|
Een gedichtje voor mijn achterneefje ZENO.
Met lede oogjes aanschouw ik het leven,
dit is door mijn ouders me gegeven.
Na negen maand in een klein rond vertrek,
kwam ik eruit voor mijn nieuwe stek.
Ik ben nog zeer jong en piepklein,
ik wil nu bij mijn papa en mama zijn.
Drieenveertig centimeter groot ben ik,
met als gewicht een goede twee kilo dik.
Ik zal vanaf nu de naam Zeno dragen,
een aan mama de beste zorgen vragen.
Later met zusjes en broers spelen,
ik zal me zeker dan niet vervelen.
big ietie
Zeno is het twaalfde achterkleinkind van ons moeder.
Hij is op Pinkster-Maandag geboren
|
