij Jantje mag uitnodigen op het feest,daar Jantje alleen is en zijn grootouders niet genoeg hebben om zelf een feestje te geven.
Samen met zijn vader rijden ze naar het huisje aan de rand van het bos.Pietje nog wankelend geeft Jantje de hand en zegt:Jantje,ik heb spijt wat ik gedaan heb.Maar wat jij gedaan hebt is meer waard dan goud.Je hebt mijn leven gered.Ik vraag je of je met mij Kerstmis wil vieren thuis.
Waarop Jantje:Normaal zou ik het niet doen.Maar ik heb eigenlijk de mooiste Kerst bekomen-Ik heb een vriend gewonnen.Ik doe het als mijn grootouders-die niks hebben-meemogen.Dat mag natuurlijk.
Op Kerst was het zo gezellig bij Pietje thuis dat de jongen besloot om nooit meer te pesten.Hij heeft niet alleen een langer leven gekregen,maar heeft er een goede vriend bijgekregen.
Dit verhaal is wel fictief maar het kon ooit of kan ooit eens voorkomen.
Kerstmis is er voor ieder of ge nu een vriend hebt of nog geen vrienden bezit.Het maakt vrienden
Om 12.30 begonnen we-Prutske en ik-aan een wandeling.Eerst van uit onze straat de Militairebaan oversteken en dan via de Veldstraat door de wei naar de Peter Benoitstraat en zo de weg naast de autostrade naar de fietstunnels.Aan het rondpunt in Wommelgem ging het via de Kandonklaan tot aan het Fort2.Gisteren deden we die zelfde weg maar toen regende het en gingen we dadelijk huiswaarts.Nu stapten we beiden gestatig het Fort rond.Het was een beetjes glat door de regen en de gevallen bladeren.Hier een plasje en daar een ka...je en we waren gans rond en via de speelplaats kwamen we thuis aan.De ganse toer(hoeveel km het is weet ik niet)deden we in iets meer dan 75 minuten.Ja de hond trok maar.Ik denk deze toer nog meer te doen als het niet regenachtig is.Thuis aangekomen ging Prutske iets drinken en een paar minuten later lag ze op haar rustplaats. big ietie
