uit het verledenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

jouw deur stond open

geen teken van leven
ik durfde niet binnen
privacy boven alles

keerde bedrukt terug

was je even weg

of zat ze weggedoken

mij een teken gevend

blijf toch weg

ik hoef je helemaal niet

om de hoek zag ik je komen

durfde niet te wuiven

je merkte mij op

deed mij teken te stoppen

ik genoot van jouw lach

met evenveel woorden

verwelkomde je mij

je praatte honderduit

ik had een nare droom gehad

maar die kwam even niet uit

ik verfris me wat zei je opgewekt

enkele ogenblikken later

was je terug met een tekenblok

ook de potloden ontbraken niet

het lukte mij wonderwel

mijn vermoeidheid was verdwenen

je bewonderde de tekening

we gingen vrolijk wandelen

de zon bescheen onze vriendschap

de week erop bleef je in een ongeval

zou ik je hebben gevraagd
om samen verder te gaan
het laten bloeien tot levenspracht
mijn schuchterheid had toen geen grenzen
veel later liet ik aan het meisje de vraag
 

nooit nog had ik een model

ik voelde me triest en eenzaam

ging lang een andere ziekelijke weg

jaren later bij een nieuw begin

kwam het artistieke pas terug.

dala