mijn wereld xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
eenzaam
in de vlakte
van gras en klaver
sprak ze me aan
ik madelief wil zo graag
naast jou
een mens zijn
van vlees en bloed
doe het niet
zei ik zacht
je zou verdwalen
in hardheid en onbegrip
je zou
verpletterd worden
onder het gewicht
van de haat
hier sta je dan
op je plaats
ik bewonder je
je bent zo mooi
de klaver zou treuren
zonder jouw fleur
puur van heimwee
zou ze verwelken
mijn tuin
zou woestenij zijn
zonder jouw lach
blijf maar waar je bent
haar lach is gebleven bijna het jaar door ik geniet intens.
dala
|