Dit zijn drie foto's uit de allereerste serie die jij ooit fotografeerde gedurende de reis met de klas Engels naar Oxford. Pittig détail: Jouw vriendinnen lachten toen je zei dat dit de allereerste reis was zonder jouw echtgenoot.
In 'Kew garden' in Londen hebben we samen imens genoten van de verzorgde bijgewerkte natuur. Mogen deze foto's dit in herinnering brengen.
Omdat jij zoveel van bloemen houdt
Over mijzelf
Ik ben daniël, en gebruik soms ook wel de schuilnaam dala.
Ik ben een man en woon in Stalhille (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/10/1937 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuin en fotograferen maar poëzie, beeldhouwen en schilderen zijn mijn passie.
deze blog draag ik op aan mijn veel jongere zorgende lieve vrouw.
dit is gewoon venkelgroen van september tot novemvember in eigen tuin.
een permacultuursysteem, de zonnecirkel.
herst
Bloemen ontroeren mij. Het jaar door fleuren ze mij op. Even wachten tot de zon er haar warmte en prachtig licht over uitgiet en dan maar genieten en tot rust komen.
Vissen in de tuin in levende lijve en kunstig op bezoek, heel even. Hoe eenvoudiger, hoe mooier.
vaag
poëmen en sfeerbeelden
19-12-2006
het masker
ooit maakte ik een heel triestig masker om te tonen hoe ik voortaan blij en vriendelijk wou zijn
al mijn verdriet had ik samen met mijn kunnen in het masker gelegd en in mij zou alleen blijheid achterblijven
eerst had ik moeten vechten met smurrie en klei daarna geduldig laag na laag omgaan met een plakkerig gedoe tot de vorm afschuwelijk beviel
triomfantelijke kwam daarna de kwast en verf in stevige kleuren waarmee ik dagen vocht tot ik eindelijk alle vedriet onder kleur gevangen hield
zo kon niemand nog zien dat ik al mijn pijn verborgen hield en in bedwang als een blijde grimas op mijn lachend gelaat.
dala
Reacties op bericht (1)
19-12-2006
mooi
een heel mooi gedicht is dit, met veel fantasie geschreven en toch zegt het zo veel.
19-12-2006 om 18:48
geschreven door begrijphetnietje
Deze blog draag ik op aan mijn lieve Let en aan enkele heel speciale vrienden.
Wie je ook bent... WELKOM Ik maak voor deze blog weinig reclame Het lot brengt jou hier. Het lot voert je opnieuw weg maar jij beslist of je nog terugkomt.
Weet je nog, mijn lief, hoe wij op reis, in Porto Fino, de enigen waren van de groep die de verscholen ingang van de verzorgde beeldentuin vonden gelegen op de prachtige steile helling . Hoe wij niet alleen genoten van de kunstige beelden maar ook van de bebloeming. Enig toch!