Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
In de Remise waar wij bijeen komen, kunnen we met vrienden dromen. We verwelkomen mekaar met een zoen, we babbelen over wat we op de pecee doen.
Rustig zitten we buiten in de mooie zon, en genieten we van het weer heel fijn. De herfst is bijna weer in het land, genieten we van het weer heel plezant.
Bladeren vallen bijna van de bomen, laat ons dan van de vrede dromen. Het mag een heel mooie herfst zijn, voor iedere mens,goot of klein.
Ik wil een vriend zijn in hart en nieren, ik wil vriend zijn van mensen en dieren. Ik wil een roosje schenken aan mensen, ik wil altijd ieder het beste wensen.
Waarom zijn sommigen brutaal tegen elkaar? waarom doen enkelen altijd zo raar. Kan het niet beter gaan zoals op dit net? hier kunnen we lachen en maken pret.
Ik groet jullie mijn beste vrienden, die hier op dit net het beste vinden. De vrede zit in jullie ziel binnen, hierdoor kunnen we een mooie dag beginnen.
Ik ben geen groot dichter als anderen, als jullie willen,zal dat snel veranderen. Ik zal een gedicht schrijven dat verlicht, het lezen hiervan is wel niet verplicht.
Ik wil voor jullie zijn een vredesverteller, doch de oorlog is nog steeds sneller. Vrede de mooiste boodschap voor iedereen, maar wanneer de oorlog stopt,weet er geen.
Hecht heel veel waarde aan jullie leven, door je moeder bij je geboorte gegeven. Zie in de spiegel naar je eigen waarde, die je bij de geboorte kreeg hier op de aarde.
In het licht van de blauwe maan, zie je vrienden wandelen gaan. Uit het licht van de gele zon, straalt ons het geluk toe heel bon.
Een straal overvalt je heel graag, die mooie straal treft je ook vandaag. Neem de straal vast met je eigen hart. het verzacht steeds je pijn en smart.
Bewaar deze straal ook voor vrienden, opdat zij ook de kracht van liefde vinden. Help hier ook mee mensen die je niet kent, Je voelt dan de liefde zoals je zelf bent.
Wat was mijn eerste gedichtje weer? Het is zo lang geleden,kweet niet meer. Ik was nog heel jong,maar zeven jaar, ik dichtte omdat ik ziek was,echt waar.
Dank zij dit gedichtje ben ik genezen, ook door dat iemand het had gelezen. Maar de bundel is verloren gegaan, ik had het gewoon op papier staan.
Een van die gedichtjes werd voorgelezen, op de school waar ik ooit mocht wezen. De school bestaat niet meer,alles is kwijt, gedichtjes zijn dus ook weg tot mijn spijt.
Ze blijven in iemands gedachten voortleven daarom wil ik ieder nieuwe gedichtjes geven. Schrijven blijf ik zeker verder doen, mijn nieuwe hobby tijdens mijn pensioen.
Goede gedachten gaan nooit verloren, lieve woorden kunnen velen bekoren. Ik wil met gedichten velen gelukkig maken, ik wil dat ze overal de wereld rond geraken.
Een lieve knuffel voor alle lieve vrouwen, een handdruk voor hen waarop ik kan bouwen. Ik wil dat iedereen die knuffels doorgeven, om samen in een mooie harmonie te leven.
Een paar woorden zeggen meer dan zinnen, en zeker als we een heel lieve relatie beginnen. Lieve mensen ik wil dez groep niet verlieren zeker nie. de allerliefste groetjes van jullie vriend big ietie
