Heel vroeger ging ik met mijn moeder naar een andere supermarkt,vvordat het shoppin center af was.
Aan de afdeling charcuterie wad een jonge dame,heel snel en beleefd in de bediening.
het enigste wat er was,ze kon blijkbaar niet lachen.De plooi in haar gezicht bleef dezelfde aan deze toen ze opstond.
Op een zeker moment werd ik aangesproken van een de andere dams van die afdeling:Etienne,kun jij ons helpen?Wij proberen al geruime tijd dat vrouwtje te laten lachen.Kun jij ons helpen aub?
Ik daarop:Voor mij geen probleem want ik laat zelf een zure haring lachen.
Waarop de dame:En wanneer ga jij dat doen?
Ik:Dat kan en wil ik niet zeggen,maar laat wel een belleke rinkelen.
Op een Donderdag stond ik aan te schuiven en dat meisje was van dienst.Ik zei iets en ik zag haar lippen wat bewegen.Ik dacht in mezelf:Etienne,morgen gaat ze lachen.
Een van de andere komt naar me toe en ik zei haar:Zorg er voor dat ze morgen een proper slipje in haar handtas meeheeft,en als het ook kan de andere meisjes doen het eveneens.
Ik met een peanutsmile in mezelf:Als ze moet lachen,goed maar dan allemaal.
De volgend morgenwou ik van die heel kleine sauciesje kopen.
Het was vrijdag.Ik trok een nummer.
Die dame trok het nummer dertien.Ik zei:Hé dat ben ik en dan nog op een vrijdag.
Haar mond ging open in een wat verlegen smile.
Ik:Honderd gram van die vijffrankstukken.
Haar mond ging nog verder open.
Ik daarop:Zeg gij kunt toch nog lachen ook.
Zij begon hard te lachen en dat duurde wel tien minuten.En ja het was de bedoeling van mij.De anderen lachten ook.Snel moesten ze een voor een naar het toilet om van slipje te veranderen.
De meestergast kwam te voorschijn met een gezicht of die had al eeuwen woorden met zijn vrouw.
Hij zei me:Dat doet ge niet meer hé.De klanten mogen niet wachten.
Hij sprong in en de klanten eveneens lachen.
Drie dagen later moest ik op het bureel van de supermarktbaas komen.Zijn zoon de toekomstige baas was er ook.
deze zei me:Doet dat niet meer hé Etienne,maar ik heb tuis daar eens goed van gelachen en mijn madam ook.De meestergast kon daar niet mee lachen.
Ik daarop:Daar komt verandering in,die lacht volgende week ook,dat garandeer ik.
Ja hij lachte ook maar daarna heb ik die niet meer gezien.Ik dacht hij is met pensoien.
Nu later weet ik waarom hij soms niet lachte:Een duivenmelker en zijn duiven hadden niet goed gevlogen.
Mijn spreekwoord:GE HEBT 100 SPIEREN NODIG OM EEN LANG GEZICHT TE TREKKEN,GE HEBT VIER SPIEREN NODIG OM TE GLIMLACHEN-SPAAR ENERGIE EN GLIMLACH.
Laat het niet over julie hart komen en lach ook.