Je zit rond de tafel als vader, met de moeder en de twee dochters en je luistert naar de spot en het spel van hun woorden waarop je kan opmaken dat ze mild zijn voor hun ma en op zijn minst heel ludiek voor hun pa. Dan denk je, te kunnen achterhalen welk gedacht die dochters over je hebben en je durft het nog te noteren ook. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ons pa is al van jaren
hij was museumstuk
een wijle maar
zijn stiel voordien die weet ik niet
het kon me toen niet schelen
kruidenier of zo
nu maakt hij vreemde beelden
en is wel meestal thuis
ons ma mag hem nu alles vragen
of hij daar gevolg aan geeft
dat weet je nooit
't hangt af van de dagen
van de vragen ook
één iets wil hij niet missen
die wekelijkse zwempartij
't enige waarover hij dan praat
die jonge blonde redster
vooraan de twintig
niet ouder
maar pa zwemt bij d'ouderen van dagen
meer weten hoef je niet
alleen ma doet mysterieus
zij weet wat wij nooit zagen
meestal straalt ze
zohaast hij binnen komt
wij
wij doen dat niet
maar stellen ook geen vragen zo kwaad is hij dan ook weer niet.
dala
|