eenmaal toch kwam ik te kortxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
aan respect voor jou mysterieuze vrouw
en ging voor een dame uit een andere cultuur
een beetje te ver
in een zachte knuffel
toch spontaan ontstaan
ik verlangde niets meer
dan het gewone deel
toen werd je even kwaad
vergaf het mij
na oprechte excuses
uit schaamte en onzekerheid
trok ik mij gaandeweg terug
uit jou harde bestaan
vol heimwee en pijn
heb ik begrip en steun
aan anderen over gelaten
en dacht in de stilte
zo af en toe
nog wel eens
aan dat ondoorgrondelijke jou
maar je liet me weten
kom spoedig terug
bij jou kom ik tot rust.
dala
|