Dit zijn drie foto's uit de allereerste serie die jij ooit fotografeerde gedurende de reis met de klas Engels naar Oxford. Pittig détail: Jouw vriendinnen lachten toen je zei dat dit de allereerste reis was zonder jouw echtgenoot.
In 'Kew garden' in Londen hebben we samen imens genoten van de verzorgde bijgewerkte natuur. Mogen deze foto's dit in herinnering brengen.
Omdat jij zoveel van bloemen houdt
Over mijzelf
Ik ben daniël, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dala.
Ik ben een man en woon in Stalhille (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/10/1937 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuin en fotograferen maar poëzie, beeldhouwen en schilderen zijn mijn passie.
deze blog draag ik op aan mijn veel jongere zorgende lieve vrouw.
dit is gewoon venkelgroen van september tot novemvember in eigen tuin.
een permacultuursysteem, de zonnecirkel.
herst
Bloemen ontroeren mij. Het jaar door fleuren ze mij op. Even wachten tot de zon er haar warmte en prachtig licht over uitgiet en dan maar genieten en tot rust komen.
Vissen in de tuin in levende lijve en kunstig op bezoek, heel even. Hoe eenvoudiger, hoe mooier.
vaag
poëmen en sfeerbeelden
08-04-2008
frustratie
Frustratie, overblijfsel van wat vroeger was en wat nu is kan dat niet veranderen.
frustratie
als ik borsten ziewiebelen
tepels die priemen
dwars door zomers gewaad
lijkt alles zo gewoon
voor onze moderne tijd
ik durf er zelfs van genieten
niet stiekem
maar ongedwongen nu
ik weet niet of ik er zo maar
zonder schroom over schrijven mag
in de verleden tijd
was ik zeker prompt
op de index gezet
nu weet men zoveel
maar niet eens meerzo goed
wat het woord index beduiden mag
alles moest toen dichtgeknoopt
voor het fatsoen
vastgesjord van hals tot voet
kijken was zondig kwaad
als er aleens iets was te zien
laten kijken eveneens
wij hebben het overleefd
ja geloof me maar
ik was reeds meer dan dertig jaar
bij mijn eerste pure blik op naakt
het was verbijsterend mooi
voorheen had ik ook gekeken
hetwas steeds stiekem gegaan
met alle gevolgen van dien
taboe
ik raakteer toen
toch zo moeilijk uit
nu zovele jaren later
zit ik nog met een kater
ik was veel te lang een frater ik blijf mijnheer frustratie.
Deze blog draag ik op aan mijn lieve Let en aan enkele heel speciale vrienden.
Wie je ook bent... WELKOM Ik maak voor deze blog weinig reclame Het lot brengt jou hier. Het lot voert je opnieuw weg maar jij beslist of je nog terugkomt.
Weet je nog, mijn lief, hoe wij op reis, in Porto Fino, de enigen waren van de groep die de verscholen ingang van de verzorgde beeldentuin vonden gelegen op de prachtige steile helling . Hoe wij niet alleen genoten van de kunstige beelden maar ook van de bebloeming. Enig toch!
