|
ik voelxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
kramp op mijn gezicht
tranen langs wang en kin
verdriet bespringt mijn hart
is het daar niet ongezien
denkbeeldig binnengeglipt
als ik van de pijn
niet meer weet waarin waaruit
daarom gaat rust ervandoor
waarheen blijft onbeantwoord
toch ergens heel ver weg
waar geliefden zoekend zijn
tranen in verborgenheid
buurvrouw heeft het door
ogen liegen nooit
lachen is vergaan
plots is alles leeg
zekerheid is ook vertrokken
zo maar met pak en zak
veel was er niet te dragen
één pak is blijven staan
gekneveld in een hoek
niet groot maar eens open
vliegt vriendschap op me af
zo komt alles nog goed.
Dala
|
